By Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Εφές στο ΟΑΚΑ λόγω διαιτητικών αποφάσεων αλλά και δικιάς του καθίζησης στο τελευταίο δεκάλεπτο εκεί όπου πάντα ο Παναθηναϊκός γυρνάει τους αγώνες.
Για αρχή, ας βγάλουμε τον… ελέφαντα από το δωμάτιο. Ο Παναθηναϊκός έχει δίκιο να φωνάζει για φάουλ που θα έστελνε τον Κέντρικ Ναν σε τρεις βολές ισοφάρισης. Επιπλέον, σωστά διαμαρτύρεται για την τεχνική ποινή για φλόπινγκ στον Τζέριαν Γκραντ, ο οποίος απλώς σούταρε με τον συνηθισμένο του τρόπο.
Όσοι στέκονται όμως σε αυτές τις φάσεις, βλέπουν το «δέντρο» και όχι το «δάσος». Ακόμη και ο Εργκίν Αταμάν, ο οποίος συνήθως δεν το κρύβει όταν αισθάνεται πως η ομάδα του αδικήθηκε, δεν έκανε μετά την αναμέτρηση καμία αρνητική αναφορά στη διαιτησία του αγώνα, κρατώντας ίσως και λίγο χαμηλά τους τόνους λόγω του παρελθόντος του στην Εφές.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι αυτή στην οποία στάθηκε ο Τούρκος τεχνικός: «Η Εφές άξιζε να νικήσει, για τη μαχητικότητα που έδειξε και την εμπειρία που έβγαλε στο παρκέ στο τέλος». Πράγματι, ακόμη και αν σε αυτό το ματς έπαιξε χειρότερα σε σχέση με το πρώτο, η τουρκική ομάδα άξιζε να πάρει κάτι από τα δύο παιχνίδια. Στο τέλος, αποδόθηκε «αγωνιστική» δικαιοσύνη, ανάμεσα σε δύο εντελώς ισάξιους (βάσει απόδοσης) αντιπάλους.
Η ειρωνεία είναι πως ο Παναθηναϊκός έχασε με τον τρόπο που έχει μάθει φέτος να κερδίζει, και με τον ίδιο τρόπο που πήρε το πρώτο παιχνίδι. Με αντεπίθεση της Εφές, δηλαδή, στην τέταρτη περίοδο, που μέχρι στιγμής αποτελούσε το καλύτερο διάστημα των «πράσινων» στους αγώνες, όμως στο συγκεκριμένο παιχνίδι ίσχυσε ακριβώς το αντίθετο. Προφανώς, η διαιτησία έπαιξε τον ρόλο της, όπως και η τύχη, με τον Αταμάν να μην μπορεί στο φινάλε να χρησιμοποιήσει τον Τζέντι Όσμαν, που ήταν ο κορυφαίος της ομάδας του.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν βελτίωσε ιδιαίτερα τα «κακώς κείμενα» που δεν πλήρωσε στο πρώτο ματς. Το έλλειμμα στους ψηλούς φάνηκε εκ νέου, με τους Ομέρ Γιούρτσεβεν, Γουένιεν Γκέιμπριελ και Ντίνο Μήτογλου να τα βρίσκουν «μπαστούνια» κόντρα στους Βενσάν Πουαριέ και Ντάνιελ Οτούρου, που μέτρησαν μαζί 27 πόντους και 14 ριμπάουντ (6 επιθετικά). Επιπλέον, η αμυντική προσέγγιση της Εφές έβγαλε ξανά εκτός παιχνιδιού τον Κέντρικ Ναν, ο οποίος ήταν «σκιά του εαυτού του» σε αμφότερες τις αναμετρήσεις του ΟΑΚΑ.
Βέβαια, η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τον ίδιο, αλλά επίσης τον Αταμάν, που δεν βρήκε τρόπο να απελευθερώσει τον Αμερικανό σε κανένα σημείο των δύο αγώνων, και τους υπόλοιπους παίκτες των «πράσινων». Όταν η Εφές στέλνει δύο και τρία κορμιά πάνω στον Ναν, είναι ευθύνη των άλλων τεσσάρων να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, έτσι ώστε οι Τούρκοι παίκτες να σκεφτούν την επόμενη φορά αν θα βοηθήσουν πάνω στον MVP της Ευρωλίγκας, αφήνοντας κάποιον άλλο ελεύθερο.
Ο Παναθηναϊκός, ωστόσο, δεν βρήκε κάποιον σταθερό επιθετικό «πόλο», πέρα από τον Όσμαν, τον οποίο όμως δεν είχε στην τέταρτη περίοδο. Κάπως έτσι, η επίθεσή του βραχυκύκλωσε, τα μεγάλα σουτ του ΟΑΚΑ αυτή τη φορά δεν μπήκαν, και η Εφές βρήκε την αυτοπεποίθηση για να πάρει μία σπουδαία και επάξια νίκη, μετά από δύο εξαιρετικές εμφανίσεις στην πιο δύσκολη έδρα της Ευρώπης.
Προφανώς, τα πράγματα είναι τώρα δύσκολα, καθώς το «τριφύλλι» πρέπει να περάσει μία άγνωστη γι’ αυτό «πίστα». Μπορεί πέρυσι να πήρε την πρόκριση με τη Μακάμπι μετά από break των Ισραηλινών στο ΟΑΚΑ, αλλά η «ομάδα του λαού» ήταν… ξεσπιτωμένη λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στη Μέση Ανατολή, επομένως τα δύο ματς έγιναν στην ουσία σε ουδέτερο γήπεδο. Το νεόδμητο κλειστό της Εφές δεν είναι δα και κανένα… κάστρο, είναι όμως μία κανονική έδρα, στην οποία ο Παναθηναϊκός φέτος υπέστη την πιο βαριά του ήττα επί Αταμάν (93-67), έστω και χωρίς τον Κέντρικ Ναν.
Οι μεγάλες ομάδες, όμως, αυτές δηλαδή που κατακτούν τα πρωταθλήματα Ευρώπης και ράβουν «αστέρια», φαίνονται σε αυτές τις συνθήκες. Θα ήταν ιδανικό να πάει ο Παναθηναϊκός στην Τουρκία έχοντας στην «τσέπη» του το προβάδισμα με 2-0. Το «μέταλλο», ωστόσο, λάμπει στις δύσκολες καταστάσεις, και μία τέτοια θα χρειαστεί τώρα να διαχειριστεί ο «επτάστερος», αν θέλει να διατηρήσει τις ελπίδες του να γίνει «οκτάστερος». Το σίγουρο είναι πως πρέπει να αλλάξει άρδην την εικόνα του σε σχέση με τα δύο πρώτα παιχνίδια.
Πάντως, αν κάτι ξέρει πολύ καλά να κάνει ο Παναθηναϊκός επί Αταμάν, είναι να βγάζει αντίδραση όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο…
