By Ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός… χτίζει το σήμερα και το αύριο και η μεγάλη διαφορά από τον αιώνιο αντίπαλο του, Ολυμπιακό.
Είναι πλέον ορατό, απτό και απολαυστικό το γεγονός ότι μετά το restart του Παναθηναϊκού την περυσινή χρονιά, οι ελληνικές ομάδες Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν μπει σε τροχιά μεγάλων μπάτζετ, μεγάλων συμβολαίων και ταυτόχρονα αντίστοιχης μεγάλης φιλοδοξίας για την κατάκτηση της EuroLeague.
Την αρχή σαφώς έκανε ο Παναθηναϊκός, χτίζοντας εκ νέου μια νέα ομάδα με συγκεκριμένη φιλοσοφία από τον πρόεδρό του, αναγκαζόμενος να πληρώσει σε αρχικό στάδιο υπεραξίες παικτών για να τους φέρει στην ομάδα. Όμως η ιδιαίτερη φιλοσοφία της ομάδας φάνηκε από την πρώτη κιόλας χρονιά με τη διαχείριση – και τελικά την υπογραφή – του αθλητή Κώστα Σλούκα.
Δεν μπήκε σε παζάρι, δεν εκμεταλλεύτηκε καμία κατάσταση, δεν τον δελέασε με χρήματα. Δεν τον υπέγραψε ο Παναθηναϊκός για να μην τον υπογράψει ο Ολυμπιακός. Απλά του παρουσίασε το πλάνο του. Το αποτέλεσμα γνωστό. Η ανανέωση του Χουάντσο, του Λεσόρ και του Ναν πρόσφατα έχουν από πίσω τους μια κοινή λογική: την αξία του σεβασμού & της εκτίμησης.
Στον Χουάντσο προτάθηκε συμβόλαιο ανανέωσης και ο ίδιος έκανε μείωση στις αποδοχές του γιατί ήθελε να μείνει στην ομάδα.
Στον Λεσόρ προσφέρθηκε συμβόλαιο ανανέωσης από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ενώ ήταν τραυματίας, δείχνοντάς του ξεκάθαρα ότι τον πιστεύει και τον στηρίζει.
Και στον Ναν του δόθηκαν τα χρήματα που ήθελε και άξιζε, όχι γιατί φοβήθηκαν ότι θα πάει σε κάποια άλλη ομάδα, όχι γιατί δεν ήθελαν να τον δουν απέναντι και το απέτρεψαν, αλλά γιατί είχαν τη μαγκιά και την ειλικρίνεια να τον κοιτάξουν στα μάτια και να του πουν “Τα αξίζεις και τα παίρνεις, γιατί πρώτα απ’ όλα σε θέλουμε εδώ!”
Σε κανέναν από τους παραπάνω αθλητές δεν στήθηκαν καταδρομικές αποστολές επίκλησης συναισθήματος με βαλίτσες για να υπογράψουν. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πέρα από τη φύση αυτή της ομάδας του Παναθηναϊκού, που κουβαλάει τη φιλοσοφία και τη μεγαλοσύνη του Παύλου Γιαννακόπουλου μέχρι σήμερα μέσω του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, αυτό το μεγαλείο πέρασε και απέναντι στους παίκτες.
Παίκτες που δεν θέλησαν να διαπραγματευτούν με τον αντίπαλο για να ανεβάσουν το κασέ τους, παίκτες που δεν χασομέρησαν για να πετύχουν σωστό timing και παίκτες που ήθελαν να υπηρετήσουν την ιδέα και τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Κάποιος θα πει πως όλα αυτά είναι ρομαντικά, αλλά δεν είναι διόλου, διότι είναι καταγεγραμμένα με πράξεις.
Ο Ναν έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης στην EuroLeague χωρίς να παρουσιαστεί αντίπαλος διεκδικητής από ομάδα ανταγωνιστή του Παναθηναϊκού, χωρίς να λήγει το συμβόλαιό του. Και είναι πολύ σημαντικό ότι ο παίκτης ένιωσε την εκτίμηση.
Μεγάλη υπόθεση η εκτίμηση σε μια σχέση, στον επαγγελματισμό, στο ταλέντο, στην προσφορά.
Η μεγάλη διαφορά από τον Ολυμπιακό
Και πάμε στον Ολυμπιακό. Από τον πρόεδρο της ομάδας, στην παρουσίαση του Σάσα Βεζένκοφ – μέχρι την ανανέωση του Ναν, του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη της EuroLeague – ακούστηκε το εξής: “Αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε τον Σάσα, γιατί αλλιώς θα πήγαινε σε άλλη ομάδα”.
Και αυτό είναι σαφώς μέρος του παιχνιδιού, αλλά κάπου εκεί βρίσκεται η λεπτή γραμμή μεταξύ της φιλοσοφίας μιας ομάδας και της εκτίμησης που λαμβάνει ένας αθλητής πέρα από τα χρήματα. Γιατί ο Ναν δεν θέλησε να “διαπραγματευτεί” με τον Ολυμπιακό για να πάρει ενδεχομένως το συμβόλαιο που ήθελε; Η απάντηση βρίσκεται σε όλα όσα εισπράττει ένας παίκτης από την ομάδα του, στον σεβασμό.
Πρόσφατη είναι & η υπόθεση του Κώστα Σλούκα, που ουσιαστικά έφυγε ως βετεράνος από τον Ολυμπιακό, λαμβάνοντας πρόταση μείωσης και – όπως ο ίδιος δήλωσε – αποκομίζοντας την αίσθηση της αμφισβήτησης από τη διοίκηση. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο Μιλουτίνοφ, που ενώ επέλεξε να χάσει χρήματα για να γυρίσει στον Ολυμπιακό από την ΤΣΣΚΑ – όπως είχε κάνει και ο Σλούκας – φέτος βρέθηκε να αφορίζεται αγωνιστικά από τον βοηθό προπονητή, και πλέον μοιάζει σχεδόν απίθανο να συνεχίσει στην ομάδα.
Είναι αλλιώς να είσαι Παναθηναϊκός
Αλήθεια, πού θα έπαιζαν σήμερα ο Κώστας Παπανικολάου και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης αν δεν υπήρχε το ντόμινο των αποχωρήσεων του Σάσα Βεζένκοφ και του Κώστα Σλούκα το καλοκαίρι του 2023, και αν η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν είχε προσαρμόσει άρδην την πολιτική των προτάσεών της στις εξελίξεις; Πολλές συμπτώσεις δεν μαζεύτηκαν; Κάποιοι θα πουν «είναι αλλιώς να είσαι Παναθηναϊκός». Ο μεγάλος Παύλος Γιαννακόπουλος όμως το περιέγραψε όπως πρέπει & αυτό δεν αλλάζει: «Ο Παναθηναϊκός είναι οικογένεια, και η οικογένεια μένει πάντα ενωμένη».
ΥΓ: Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανακοίνωσε ανεπίσημα την επέκταση των συμβολαίων των Ναν και Όσμαν. Με συνοπτικές διαδικασίες. Χωρίς πολλά-πολλά. Αυτό που έχει καταφέρει ο Παναθηναϊκός είναι μοναδικό. Όπως και ο Ναν έτσι και ο Τούρκος παίκτης ήρθε στη χώρα μας έχοντας στο μυαλό του να κάνει μια καλή, γεμάτη χρονιά και να κοιτάξει και πάλι τις επιλογές του για να γυρίσει στο ΝΒΑ. Και ο οργανισμός του Παναθηναϊκού, η οικογένεια του Παναθηναϊκού, ο κόσμος του Παναθηναϊκού τον κράτησε και αυτόν εδώ. Κάποτε είχαμε πει ότι όποιον θέλει ο Παναθηναϊκός τον κάνει δικό του. Πλέον, όποιον θέλει ο Παναθηναϊκός τον κρατάει παραπάνω απ όσο μπορεί να φανταστεί ο ίδιος…
Comments