Το ατού των μεγάλων παικτών είναι να μιλούν και να αναδεικνύονται στην πίεση

Η σταθερά ανοδική πορεία του Λορέντζο Μπράουν με τον Παναθηναϊκό, προσθέτει άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα του Αταμάν ενόψει των playoffs.

Πολλοί ενθουσιάστηκαν όταν ανακοινώθηκε η μετακίνησή του από τη Μακάμπι στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι. Ήταν άλλωστε και η πρώτη μεταγραφή μετά την εποποιία του ευρωπαϊκού και του πρωταθλήματος. Ένας παίκτης, που από το χέρι του κόντεψε να αποκλειστεί στα playoffs και να μη βιώσει κανείς την έκσταση του Βερολίνου. Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο για να τον αναγνωρίσετε; Όχι φυσικά, αφού το έχετε ήδη καταλάβει από την κεντρική φωτογραφία…

Ο Λορέντζο Μπράουν δεν ήρθε απλά με περγαμηνές στον Παναθηναϊκό. Ήρθε ως ένας προικισμένος σκόρερ που θέλει την μπάλα στα χέρια και ταυτόχρονα μπορεί να επιτελέσει ρόλο μαέστρου στο παρκέ. Έχει, βλέπετε, αυτήν τη χάρη ενός αέρινου και ελαφρύ παίκτη, που με αυτό το μπλαζέ ύφος μπορείς να τον χαρακτηρίσεις και ως ψυχρόαιμο killer! Τα σουτ του και οι πάσες του από την… κλειδαρότρυπα δημιούργησαν ουκ ολίγες φορές προβλήματα στον Παναθηναϊκό κι έτσι ο Αταμάν τον έκανε δικό του, προκειμένου να κάνει το ίδιο στους αντίπαλούς του. Αμ δε!

Ο Μπράουν ξεκίνησε σχετικά καλά τη σεζόν, τηρουμένων των αναλογιών και της προσαρμογής που χρειαζόταν για να δέσει με το ήδη δεμένο και μονιασμένο σύνολο των πρωταθλητών της Ευρώπης. Στα πρώτα του τρία ματς έπαιξε κοντά στα 20 λεπτά κατά μέσον όρο και δείχνοντας την έφεσή του στις τελικές πάσες και ενίοτε στο σκοράρισμα, έδειχνε βασικό μέλος του ροτέσιον. Ξανά, αμ δε!

Το πρώτο σοκ ήρθε στην ήττα του Παναθηναϊκού από τη Ρεάλ, όταν και ο Μπράουν αγωνίστηκε μόλις για τρία λεπτά. Παρόλα αυτά, ξεπεράστηκε γρήγορα, αφού ακολούθησαν τρία ματς του με 12, 17 και 12 πόντους και αρκετό χρόνο στα πόδια του με Φενέρ, Βιλερμπάν και Ερυθρό Αστέρα αντίστοιχα, συντελώντας στις σερί νίκες της ομάδας του. Πάμε τώρα, στο δεύτερο σοκ.

Εννέα λεπτά και 0 (μηδέν) πόντοι με τον Ολυμπιακό. Ξανά όμως, ο Μπράουν έβγαλε αντίδραση στα επόμενα ματς και με αποκορύφωμα τους 18 κόντρα στην Μπαρτσελόνα, έδειχνε να μην επηρεαζόταν ιδιαίτερα. Ακολούθησε όμως κάτι χειρότερο από ένα απλό σοκ. Αυτό που μπορούσε να χαρακτηρίσει τον Μπράουν από την 14η αγωνιστική έως και την 26η ήταν η λέξη «ντεφορμέ».

Μόλις τρις διψήφιος σε εύρος 13 παιχνιδιών και με πενιχρή ζωντάνια στο παιχνίδι του, είχε δημιουργήσει μία δικαιολογημένη… μουρμούρα γύρω από το όνομά του. Μάλιστα, στα έξι παιχνίδια εξ αυτών υπήρξε άποντος, μην επιχειρώντας καν πολλές προσπάθειες. Και όλα αυτά από έναν παίκτη που μόνο ότι έχει αυτοπεποίθηση δεν μπορείς να πεις οτί του λείπει. Ευτυχώς όμως για εκείνον και τον Παναθηναϊκό, το τρίτο σοκ ήταν και το φαρμακερό και πλέον φάινεται να έχει βρει τον ρόλο του.

Από το ματς με τη Βιλερμπάν και μετά, ο Μπράουν έχει υπάρξει καταλυτικός για τον Παναθηναϊκό σε αμφότερα τα μέρη του παρκέ. Αποκορύφωμα τα δύο ματς με Άλμπα και Μακάμπι, στα οποία υπήρξε από τους βασικούς παράγοντες που οι πράσινοι γύρισαν στο τέλος την εις βάρος τους κατάσταση. Το ατού των μεγάλων παικτών είναι να μιλούν και να αναδεικνύονται στην πίεση. Και ξέρουμε ότι ο Μπράουν είναι ένας τέτοιος παίκτης.

Μπορεί να μην έχει καταγράψει την πιο επιτυχημένη καριέρα, ούτε να έχει υπάρξει και καμιά παικτάρα στο NBA. Είναι όμως ένας παίκτης που λειτουργεί βάσει του μομέντουμ, του ρυθμού και της αυτοπεποίθησης. Γιατί η αυτοπεποίθηση δεν χάνεται όταν περνάς δύσκολα, αλλά τροφοδοτείται και μεγεθύνεται. Και μιλώντας με όρους γυμναστικούς, για να μεγαλώσει ένας μυς, πρέπει πρώτα να δεχθεί τους μικροτραυματισμούς της άσκησης.

Δεν έχουν τόση σημασία τα νούμερα, αλλά πάντα είναι καλό να ανατρέχουμε και σε τούτα. Σε 15:41 λεπτά συμμετοχής κατά μέσο όρο, ο Μπράουν έχει 7,1 πόντους, δύο ριμπάουντ και 2,7 ασίστ για 1,2 λάθη. Στα τελευταία του επτά ματς διαθέτει 8,5 πόντους, 2,2 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ για 0,85 λάθη και ενώ συνολικά φέτος σουτάρει με 54,3% από τα δίποντα και 34,7 από το τρίποντα, έχει από 68% και 35% αντιστοίχως.

Είναι πολύ πιο οικονομικός, δεν διστάζει να εμπιστευτεί το χέρι του και πάνω από όλα μπαίνει μέσα πιο… ψημένος. Βγάζει ένα πρόσωπο που θέλει να διεκδικήσει, δεν είναι το ίδιο… μπλαζέ με πριν. Δείχνει πως καταλαβαίνει την κριτική που υπήρξε στο πρόσωπό του και πάνω απ’ όλα, δείχνει να γνωρίζει πως αποτελεί έναν ικανότατο, μεγάλο παίκτη. Και όχι στην ηλικία, αν και 35 ετών.

Με τον Μπράουν ανεβασμένο, τον Ναν όλη τη χρονιά να κάνει όργια, τον Γκραντ να έχει μπει στον αυτόματο και τον Σλούκα να είναι εκεί όποτε χρειαστεί, ο Αταμάν μπορεί να νιώθει… πασάς! Όσο δε για τους φόργουορντ και τους σέντερ του, δεν έχει να ανησυχεί. Το μπάσκετ του σήμερα είναι τέτοιο ώστε ένα καλό backcourt να μπορεί να τροφοδοτήσει και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο ένα συγκριτικά χαμηλότερο ποιοτικά frontcourt -κυρίως λόγω της απουσίας του Λεσόρ.

Με αυτά τα όπλα ο Παναθηναϊκός θα ξεκινήσει στα μέσα του μήνα το ταξίδι του για τα playoffs. Ο Μπράουν δε, θα προσπαθήσει να καταφέρει με τον Παναθηναϊκό ό,τι δεν κατάφερε πέρσι, με αντίπαλο τη νυν του!