H νίκη-οξυγόνο του Παναθηναϊκού με 3-1 επί της ΑΕΚ με πρωταγωνιστές τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο, κυρίως τον Τζούρισιτς, αλλά και τον Πελίστρι, που έκανε άνω-κάτω την άμυνα της ΑΕΚ.
Το πρωτάθλημα έχει χαθεί, αλλά ο Παναθηναϊκός ήθελε την νίκη στο ΟΑΚΑ, για να μην τελειώσουν πρόωρα και τα play off. Την πήρε τη νίκη ο Παναθηναϊκός σε ένα ματς, που δεν ήταν καλύτερος από την ΑΕΚ, αλλά ήταν αποτελεσματικός και είχε πρωταγωνιστές, που η ΑΕΚ δεν είχε. Δηλαδή παίκτες, που έκαναν την διαφορά.
Πρώτος από όλους ο Τζούρισιτς. Ηρθε από τον πάγκο στο 65′ σε ένα ματς που ήταν 1-1 και φαινόταν, ότι ήταν θέμα χρόνου η ΑΕΚ να βάλει και το δεύτερο. Ο Σέρβος μεσοεπιθετικός πήρε την ομάδα στις πλάτες του και στο 80′ έβαλε το εξαιρετικό γκολ, που ουσιαστικά έκρινε το παιχνίδι. Βρέθηκε άψογα στο γήπεδο με τον Μλαντένοβιτς, έδωσε ενέργεια στην ομάδα του, που φαινόταν ότι δεν είχε αυτοπεποίθηση. Ο Σέρβος είχε και άλλη μία καλή ευκαιρία μετά το 2-1 και ήταν μία μόνιμη πηγή κινδύνων για την άμυνα της ΑΕΚ.
Ο Πελίστρι ήταν ο δεύτερος παίκτης, που έκανε την διαφορά. Εξαιρετικός όταν είχε την μπάλα στα πόδια του, αλλά και μεγάλη συνεισφορά ανασταλτικά. Ένα σύγχρονο εξτρέμ μεγάλης κλάσης και δικαιωματικά άκουσε το όνομά του από τον κόσμο, όταν έγινε αλλαγή. Στο πρώτο ημίχρονο είχε στο 25′ μία εξαιρετική ενέργεια, αλλά η μπάλα δεν βρήκε για λίγο στόχο, ενώ στο τρίτο γκολ ξέφυγε με ταχύτητα από τον αντίπαλό του, γύρισε την μπάλα στον Γερεμέγεφ, που σκόραρε στη κενή εστία και έγινε το 3-1.
Ο Μλαντέντοβιτς για άλλο ένα παιχνίδι στάθηκε καλά, δεν είχε προβλήματα αμυντικά, αφού οι περισσότερες τελικές της ΑΕΚ έγιναν από στημένες φάσεις και όταν μπήκε ο Τζούρισιτς ανέβηκε και δημιουργικά, αφού ο ένας ξέρει το παιχνίδι του άλλου. Αυτός έκλεψε την μπάλα και την έδωσε στον Τζούρισιτς στο δεύτερο γκολ.
Ο Ντραγκόφσκι ήταν μετά από καιρό καθοριστικός κάτω από τα δοκάρια. Ειδικά αυτή η απόκρουση, που έκανε στο 67′ στο σουτ του Λαμέλα και το κοντινό σουτ του Πιερό μπορεί να ήταν και το μισό παιχνίδι. Στο 93′ έβγαλε άλλη μία κεφαλιά του Βύντα και γενικά αυτή την εμφάνιση την είχε ανάγκη και δικαίωσε τον Βιτόρια, που τον στήριξε κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα ήταν και η έξοδος των Ουναΐ και Τετέ, που ήταν σε κακή μέρα. Ειδικά ο πρώτος στο δεύτερο ημίχρονο δεν κάλυπτε καθόλου χώρους, όταν δεν είχε την μπάλα ο Παναθηναϊκός με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να πιέζει συνέχεια. Η είσοδος του Τσέριν βοήθησε πολύ την ομάδα να κερδίσει και πάλι δεύτερες μπάλες.
Για τον Σιώπη δεν έχω να πω πολλά. Μακάρι όλος ο Παναθηναϊκός να είχαν την ψυχή του και τη νοοτροπία νικητή που έχει ο ίδιος. Μόνο με Σιώπηδες σε νοοτροπία παίρνεις πρωταθλήματα. Τον έβλεπες σηκωνόταν με τον Πιερό και έπαιρνε κεφαλιές, έφαγε πολύ ξύλο αλλά άντεξε.
Ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλα προβλήματα με τα στημένα της ΑΕΚ, έτσι δέχθηκε το γκολ και είναι τυχερός, που από στημένα δεν δέχθηκε και άλλο γκολ. Παρότι ο Γεντβάι είχε κάποιες σωτήριες επεμβάσεις στα στημένα η ΑΕΚ ήταν πολύ επικίνδυνη.
Θέλω να σταθώ και στο πρώτο γκολ, που είναι όλο πολύ ωραίο από την πάσα του Ουναΐ στον Βαγιαννίδη, την σέντρα του Βάγια, την εκπληκτική κεφαλιά του Σβιντέρσκι, που απέκρουσε ο Μπρινιόλι δύσκολα και την οξυδέρκεια του Μαξίμοβιτς για άλλη μία φορά, που χώθηκε και σκόραρε με το κεφάλι.
Η νίκη αυτή φέρνει τον Παναθηναϊκό ισόβαθμο με την ΑΕΚ και στο +1 από τον ΠΑΟΚ, πρέπει να κάνει τα πάντα για να παίξει στα προκριματικά του τσάμπιονς λίγκ και για να το πετύχει πρέπει να παίξει καλύτερα απότι απόψε.
*Ο Βιτόρια σε αντίθεση με το Φάληρο που έκανε λάθη κυρίως με την ενδεκάδα και την τακτική, είχε παρεμβάσεις και έκανε αλλαγές, που βοήθησαν την ομάδα να φθάσει στη νίκη. Οι Τζούρισιτς, Γερεμέγεφ σκόραραν και ο Τσέριν έδωσε την πάσα στον Πελίστρι στο τρίτο γκολ.
*Για τους ήρωες που ήρθαν στο γήπεδο δεν έχω να πω πολλά. Ένα τεράστιο μπράβο για την στήριξη σε όλη την διάρκεια του αγώνα και η ομάδα στο τέλος τους έδωσε λίγη χαρά με τη νίκη επί της ΑΕΚ.