Πέρασαν 21 χρόνια από εκείνη την Πρωταπριλιά του 2004, όταν το απόγευμα έμαθα το άσχημο μαντάτο από την κόρη του Εβελίνα, ότι έφυγε από την ζωή ο Γιάννης Κυράστας. Ενας από τους πιο παντελονάτους ανθρώπους, που έχω γνωρίσει στην ζωή μου, ένας ντόμπρος άνθρωπος, ένας από τους λίγους φίλους, που έκανα στο ποδόσφαιρο, κορυφαίος αμυντικός και ένας από τους καλύτερους προπονητές που πέρασαν από τον Παναθηναϊκό στην ιστορία του.
Σήμερα 21 χρόνια μετά και κανείς δεν έχει ξεχάσει τον Γιάννη Κυράστα. Και αυτό τα λέει όλα. Όταν έχεις φύγει από την ζωή και 21 χρόνια μετά ο κόσμος σε θυμάται σαν να ήταν χθες, τότε δείχνεις πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήσουν και πόσο πετυχημένος σε αυτό, που έκανες. Και όντως μπορεί να έφυγε σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια, αλλά μοιάζει σαν να έγινε χθες.
Το έφερε έτσι η μοίρα, που ο Γιάννης Κυράστας έφυγε από την ζωή Πρωταπριλιά. Και δεν ήταν ψέμα. Μακάρι να ήταν ψέμα, αλλά δυστυχώς δεν ήταν. Και λίγους μήνες μετά ο Παναθηναϊκός πήρε το ντάμπλ και ο κόσμος φώναζε στην Λεωφόρο «η κούπα να πάει στα άστρα για τον Γιάννη τον Κυράστα».Και από τότε ο Γιάννης μας λείπει πολύ, πάρα πολύ. Και αυτές τις ημέρες μας λείπει περισσότερο από ποτέ.
Ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Κυράστα, ήταν μία ομάδα που δεν χόρταινες να την βλέπεις. Στην πρώτη του θητεία δικαιούτο το πρωτάθλημα, αλλά η παράγκα τότε του το πήρε με το έτσι θέλω και ήταν ένα από αρκετά πρωταθλήματα που πήρε ο Ολυμπιακός και δεν εδικαιούτο. Ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Κυράστα τότε μόνο από τους Νίκες και τους Αγγελάκηδες μπορούσε να νικηθεί. Το ΟΑΚΑ γέμιζε για να δει την ομαδάρα του Κυράστα, η συσπείρωση ήταν στο φουλ και ο κόσμος του Παναθηναϊκού γούσταρε αυτό, που έβλεπε και ήταν ασπίδα για την ομάδα.
Στην δεύτερη θητεία του ο Παναθηναϊκός του Κυράστα έκανε παπάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ, προκρίθηκε από όμιλο με την Αρσεναλ, την Σάλκε και την Μαγιόρκα, που τότε ήταν από τις δύο καλύτερες ομάδες σε Γερμανία και Ισπανία και αυτή η ομάδα του Κυράστα συνέχισε με τον Μαρκαριάν και έφθασε μέχρι τους 8 της διοργάνωσης, Και αυτό διότι τότε η διοίκηση Φιλιππίδη τον ώθησε σε παραίτηση μετά από ένα παιχνίδι πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ. Στη συνέντευξη Τύπου ο Κυράστας μίλησε για τις σκέψεις παραίτησης και στη συνέχεια πήγε σε σύσκεψη με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και τον Αγγελο Φιλιππίδη, ουσιαστικά για να δει αν έχει την στήριξή τους, διαπίστωσε ότι δεν υπήρξε καμία στήριξη και παράτησε και την προπονητική και το ποδόσφαιρο με πίκρα για την ομάδα, που δέθηκε όσο καμία άλλη. Και το ότι δεν είχε την στήριξη της διοίκησης τότε φάνηκε από το γεγονός, ότι την επόμενη ημέρα εφημερίδα που ήταν προσκείμενη στον Παναθηναϊκό και στην διοίκηση της ομάδας βγήκε με πρωτοσέλιδο απευθυνόμενη ειρωνικά στον Κυράστα με τίτλο: «Καλό ψάρεμα». Για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιοί πως ήταν το πραγματικό τέλος της προπονητικής καριέρας του Γιάννη Κυράστα στον Παναθηναϊκό. Και από τότε σκέφτηκε να επιστρέψει για την Εθνική ομάδα το 2003 μετά από κρούση της ΕΠΟ, αλλά τελικά παρέμεινε ο Ρεχάγκελ με την γνωστή συνέχεια.
Ο προπονητής Γιάννης Κυράστας ήταν τοπ έφερε νέες ιδέες στο ποδόσφαιρο, γούσταρε με τρέλα αυτό, που έκανε και είχε δίπλα του στον Παναθηναϊκό τον Στράτο Αποστολάκη, που τον βοήθησε στα πάντα και στις επιλογές παικτών και εκείνος ο Παναθηναϊκός έβγαζε υγεία.
Κάντε τις συγκρίσεις με το σήμερα, για να δείτε τις μεγάλες διαφορές και να καταλάβετε, γιατί σήμερα ο Γιάννης μας λείπει περισσότερο από ποτέ. Η αξία του σαν προπονητής, η ντομπροσύνη του και η ανάληψη των ευθυνών, όταν το αισθανόταν, η τρομερή σχέση με τους παίκτες και το δέσιμο με τον κόσμο.
Ο Γιάννης ήταν τοπ και σαν παίκτης. Αρχικά με μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό και στη συνέχεια ερχόμενος στον Παναθηναϊκό δίδαξε την θέση του λίμπερο, που έπαιξε στα τελευταία χρόνια της σπουδαίας καριέρας του. Γιάννη σε αγαπάμε, ποτέ δεν σε ξεχνάμε, θα είσαι για πάντα στην καρδιά μας και στο μυαλό μας…
Comments