Υπεύθυνος για την κατάντια ο Αλαφούζος

Η απορία όλων μετά το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός που ουσιαστικά έκρινε και το τίτλο είναι γιατί ο Βιτόρια αποφάσισε σε αυτό το παιχνίδι να παρουσιάσει έναν Παναθηναϊκό με σχήμα που δεν έχουμε ξαναδεί.

Μπορεί να ειπωθούν πολλά και διάφορα, ένα όμως είναι βέβαιο. Ότι ο προπονητής του Παναθηναϊκού νιώθει ανασφάλεια… Ο Βιτόρια δεν θα έπρεπε να έχει άγχος. Αν έχει είναι γιατί βλέπει τα προηγούμενα που στον Παναθηναϊκό έχουν συμβεί με τους προπονητές… Και είναι λογικό να αναρωτιέται γιατί να δοθεί σε αυτόν χρόνος αν δεν δόθηκε στους δύο προηγούμενους.

Από αυτό ξεκινάνε κατά τη γνώμη μου πολλά από τα δεινά του Παναθηναϊκού τελευταία. Συμβαίνει κάτι παράξενο. Συγκρίνεται η δουλειά κάθε προπονητή που έρχεται με τη δουλειά του Γιοβάνοβιτς που έμεινε 2,5 χρόνια. Δεν λέω ότι δεν θα έπρεπε να γίνονται συγκρίνεις. Αλλά καλό είναι να συγκρίνουμε όμοια πράγματα… Δεν ξέρω τι θα έκαναν αυτοί οι προπονητές αν είχαν τη στήριξη που είχε ο Γιοβάνοβιτς. Αυτό που ξέρω είναι ότι αν τον καλό Σέρβο τον έκριναν με τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για να αξιολογηθούν Τερίμ και Αλόνσο, θα τον είχαν απολύσει πολύ νωρίτερα. Και θα ήταν λάθος. Το σωστό ήταν να του δώσουν χρόνο. Τον χρόνο που δεν έδωσαν σε Τερίμ και Αλόνσο πληρώνουν στον ΠΑΟ τώρα. Τον χρόνο που πλέον δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα δώσουν και στον Βιτόρια. Γιατί ενώ οι νίκες ανήκουν σε όλους, οι ήττες είναι ορφανές.

Προχθές στο “Γ.Καραϊσκάκης” φάνηκε πιο καθαρά από ποτέ ότι ο Παναθηναϊκός είναι άρρωστος και μάλιστα βαριά. Όχι τώρα τελευταία, αλλά από την ημέρα που απολύθηκε ο Γιοβάνοβιτς. Η ομάδα δεν έχει αρχή και τέλος. Ακόμη και να σώσει ό,τι σώζεται φέτος, αποφεύγοντας την τέταρτη θέση, έχει απόλυτη ανάγκη να αλλάξει σελίδα. Ολοκληρωτικά και χωρίς να ξανακοιτάξει πίσω. Ο πραγματικός υπεύθυνος γι’ αυτή την κατάντια είναι ο Αλαφούζος! Είναι υπεύθυνος γιατί δεν αντιλαμβάνεται τα αυτονόητα.

Δεν παραδειγματίζεται από τους ομολόγους του, δεν είναι κοντά στην ομάδα σχεδόν καθημερινά, δεν βγαίνει μπροστά να καθοδηγήσει, όπως κάνουν οι διοικητικοί ηγέτες των ανταγωνιστών. Θα δεχτώ ότι δεν το έχει. Ότι δεν είναι στον χαρακτήρα του. Ας προσλάβει, λοιπόν, έναν άνθρωπο που το έχει! Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ήταν πάντα το απόλυτο αφεντικό, όπως ο Κόκκαλης και τώρα ο Μαρινάκης. Όπως ο Μελισσανίδης και τώρα ο Ηλιόπουλος.