By
Το φαινόμενο με τη διαιτησία στο μπάσκετ, δυστυχώς είναι ένα ποτήρι που έχει… ξεχειλίσει εδώ και πολλά χρόνια. Σε μια εποχή όπου η Euroleague ως διοργάνωση έχει τεράστια αγωνία, σασπένς και δέκα ομάδες να «μάχονται» για στόχο. Κάτι πρωτόγνωρο σε έκταση και σε σημείο που βρισκόμαστε στη σεζόν.
Απομένουν μόλις δύο αγώνες για την ολοκλήρωση της regular season. Οπότε η κάθε λεπτομέρεια, δεν έρχεται απλά να επηρεάσει δεδομένα, αλλά να καθορίσει την επιτυχία ή την αποτυχία κόπων μιας σεζόν ολόκληρης. Διότι το να είναι κάποιος στο πλεονέκτημα ή όχι, αποτελεί κόπο μιας σεζόν. Το να είναι στα πλέι οφ ή στα play in, το ίδιο.
Τα σφυρίγματα που επηρεάζουν αγώνες, εννοείται πως είναι πολλά. Ως ένα σημείο έχει λογική καθώς και οι διαιτητές άνθρωποι είναι. Όταν τα λάθη τους γίνονται για όλους όμως, όταν δεν ευνοούν συγκεκριμένους και αδικούν επίσης συγκεκριμένους. Κυρίως, όμως, όταν σταματά αυτή η αντιμετώπιση στην… καυτή περίοδο κορύφωσης προσπαθειών για στόχο.
Η Euroleague βλέποντας τους διαιτητές της να κάνουν όσα κάνουν, σε μία σεζόν που δυστυχώς θυμίζει έντονα εποχές Μπερτομέου, σφυρίζει αδιάφορα. Σαν να μην το αντιλαμβάνεται, σαν να μην την ενδιαφέρει, ή ακόμη χειρότερα σαν να επικροτεί και να επιζητά αυτή τη συμπεριφορά.
Προφανώς έχει να διαχειριστεί πολλά ζητήματα, συμφωνίες, οικονομικά, Άμπου Ντάμπι, εξαγγελίες Άνταμ Σίλβερ για NBA Europe. Πρωτίστως, όμως, πρέπει να διασφαλίσει το δικό της προϊόν. Δεν το κάνει με διαιτησίες που καθορίζουν τύχες ομάδων και επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων.
Στις αρχές της σεζόν μετά το Ερυθρός Αστέρας-Μπαρτσελόνα, η ίδια η Euroleague ανέλυσε τα λάθη των διαιτητών στο τελευταίο δίλεπτο του αγώνα. Κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, για να τιμωρήσει αυτούς που έκανε τα λάθη και ταυτόχρονα να δείξει πως ελέγχει τους πάντες και δεν πετά… αετό.
Τώρα που η σεζόν κορυφώνεται και ένα σφύριγμα είναι ικανό να κρίνει τα πάντα, η Euroleague παρακολουθεί μη δείχνοντας διάθεση παρέμβασης για να συμμαζευτεί η κατάσταση. Η οποία έχει ξεφύγει εδώ και μήνες, μόνο από την αύξηση των δηλώσεων και των εντάσεων από πλευρές που δεν το συνηθίζουν, λέει πολλά. Ειδικά στην Ελλάδα έχοντας τον Ολυμπιακό ως βασικό λόγο παραπόνων, το γνωρίζουμε καλά αυτό.
Έγιναν όσα έγιναν στο ντέρμπι του Φαλήρου με τον Παναθηναϊκό που κυριολεκτικά μια νίκη μπορεί να του δώσει ή να του στερήσει όχι μόνο το πλεονέκτημα αλλά τα ίδια τα πλέι οφ και η Euroleague όρισε τον Ράντοβιτς σε ματς των «πράσινων» (ο ίδιος ήταν και στο ΣΕΦ). Είδαμε τι έγινε και με την Παρί, όπου επίσης 1-2 σφυρίγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα.
Φυσικά δεν ζει κανείς στον μικρόκοσμό του, είναι 10 ομάδες με στόχους, δεν είναι μόνο οι ελληνικές. Επιβάλλεται να… ταρακουνηθεί η Εuroleague, μπας και ξυπνήσει τώρα που καθορίζονται τα πάντα. Γιατί μία και μόνη απόφαση είναι ικανή να αλλοιώσει την εικόνα και την όποια αξιοπιστία μπορεί να κουβαλά η λίγκα.
Την ερχόμενη εβδομάδα, υπάρχει το Φενέρμπαχτσε-Μπαρτσελόνα. Ματς που μπορεί να κρίνει από την πρωτιά μέχρι τα πλέι οφ για τους δύο αντιπάλους. Στο πριγκιπάτο Μονακό και Παναθηναϊκός θα αγωνιστούν και όποιος επικρατήσει παίρνει πλεονέκτημα έδρας. Αυτονόητο δεν είναι να σημάνει συναγερμός για να είναι οι πάντες σε εγρήγορση;
Η Ρεάλ υποδέχεται την Παρί, ο Ερυθρός Αστέρας την Εφές, σε δύο ματς όπου οι νικητές πάνε για 6άδα και οι ηττημένοι για play in. Όλα αυτά μόνο την ερχόμενη αγωνιστική.
Όσο η Euroleague είναι… τα ζώα μου αργά, ή βολεύεται και επιτρέπει να καθορίζονται από σφυρίγματα το ποιες ομάδες θα πετύχουν στόχο ή θα αποτύχουν, τότε απλά πυροβολεί τα πόδια της. Σε εποχές όπου οι επενδύσεις ανεβαίνουν, τα έσοδα επίσης, κοιτάς πρώτα απ’ όλα να διαφυλάξεις και να βελτιώσεις το προϊόν. Όχι να κοιτάς αλλού επιτρέποντας πίσω απ’ την πλάτη σου διαιτητές που έχουν «σφραγίδα» αποτυχίας και ατελείωτων, συνεχόμενων λαθών που καθορίζουν αποτελέσματα, νακρίνουν βαθμολογία, διασταυρώσεις, πλασαρίσματα.
Ναι, άνθρωποι είναι. Στα τόσα σφυρίγματα θα κάνουν και λάθη. Δεν είναι ανθρώπινο όμως, οι ίδιοι να κάνουν τα ίδια λάθη και προς τις ίδιες πλευρές εύνοιας ή αδικίας. Ή έστω, δεν είναι η στιγμή της σεζόν που πρέπει να ρισκάρεις να δεις αν η σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει ή όχι να είναι σύμπτωση.
Τώρα λοιπόν, ή η Euroleague παρεμβαίνει και φροντίζει για την… διαιτητική εγρήγορση, ή βουτά κι αυτή τα χέρια της σε ένα βούρκο που λερώνει το προϊόν.
