By
Η coach Σελέν Ερντέμ έχει μαγνητίσει τα βλέμματα παρά το λίγο διάστημα που βρίσκεται στην Ελλάδα. Ως προπονήτρια της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του ΠΑΣ Γιάννενα λίγο έλειψε να σηκώσει το Κύπελλο Ελλάδας ενώ εδώ λίγες μέρες έχει αναλάβει την ομάδα γυναικών του Παναθηναϊκού.
Σε μια σπάνια on camera συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο “Ciao Ragazze” η Τουρκάλα προπονήτρια μίλησε για όλα. Για το πώς ξεκίνησε το μπάσκετ, την προπονητική, τους Έλληνες φιλάθλους, τον Αταμάν και τη φετινή Euroleague αλλά και τις… γόβες της που είναι το σήμα κατατεθέν της στους πάγκους.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για την παρουσία της στην Ελλάδα: «Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να είμαι μέρος ενός τόσο μεγάλου συλλόγου όπως ο Παναθηναϊκός. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα είναι μια χώρα που αγαπά το μπάσκετ και το γεγονός ότι επιλέχθηκα για προπονήτρια εδώ και συνεχίζω είναι μεγάλη τιμή για μένα. Γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενη.»
Για το φιλάθλους του Παναθηναϊκού: «Να το πω έτσι… Πραγματικά, το να μπαίνω σε ένα γήπεδο με φιλάθλους και μάλιστα με έναν τόσο ξεχωριστό κόσμο, σ’ αυτούς τους δύο αγώνες, ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο για εμένα. Νιώσαμε πολύ έντονα τη δύναμη των φιλάθλων μας. Και στους δύο αγώνες το νιώσαμε ξεκάθαρα. Και είδα πολύ καθαρά την πίεση που άσκησαν στον αντίπαλο. Νομίζω ότι μαζί με τους φιλάθλους μας… δηλαδή, κερδίζουμε τους αγώνες. Οι παίκτριες μου παλεύουν μέχρι το τέλος, αλλά δεν μπορώ να μην πω για την επίδραση του κόσμου. Μας στηρίζουν πάρα πολύ. Προσωπικά, μου δίνουν τεράστια δύναμη και η παρουσία τους μου εμπνέει εμπιστοσύνη. Και για τις παίκτριες μου είναι κάτι εξίσου ξεχωριστό. Θέλουμε να μη μας αφήσουν, να συνεχίσουν να έρχονται!»
Για το αν μπορεί η γυναικεία ομάδα του Παναθηναϊκού να κάνει πορεία στην Ευρώπη: «Φυσικά! Φυσικά, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά πρώτα θελουμε δικό μας το πρωτάθλημα εδώ και μετά στην Ευρώπη. Εγώ και οι παίκτριες μου θα κάνουμε τα πάντα για να φτάσουμε (τον Παναθηναϊκό) στην κορυφή. Όπως είπα, δεν είναι μόνο η Ευρώπη, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια πολύ σημαντική περίοδο αγώνων στο εγχώριο πρωτάθλημα. Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε κάθε μέρα για να εκπροσωπούμε τον Παναθηναϊκό όπως του αξίζει και ο μοναδικός μας στόχος είναι να βρισκόμαστε στις κορυφαίες θέσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στο πρωτάθλημα.»
Για τα παιδικά της χρόνια στην Τουρκία: «Όταν ήμασταν παιδιά, παίζαμε με όποια μπάλα βρίσκαμε στον δρόμο. Αν βρίσκαμε μπάλα μπάσκετ, παίζαμε μπάσκετ. Αν βρίσκαμε μπάλα βόλεϊ, παίζαμε βόλεϊ. Αλλά πάντα είχα μια ιδιαίτερη αγάπη για το μπάσκετ. Ήμουν στο γυμνάσιο, 11-12 ετών όταν ξεκίνησα το μπάσκετ με την ομάδα του σχολείου μου. Από τότε δεν μπόρεσα ποτέ να το αφήσω. Το αγάπησα πραγματικά. Συνέχισα να παίζω μέχρι το δεύτερο έτος του πανεπιστημίου, μέχρι που τραυματίστηκα σοβαρά. Έπαθα ρήξη πρόσθιου χιαστού. Μετά, συνέχισα ως προπονήτρια, γιατί ήξερα ότι δεν μπορούσα να το παρατήσω. Δεν μπορούσα να μείνω μακριά από τα γήπεδα. Γι’ αυτό, αμέσως μετά τον τραυματισμό μου, ξεκίνησα την προπονητική. Και από τότε, χωρίς να σταματήσω, συνέχισα μέχρι σήμερα και τώρα βρίσκομαι εδώ μπροστά σας. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα μπάσκετ και εκπαίδευση, καθώς προέρχομαι από μια οικογένεια δάσκαλων. Δεν είχα άλλη κοινωνική ζωή. Προπόνηση, σπίτι και μαθήματα… Έτσι κύλησε η ζωή μου. Και είμαι πολύ χαρούμενη για το σημείο στο οποίο έφτασα.»
Για το ότι έγινε η πρώτη γυναίκα προπονήτρια στην Τουρκία: «Έτσι είναι, ναι. (Η Τουρκία) είναι μια ανδροκρατούμενη χώρα. Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν συνεχώς πολύ σοβαρές δυσκολίες, τόσο στη δική μου χώρα όσο και παντού, κατά τη γνώμη μου. Όσον αφορά τις ευκαιρίες, ναι, μπορεί να δίνεται στους άντρες προτεραιότητα, αλλά εγώ σε όλη μου την καριέρα προτίμησα να μην μπω στα καλούπια που μου επέβαλαν. Και για να ξεπεράσω αυτά τα όρια, πρώτα απ’ όλα, κατάργησα τη διάκριση των φύλων στο μυαλό μου. Ήξερα ότι έπρεπε πάντα να δουλέψω πιο σκληρά από τους άντρες. Και μόνο δουλεύοντας περισσότερο κατάφερα να εδραιωθώ σε αυτόν τον χώρο. Στη χώρα μου, ήμουν η μόνη γυναίκα προπονήτρια, και τώρα είμαι εδώ, σε μια ξένη χώρα, κάνοντας προπονητική. Θεωρώ ότι αυτό είναι η απόδειξη πως δεν τα παράτησα ποτέ.»
Για το αν έχει δεχθεί σεξιστικά σχόλια: «Για μένα, το μπάσκετ δεν έχει φύλο. Για μένα, ο αθλητισμός δεν έχει φύλο. Έτσι το βλέπω εγώ. Είτε είμαστε άνδρες είτε γυναίκες, όπου κι αν βρισκόμαστε, σε όποια ομάδα κι αν δουλεύουμε, είμαι ενάντια στις διακρίσεις λόγω φύλου. Φυσικά, λαμβάνω και θετικά και αρνητικά σχόλια. Αλλά, όπως είπα, στο γυναικείο μπάσκετ, ως γυναίκα προπονήτρια, πιστεύω ότι γνωρίζω πολύ καλύτερα τις αθλήτριες. Πιστεύω ότι η επικοινωνία μου μαζί τους είναι πολύ πιο δυνατή. Και βλέπω ότι αυτό αντικατοπτρίζεται και στο παιχνίδι μας στο γήπεδο. Αυτό με κάνει χαρούμενη.»
Για το χαρακτηρισμό «θηλυκός Φατίχ Τερίμ» που της έχουν δωσει: «Είμαι πολύ περήφανη που έχω κοινά χαρακτηριστικά μαζί του. Δεν είναι μόνο η μαχητικότητα. Πιστεύω ότι όσο περισσότερο θέλω κάτι και όσο περισσότερο το μεταδίδω στους παίκτες μου, τόσο περισσότερο θα το θέλουν κι αυτοί. Το ίδιο ισχύει και για τον Φατίχ Τερίμ. Εμείς δεν διαχειριζόμαστε απλώς μια αθλητική ομάδα. Εγώ βλέπω αυτή την ομάδα ως μια οικογένεια. Σαν να διοικούμε εδώ μια οικογένεια. Το αγωνιστικό μας πνεύμα, η μαχητικότητά μας, η επιμονή μας, η πειθαρχία μας, το ότι δεν τα παρατάμε ποτέ… Αυτά είναι πολύ σημαντικά στοιχεία. Στο γυναικείο μπάσκετ, μάλιστα, αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Ναι, έχουμε πολλές ομοιότητες, ειδικά μέσα στο γήπεδο. Αυτές βγαίνουν αυθόρμητα, μέσα από τις αντιδράσεις μας τη στιγμή του αγώνα. Αλλά για μένα, αυτό είναι πολύ τιμητικό.
Είναι εμφανείς οι ομοιότητες μας, και στο παρελθόν συζητήθηκαν πολύ τόσο στον τουρκικό όσο και στον ελληνικό Τύπο. Αυτό είναι κάτι που με γεμίζει υπερηφάνεια.»
Για τις γόβες- σήμα κατατεθέν της- που φοράει στους αγώνες: «Υπάρχουν πολλές αθλήτριες, πολλές προπονήτριες, πολλές δασκάλες αλλά και γονείς που εμπνέονται από εμένα. Απέναντί τους έχω τη συνήθεια να μην κάνω εκπτώσεις στην ταυτότητά μου. Είμαι γυναίκα και βρίσκομαι εδώ με τη γυναικεία μου ταυτότητα. Και δεν θέλω ποτέ να την απαρνηθώ. Γι’ αυτό προσέχω πολύ την εμφάνισή μου, τα ρούχα μου, τα μαλλιά μου, το μακιγιάζ μου. Το να κάνεις αυτή τη δουλειά δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις σαν άντρας. Μπορείς να την κάνεις και ως γυναίκα. Η δύναμη δεν είναι μόνο η εξωτερική εικόνα. Μπορώ να στέκομαι δυνατή στο γήπεδο με τη γυναικεία μου ταυτότητα και πιστεύω ότι το καταφέρνω. Δεν θα εγκαταλείψω ποτέ αυτή την ταυτότητα. Γιατί ήμουν έτσι όταν πάλευα να κατακτήσω πράγματα, και παραμένω έτσι. Προσπαθώ να είμαι ένα παράδειγμα. Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι πολύ ξεχωριστό. Κάθε μέρα πρέπει να αποδεικνύω τον εαυτό μου, γι’ αυτό κάθε μέρα εμφανίζομαι μπροστά σε όλους περιποιημένη και με τη γυναικεία μου ταυτότητα και με τις γόβες μου. Και θα συνεχίσω να το κάνω. Αυτή είναι η άποψή μου.»
Για τη σχέση της με τον Εργκίν Αταμάν: «Ο κόουτς Εργκίν Αταμάν, κατά τη γνώμη μου, είναι ένας από τους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο, και αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε κάτω από την ίδια στέγη, στον ίδιο σύλλογο. Αυτό είναι κάτι πολύ τιμητικό για μένα. Έχω πολλά να μάθω από αυτόν όσον αφορά το μπάσκετ. Υπάρχουν πολλά μαθήματα που μπορώ να πάρω από εκείνον. Το να βρίσκομαι στον ίδιο σύλλογο μαζί του είναι μια τεράστια υποστήριξη για μένα. Μπορώ να πω ότι δεν είναι μόνο θέμα μπάσκετ ή αγώνων. Είμαστε προπονητές των ανδρικών και γυναικείων ομάδων, και ακόμα και οι πιο μικρές συμβουλές που μου δίνει είναι πολύ σημαντικές για μένα. Γι’ αυτό, θέλω να διατηρώ πάντα την επικοινωνία μαζί του. Στο τέλος της ημέρας, ο κοινός μας στόχος είναι να φέρουμε τον Παναθηναϊκό στο υψηλότερο επίπεδο, να κερδίζουμε αγώνες και να βελτιωνόμαστε συνεχώς τόσο στην Ευρώπη όσο και στο εγχώριο πρωτάθλημα. Εφόσον μοιραζόμαστε αυτόν τον στόχο, η επικοινωνία μας είναι πολύ ισχυρή. Όπως είπα, το να μπορώ απλώς να συζητάω μαζί του για το μπάσκετ είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα. Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι και να ανεβάσουμε τον Παναθηναϊκό ακόμα πιο ψηλά.»
Τα προγνωστικά της για τη φετινή Euroleague: «Φυσικά παρακολουθώ (Euroleague). Μια είναι η πραγματικότητα. Ως Παναθηναϊκός, είμαστε μια πολύ καλή ομάδα. Και λέω αυτό και με όλη μου την καρδιά αλλά είναι και μια ξεκάθαρη αλήθεια στο μπάσκετ. Φυσικά, το φαβορί μου είναι ο Παναθηναϊκός. Δεν μου φαίνεται καν ως ερώτηση, είναι αυτονόητο.Και είμαι σίγουρη ότι θα κατακτήσουμε ξανά το τρόπαιο. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό.»
Για το αν θα ήθελε να προπονήσει γυναικεία ομάδα: «Όχι, δεν έχω ένα τέτοιο όνειρο. Και ο λόγος είναι ο εξής: υπάρχουν ήδη πάρα πολλοί άνδρες προπονητές που δουλεύουν σε ανδρικές ομάδες. Εγώ, ως γυναίκα, θέλω να βοηθήσω τις γυναίκες να πάνε πιο μπροστά. Πάντα ήθελα να είμαι προπονήτρια σε γυναικεία ομάδα. Ποτέ δεν είχα στόχο να γίνω προπονήτρια ανδρικής ομάδας.Ο λόγος είναι απλός: θέλω να δουλεύω με γυναίκες και να τους προσφέρω κάτι. Ήδη υπάρχουν αρκετοί άνδρες προπονητές που προπονούν άνδρες αθλητές.Γι’ αυτό, ο στόχος μου και η πλήρης συγκέντρωσή μου είναι στο πώς μπορώ να πάω τις γυναίκες ακόμα πιο μπροστά.».
Comments