By Παρόλο που βρέθηκε αντιμέτωπος με την «γκαντεμιά» του και με μία πολύ ανταγωνιστική Άλμπα, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει τη νίκη, όχι όμως με τους πρωταγωνιστές που θα περίμενε κανείς.
Μπορεί κανείς να πει πολλά πράγματα για τον Παναθηναϊκό, σίγουρα όμως δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κάποιος πως δεν προσφέρει περιεχόμενο. Το ματς κόντρα στην ουραγό Άλμπα Βερολίνου δεν υποσχόταν υπερθέαμα πριν το τζάμπολ, όμως τελικά μετετράπη στην πορεία σε «μάχη επιβίωσης». Ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η νίκη, δε, έφερε πανηγυρισμούς που δεν θα υπήρχαν αν οι «πράσινοι» είχαν επικρατήσει με 15, 20 ή 30 πόντους διαφορά.
Αν η γνωστή φράση λέει πως η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή, στη συγκεκριμένη περίπτωση η… αξία μίας πιθανής ήττας δίνει τεράστια σημασία στην τελική νίκη. Λίγο η «παγωμάρα» από τους τραυματισμούς των Τζέντι Όσμαν και Ιωάννη Παπαπέτρου, λίγο η αβάσιμη σιγουριά πως το ματς τέλειωσε όταν η διαφορά έγινε διψήφια, και λίγο η «αντιεμπορικότητα» της Άλμπα που κατέστησε πιο ήσυχο απ’ ότι συνήθως το ΟΑΚΑ, δημιούργησαν τις συνθήκες για μία «γκέλα» που θα ήταν σοβαρό πλήγμα.
Για να αποφευχθεί η τελευταία, χρειάστηκε ο Εργκίν Αταμάν να γίνει πολύ δημιουργικός. Ο Τούρκος τεχνικός έχει κατηγορηθεί πολλάκις για «εμμονές», ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε το φινάλε του συγκεκριμένου ματς, δείχνει ότι πέρα από «γεννημένος» νικητής, είναι και ένας out-of-the-box thinker. Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί ένας άνθρωπος που έπαιξε τα καθοριστικά λεπτά ενός αγώνα αποσύροντας από το παρκέ τους δύο καλύτερους closer που διαθέτει;
Πράγματι, όταν η Άλμπα ξέφυγε 6 λεπτά πριν το φινάλε με +8 (69-77) και έδειξε πραγματικά επικίνδυνη, ο Αταμάν επέλεξε να μην «επιστρατεύσει» τους «υπερήρωες» που συνήθως αναλαμβάνουν δράση σε αυτά τα λεπτά, τον Κέντρικ Ναν και τον Κώστα Σλούκα, δηλαδή. Οι δύο τελευταίοι πήγαν στον πάγκο, δίνοντας τη θέση τους σε Λορέντζο Μπράουν και Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, αντίστοιχα.
Με άλλα λόγια, ο Τούρκος προπονητής δεν δίστασε να βγάλει από το παρκέ τους δύο σημαντικότερους παίκτες της ομάδας του, όταν κατάλαβε ότι στο συγκεκριμένο ματς δεν θα μπορούσαν να του κάνουν τη «δουλειά». Στο παρκέ δεν βρίσκονταν πλέον οι «Avengers», αλλά η… Ομάδα Αυτοκτονίας, ένα σύνολο παικτών που μπορεί να μην είναι το πιο «φανταχτερό», όμως θα αναλάβει τις «αποστολές» που αρνούνται οι υπόλοιποι.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η πεντάδα των Μπράουν, Γκραντ, Καλαϊτζάκη, Ερνανγκόμεθ και Γκέιμπριελ κράτησε για 5:30 λεπτά την Άλμπα χωρίς πόντο, έτρεξε ένα επιμέρους σκορ 21-0 και τελικά κέρδισε το παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό, κατεβάζοντας «ρολά» στην άμυνα. Η νίκη απέναντι στην ουραγό πανηγυρίστηκε, ορθώς, ως πολύτιμη, και οι «πράσινοι» έκαναν ένα πολύ σημαντικό βήμα για το πλεονέκτημα έδρας.
Τον τίτλο του MVP για το συγκεκριμένο ματς κερδίζει ο Τζέριαν Γκραντ, που ήταν πρωταγωνιστής στην πιο όμορφη στιγμή της βραδιάς. Κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, σε ανύποπτο χρόνο κι ενώ ο Αμερικανός γκαρντ εκτελούσε βολές, όλο το γήπεδο σηκώθηκε στο πόδι και τραγούδησε το όνομά του. Μοιάζει αδιανόητο πως χρειάστηκε το ημερολόγιο να γράψει 21 Μαρτίου του 2025 για να αποθεωθεί ο συγκεκριμένος παίκτης, που έχει δώσει και την «ψυχή» του χωρίς «ανάσα» τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Έστω και τώρα, πάντως, οι φίλοι του Παναθηναϊκού του απένειμαν τα… χρωστούμενα εύσημα και εκείνος ανταπέδωσε με ένα μεγάλο παιχνίδι και μπόλικους καθοριστικούς πόντους στην τελική ευθεία.
Αν ο Γκραντ παίρνει τον τίτλο του «πολυτιμότερου», ο Λορέντζο Μπράουν κερδίζει σίγουρα αυτόν του «αναγεννημένου». Σε ένα κακό βράδυ του Κώστα Σλούκα, ο Εργκίν Αταμάν εμπιστεύτηκε τον Αμερικανό γκαρντ και εκείνος δεν τον απογοήτευσε. Μετά από ένα πολύ καλό παιχνίδι στο ΣΕΦ, ο έμπειρος πλέι μέικερ έκανε ένα ακόμη στο ΟΑΚΑ, σκόραρε 13 πόντους και τα έδωσε όλα ακόμη και στην άμυνα, που δεν είναι το «φόρτε» του. «Κερασάκι» για τον 34χρονο το καθοριστικό τρίποντο που έβαλε ξανά μπροστά τον Παναθηναϊκό με 78-77 και «έκοψε τα πόδια» της Άλμπα. Είναι χαρακτηριστικό ότι με αυτόν στο παρκέ, το «τριφύλλι» ήταν +23 από τους Γερμανούς, κάτι που αποτελεί την κορυφαία επίδοση του αγώνα. Μένει να φανεί αν θα μπορέσει να διατηρήσει αυτό το καλό μομέντουμ στην τελική ευθεία της σεζόν.
Θα ήταν άδικο να μην σταθούμε και στην παρουσία δύο ακόμη παικτών, με πρώτο εξ αυτών τον Γουένιεν Γκέιμπριελ. Για ένα ακόμη παιχνίδι, ο Νοτιοσουδανός απέδειξε αυτό που είχε γραφτεί για εκείνον από την πρώτη μέρα που εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό. Ότι δηλαδή μπορεί να υστερεί σε ταλέντο σε σχέση με τον Ματίας Λεσόρ και πολλούς άλλους ψηλούς της Ευρωλίγκας, όμως αναπληρώνει αυτές τις ελλείψεις του με την αυταπάρνηση που τον διακρίνει. Ο πρώην NBAer μέτρησε 13 πόντους χωρίς να χάσει σουτ (6/6 δίποντα), μάζεψε 4 επιθετικά ριμπάουντ, κάποια από τα οποία ήταν καθοριστικά, και «έκρυψε» σε πολλές περιπτώσεις το καλάθι (4 κοψίματα).
Ο έτερος που αξίζει την αποθέωση είναι ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης. Έχει ειπωθεί πολλές φορές, όμως αξίζει να το επαναλάβουμε. Ο «Πι Κέι» είναι πολυτέλεια για τον Παναθηναϊκό. Πολύ δύσκολα θα βρει κανείς, όχι μόνο στην Ευρωλίγκα αλλά γενικά στον αθλητισμό, παίκτες που να είναι πάντα έτοιμοι να δώσουν το κάτι παραπάνω, και ας μην παίζουν ούτε ένα «σκάρτο» δεκάλεπτο. Στο ματς με την Άλμπα, ο Καλαϊτζάκης έμεινε στο παρκέ για κάτι παραπάνω από 7 λεπτά. Σε αυτά, οι «πράσινοι» ήταν +14, είχε δηλαδή τη δεύτερη καλύτερη επίδοση μετά από αυτή του Μπράουν.
Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός είδε τις «ατυχίες» να μην σταματούν, αλλά και να μην τον σταματούν. Οι «πράσινοι», που βρέθηκαν κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν να παίζουν χωρίς ψηλό, έμειναν κόντρα στην Άλμπα και χωρίς «τριάρι». Ούτε αυτό κατέστη αρκετό, όμως, για να τους σταματήσει. Με την εικόνα του «επτάστερου» στο ΟΑΚΑ, το πλεονέκτημα έδρας που πλησιάζει, μοιάζει να ισοδυναμεί με Final Four.
Comments