By 
Όταν έρχεται η πραγματικότητα να σε στριμώξει στον τοίχο, έχεις δύο δρόμους: Ή την αποδέχεσαι με παραδοχή της αλήθειας, ή προσπαθείς να ξεφύγεις με αστείους τρόπους και ελιγμούς οι οποίοι στο τέλος της ημέρας σε εκθέτουν ακόμη περισσότερο.
Η ΚΑΕ Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια, έχει ποντάρει στη λογική του «μέχρι τέλους». Αυτό σημαίνει εύνοια στα πάντα, απαίτηση για ακόμη μεγαλύτερη απ’ την υπάρχουσα, άνθρωποι που ποτέ δεν πηγαίνουν κόντρα στα θέλω σου και στο τέλος της ημέρας να βγαίνει και… τρελός όποιος τολμά να υποδείξει την πραγματικότητα.
Σε έναν κόσμο όπου θα έπαιζε μόνος του ο Ολυμπιακός, αυτό δε θα ενοχλούσε κανέναν. Σε αυτόν που ζούμε, όμως, υπάρχουν και αντίπαλοι. Οι οποίοι επενδύουν τεράστια ποσά και δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν τον παραλογισμό να θριαμβεύσει ως αυτονόητο και λογικό συμπέρασμα μιας κατάστασης την οποία βλέπουν και αντιλαμβάνονται οι πάντες.
Το ντέρμπι στο ΣΕΦ ουσιαστικά φαινόταν που θα πάει από τη στιγμή που ορίστηκαν ο Γιαβόρ με τον Νίκολιτς. Γιατί οι συγκεκριμένοι διαιτητές είναι… γουρλήδες για τον Ολυμπιακό. Συνήθως όταν βρίσκονται στο παρκέ και σφυρίζουν, η ομάδα του Μπαρτζώκα
παίρνει νίκες.
Είδαμε τον ΜακΚίσικ να βγάζει την μπάλα καθαρά, οι νόμοι της φυσικής έδιναν την απάντηση στην όποια απορία συνέχισαν να έχουν οι διαιτητές βλέποντας τη φάση, αλλά αυτοί επέμειναν να υποδείξουν το λάθος! Τα βήματα του Φαλ έχουν σχολιαστεί ακόμη και στο εξωτερικό.
Καθοριστικές αποφάσεις σε ένα ματς που κρίθηκε στο καλάθι τελικά. Θα άξιζε κάποια αντίδραση του Ολυμπιακού για το θέμα; Όχι σύμφωνα με την ΚΑΕ του λιμανιού. Είχαμε επίσης τον αρχηγό της Εθνικής ομάδας και φίλο του Κώστα Σλούκα, να κάνει νόημα στον διαιτητή με τη χειρονομία του κλάματος. Συνεχίζοντας την επίδειξη που άρχισε από την περασμένη σεζόν. Συμπτωματικά αυτή η τακτική βασιλεύει στα εντός έδρας παιχνίδια, εκεί που βλέπει ο κόσμος του Ολυμπιακού και το… χαίρεται.
Παράλληλα, ο Σάσα Βεζένκοφ έδινε συμβουλές και οδηγίες για να μην κάνουν… φλόπινγκ οι αντίπαλοι. Αυτού του είδους οι αντιδράσεις των παικτών, δεν σχολιάστηκαν και δεν απασχόλησαν την ΚΑΕ Ολυμπιακός.
Για την μετάδοση του αγώνα δεν χρειάζεται να κάνει κάτι ο Ολυμπιακός, προφανώς και δεν είναι δική του δουλειά. Όμως όλα τα υπόλοιπα τον αφορούν και μάλιστα έντονα. Βρέθηκε λοιπόν… κολλημένος στον τοίχο. Σε ένα ματς όπου από εύκολη νίκη μετατράπηκε σε αγχωτικό αποτέλεσμα ενός καλαθιού, άρα οι διαιτητικές αποφάσεις έκριναν το ίδιο το αποτέλεσμα.
Βλέποντας στο λιμάνι το που πηγαίνει το πράγμα, έπρεπε να αντιδράσουν. Πώς θα το έκαναν; Σχολιάζοντας τις διαιτητικές αποφάσεις και αρνούμενοι πως ευνοήθηκαν; Όχι, δεν είναι και… τρελοί να εκτεθούν τόσο. Δικαιολογώντας τη συμπεριφορά των παικτών τους;
Ούτε, θα έδειχναν πως αποδέχονται το unfair.
Παρ’ όλα αυτά, δεν γινόταν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Το περίφημο… ηθικό πλεονέκτημα σμπαραλιάστηκε ακόμη μια φορά, οπότε ακολούθησαν τη συνήθη τακτική τους. Για να κρύψεις ένα «σκάνδαλο» προσπαθείς να δημιουργήσεις ένα άλλο «σκάνδαλο».
Συνήθης τακτική στην πολιτική κι εκεί ο Ολυμπιακός είναι δυνατός όπως έχουν παραδεχτεί οι ιδιοκτήτες του. Προχώρησαν λοιπόν σε καταγγελία του Κέντρικ Ναν. Για χειρονομία. Με τον τρόπο αυτό θεώρησαν πως διαγράφονται όλα τα υπόλοιπα που έγιναν στο ΣΕΦ και ο κόσμος θα στρέψει την προσοχή του πάνω στον Αμερικανό. Μέσω της γνωστής στρατηγικής της
επικοινωνίας.
Όταν ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε στον περυσινό πρώτο τελικό, έκαναν καταγγελία στον Δημήτρη Κοντό γιατί κούνησε το κεφάλι του σε σχόλιο που έκανε ο Εργκίν Αταμάν. Όταν έγινε το περίφημο Game 4 στο ΣΕΦ, έκαναν καταγγελίες κατά του Δημήτρη Γιαννακόπουλου επειδή αναφέρθηκε στην ΕΟΚ και στην κυβέρνηση. Όταν ο Παναθηναϊκός οργάνωσε το ανατριχιαστικό «Παύλος Γιαννακόπουλος» στο Παναθηναϊκό Στάδιο, έστειλαν επιστολή να συλληφθεί ο Γιαννακόπουλος αν θελήσει να δώσει το παρών.
Το δίκαιο, η αλήθεια και αυτό που οι πάντες διαπιστώνουν, είναι κάτι που ο Ολυμπιακός θεωρεί πως μπορεί να το αλλάξει. Μέσω τέτοιων κινήσεων που μοιάζουν άσχετες, αλλά δεν είναι. Έχουν γίνει η μόνιμη άμυνά του απέναντι στην πραγματικότητα της ηθικής
κατάπτωσης και της κατάρρευσης σαν πύργος από τραπουλόχαρτα του αφηγήματος της αδικίας που δε θέλουν να υφίσταται στο μπάσκετ (έτσι έλεγαν όταν πολεμούσαν την προηγούμενη κατάσταση στην ΕΟΚ).
Το κακό για τον Ολυμπιακό, είναι πως πλέον δεν τους πιστεύει κανείς. Σε τέτοιο σημείο που κάποια φορά όντως θα αδικηθούν ή θα γίνει κάτι σημαντικό εις βάρους τους και δε θα τους υπερασπιστεί κανείς, απλά και μόνο γιατί θα θυμάται τις δικές τους πρακτικές σε ανάλογες περιπτώσεις όταν εκείνοι ήταν στο ρόλο του ευνοημένου. Όπως τώρα με το ματς στο ΣΕΦ.
ΥΓ: Έχουν περάσει δύο ημέρες από το ντέρμπι του ΣΕΦ και ουδείς μπορεί να χωνέψει ακόμα ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε… παράπονα για τον Εργκίν Αταμάν που μίλησε για διαιτησία. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας για… διατησία. Σαν να λέμε ο Σάσα Βεζένκοφ για φλόπινγκ.
Comments