By Ο Παναθηναϊκός ξέχασε αυτό που έκανε καλά επί Ρούι Βιτόρια.
Τον πρώτο καιρό επί Ρούι Βιτόρια υπήρχε μία μεγάλη συζήτηση για το πώς παίζει ο Παναθηναϊκός. Κάποιοι τον έλεγαν αντιτουριστικό γιατί κυνηγούσε το μισό μηδέν.
Μέχρι να μάθει την ομάδα του ο Πορτογάλος, το παν ήταν το μηδέν στην άμυνα. Μπροστά υπήρχε τρόπος να μπει έστω ένα γκολ. Κάπως έτσι έκανε το θετικό σερί.
Από τα 12 παιχνίδια που έδωσε στις αρχές ο Βιτόρια, ο Παναθηναϊκός κράτησε το μηδέν στην άμυνα στα επτά, ενώ έχασε μόνο από την Τζουργκάρντεν. Φυσικά έπαιζε ρόλο και ο αντίπαλος. Δεν είχαν ντέρμπι τότε οι «πράσινοι».
Το πρώτο μεγάλο ματς το έδωσαν αμέσως μετά με τον ΠΑΟΚ. Εκεί νίκησαν με τον Ουναΐ να κάνει το 2-1 στο φινάλε, αλλά η εστία τους δεν έμεινε απαραβίαστη.
Ακόμη και έτσι ο Παναθηναϊκός έδειχνε μέχρι και το φινάλε του Ιανουαρίου συμπαγής. Ήταν από τα βασικά του στοιχεία αυτό. Μόνο που στην πορεία το έχασε.
Από τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ και μετά τα ματς είναι 17 και τα clean sheets μόλις τρία. Όλα στο ΟΑΚΑ απέναντι σε ΑΕΚ, Βίκινγκουρ και Παναιτωλικό. Ακόμη και σε αυτές τις αναμετρήσεις δικαιώματα έδωσε η «πράσινη» άμυνα, αλλά δεν τα πλήρωσε.
Το πρόγραμμα ήταν σαφέστατα πιο δύσκολο, αλλά για αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι γιατί κόντρα στον Παναθηναϊκό σκόραραν μεταξύ άλλων δύο φορές η Βίκινγκουρ εκτός, τρεις η Λαμία και μία ο Βόλος στο ΟΑΚΑ.
Το «τριφύλλι» ξέχασε αυτό που για καιρό έκανε καλά. Άφησε στην άκρη την ανασταλτική σοβαρότητα που είχε. Και σε αυτό έπαιξαν κάποιο ρόλο οι τραυματισμοί των στόπερ του, αλλά το πρόβλημα είναι συνολικό.
