By Το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι του Παναθηναϊκού ολοκληρώθηκε το βράδυ της Πέμπτης στο «Αρτέμιο Φράνκι».
Ένα ταξίδι με αρκετές όμορφες στιγμές, ασφαλώς και κάποιες δύσκολες. Μία ιστορία το τέλος της οποίας έμελλε να γραφτεί με τρόπο άδοξο. Και αυτό διότι ο Παναθηναϊκός δεν άξιζε να μείνει εκτός προημιτελικών. Στην πραγματικότητα, οι Πράσινοι ήταν η καλύτερη ομάδα στα τρία από τα τέσσερα ημίχρονα που έπαιξαν με τους Ιταλούς. Οι πράσινοι ήταν αυτοί που στο μεγαλύτερο μέρος των δύο αγώνων, πίεσαν την αντίπαλό τους και να την έκαναν να υποφέρει.
Είχε σημειωθεί σε αυτήν εδώ τη γωνιά το πρωί της προηγούμενης Παρασκευής πως ο Παναθηναϊκός βάσει εικόνας άξιζε κάτι καλύτερο από το οριακό 3-2 του αγώνα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Το ίδιο ισχύει και για τον επαναληπτικό του «Αρτέμιο Φράνκι». Ο Παναθηναϊκός του δευτέρου ημιχρόνου άξιζε πολύ περισσότερα από το ένα γκολ με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του εξαιρετικού από την ώρα που μπήκε, Φώτη Ιωαννίδη.
Οι πράσινοι στην επανάληψη ήταν κυριαρχικοί. Έπαιξαν τους Ιταλούς «σαν την γάτα με το ποντίκι» και το μόνο που τους έλειψε ήταν ένα γκολ πριν ο Κεν «γράψει» το 3-0. Μέχρι και εκείνη τη φάση, οι Ιταλοί δεν είχαν καταφέρει να περάσουν την μεσαία γραμμή, δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα στα πόδια τους και έμοιαζαν να μην έχουν απάντηση στο παιχνίδι της ομάδας του Βιτόρια. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως οι οπαδοί των «βιόλα» είχαν αρχίσει να στρέφονται κατά του προπονητή της ομάδας τους, παρά το 2-0 που έγραφε εκείνη τη χρονική στιγμή το ταμπλό.
Στην αντίπερα όχθη, οι ηρωικοί Έλληνες φίλοι του Παναθηναϊκού στην εξέδρα δεν σταμάτησαν επί τρεις και πλέον ώρες να τραγουδούν. Η καταρρακτώδης βροχή δεν τους πτόησε στο ελάχιστο και το «Αρτέμιο Φράνκι» θύμιζε… Λεωφόρο. Η εικόνα της αγαπημένης τους ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο τους γέμισε με ακόμα περισσότερη πίστη στην πρόκριση. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να τους πίκρανε, όμως η εικόνα τους ταξίδεψε για μία ακόμα φορά σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Αξίζει να σημειωθεί πως η είσοδος του Ιωαννίδη βοήθησε πολύ την ομάδα του Ρουί Βιτόρια να πατήσει με περισσότερη αυτοπεποίθηση στο χορτάρι στο δεύτερο μέρος. Ο Έλληνας επιθετικός δημιούργησε πάρα πολλά προβλήματα στην άμυνα της Φιορεντίνα, ενώ στη μεγάλη ευκαιρία που είχε και πάσαρε στον αμαρκάριστο Τετέ, έκανε αυτό ακριβώς που έπρεπε για το καλό της ομάδας του. Ανεξάρτητα αν τελικώς, το σουτ του Βραζιλιάνου βρήκε στα σώματα των γηπεδούχων και η μπάλα δεν κατέληξε στα δίχτυα.
Καθοριστικός παράγοντας στην έκβαση της σειράς ήταν και ο απαράδεκτος Σκωτσέζος διαιτητής. Για κάμποσα λεπτά στο ματς, προκαλούσε την απορία αν είχε… ξεχάσει τις κάρτες σπίτι του, αρνούμενος πεισματικά να τιμωρήσει το σκληρό παιχνίδι των Ιταλών. Για την ιστορία και τώρα που η φετινή πορεία του Παναθηναϊκού στα Κύπελλα Ευρώπης ολοκληρώθηκε, αξίζει να αναφέρουμε πως στη Φλωρεντία είδαμε για πολλοστή φορά το ίδιο έργο να επαναλαμβάνεται. Άμστερνταμ κόντρα στον Άγιαξ, Λανς απέναντι στην τοπική ομάδα, Μπάνια Λούκα με αντίπαλο την Μπόρατς και Στοκχόλμη με την Τζουργκάρντεν. Σε όλα τα παραπάνω ματς, ο Παναθηναϊκός είχε πολύ εχθρικές διαιτησίες.
Προσπαθώντας να βγάλει κανείς ένα συμπέρασμα, θα λέγαμε ότι χάθηκε στη Φλωρεντία μία μεγάλη ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό. Μία ευκαιρία να επιστρέψει σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά από 22 χρόνια, με δρόμο ορθάνοιχτο και για κάτι ακόμα καλύτερο. Γιατί φυσικά, όταν έχεις αφήσει εκτός συνέχειας σε μία σεζόν ομάδες από τη Ligue 1 και τη Serie A, ένας σύλλογος από τη Σλοβενία φαντάζει ως πιο χαμηλό εμπόδιο. Το τριφύλλι θα μπορούσε κάλλιστα να ελπίζει πως θα αγωνιστεί στα ημιτελικά της διοργάνωσης, γνωρίζοντας πως εκεί πιθανότατα θα έβρισκε απέναντί του ένα κλαμπ με βαρύ όνομα και πολύ ποιοτικό ρόστερ.
Ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη έβαλε τον πήχη ψηλά με τις φετινές του επιδόσεις. Και ακόμα και αν το ταξίδι για τη σεζόν 2024/25 ολοκληρώθηκε στην Τοσκάνη, το μήνυμα εστάλη. Το Τριφύλλι είναι και πάλι εδώ. Με την εμπειρία που αποκόμισε η ομάδα από τη φετινή προσπάθεια, αλλά και με την τεράστια βελτίωση του συντελεστή της που πέτυχε, τα καλύτερα είναι μπροστά.
