By Τόση πίκρα, τόση απογοήτευση, τόση ντροπή είχε χρόνια να βιώσει ο κόσμος του Παναθηναϊκού! Εδώ δεν μιλάμε για έναν χαμένο τελικό, για ένα χαμένο τρόπαιο, για μία κακή πορεία, μιλάμε για τον θάνατο της ελπίδας.
Από το βράδυ της Κυριακής ο απλός φίλος του Τριφυλλιού κατάλαβε ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο. Οι άσχημες εμφανίσεις της ομάδα του δεν του είχαν σβήσει την ελπίδα, άλλωστε έχαναν βαθμούς και οι ανταγωνιστές. Ήρθε όμως η Λαμία να δείξει ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για κάτι καλό και φέτος. Το πλοίο έχει κολλήσει στον βούρκο και το σκαρί, κάθε μέρα που περνάει σκουριάζει όλο και περισσότερο.
Φέτος στον Παναθηναϊκό έχουμε δει να συμβαίνουν απίθανα πράγματα. Ο Σπόραρ με τον Λεβαδειακό πέτυχε γκολ νίκης στις καθυστερήσεις και δεν το πανηγύρισε καν. Ο Βιλένα αποδοκιμάστηκε σε ένα ματς που έγινε αλλαγή και μετά έχασε το κέφι του, λέει, για το ποδόσφαιρο. Λίγες μέρες πριν ο Πέρεθ θεώρησε καλό με ανάρτησή του να επιτεθεί κατά πάντων σε μία στιγμή που το πρόγραμμα της ομάδας ήταν γεμάτο από δύσκολα ματς. Είδαμε τον Ντραγκόφσκι στις Σέρρες να ρίχνει μία κουτουλιά στον Μπετανκόρ στα καλά καθούμενα και τέλος στη Λαμία τον Μαντσίνι να παραχωρεί το πιο απίθανο πέναλτι στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Όλα αυτά αποτελούν μεμονωμένες αντιδράσεις ποδοσφαιριστών που πολύ φοβάμαι πως δεν έχουν καταλάβει πού ακριβώς βρίσκονται…
Τα έγραψαν και χθες, τα γράφω και σήμερα. Την απόλυτη ευθύνη την έχει ο Αλαφούζος! Ο άνθρωπος είτε δεν θέλει να μάθει είτε αδιαφορεί για την κατρακύλα που βιώνει η ομάδα. Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι φέτος ειδικά, έβαλε ένα τσουβάλι λεφτά χωρίς σχέδιο, χωρίς προγραμματισμό και, το κυριότερο, χωρίς ποδοσφαιρική φιλοσοφία! Δεν έχει δίπλα του ανθρώπους που ξέρουν ποδόσφαιρο. Και κυρίως ανθρώπους που αγαπούν τον σύλλογο και γνωρίζουν πόσο βαριά είναι η φανέλα του! Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι και ο Αλαφούζος είτε πρέπει να καταλάβει ότι χρειάζεται να μπει… βαθιά στο ποδόσφαιρο και να σπάσει αυγά είτε πρέπει να φύγει!
Ο Αλαφούζος είναι ο πρώτος πρόεδρος που φταίει αν και βάζει χρήματα αποδεδειγμένα. Αλλά πράγματα δεν κάνει σωστά.
Κατά τα άλλα επικρατεί μία περίεργη εντύπωση ότι μπορεί να βρεθεί ένας προπονητής που να τα κάνει όλα μόνος του και να τα κάνει όλα σωστά. Το εντυπωσιακό είναι ότι κανένας δεν βλέπει πως οι τελευταίες σεζόν του Παναθηναϊκού είναι απολύτως ίδιες… Αναρωτιέμαι πού είναι το παράξενο. Οι ίδιες συνθήκες παράγουν συνήθως το ίδιο αποτέλεσμα.
