Κούπα και να ξεφύγει από Σλούκα και Αταμάν;; Αποκλείεται!

Οι «πράσινοι» πιστοποίησαν πως δεν πήγαν στην Κρήτη για να παίξουν, αλλά για να νικήσουν και αυτό φάνηκε περίτρανα. Ο χαρακτήρας που έβγαλαν στα κρίσιμα σημεία και η συνέχεια γιατί τρώγοντας ανοίγει η όρεξη.

Το μάτι τους… γυάλιζε. Φαινόταν από τον προημιτελικό. Δεν πήγαν στην Κρήτη για να παίξουν, πήγαν για να κερδίσουν την κούπα. Αυτή που τους έλειψε την περσινή σεζόν και αποτέλεσε το turning point ώστε να γίνουν… βασιλιάδες σε Ευρώπη και σε Ελλάδα. Αυτή την φορά μπήκαν με πνεύμα νικητή. Δεν θα το έχαναν, παρά μόνο από τον κακό τους εαυτό. Διότι όταν υπάρχει πίεση, άγχος, αυτός που κερδίζει συνήθως είναι ο Παναθηναϊκός. Γιατί πολύ απλά, ο Παναθηναϊκός (διαχρονικά) και ο Παναθηναϊκός του Εργκίν Αταμάν και του Κώστα Σλούκα έχει μάθει να παίζει με την πίεση και να κερδίζει όταν είναι στο κατάλληλο mood. Ακόμα και με τόσα προβλήματα, τόσες απουσίες που ήταν σαφώς μεγαλύτερες και περισσότερες από ότι του Ολυμπιακού.

Το Κύπελλο Ελλάδας ή αλλιώς το 21^ο του Παναθηναϊκού αποτέλεσε μια πρώτη νίκη. Μια πρώτη νίκη που δείχνει ότι η ομάδα είναι σε καλή κατάσταση. Μια πρώτη νίκη ότι έχει βρει την χημεία της. Μια πρώτη νίκη ότι έχει τον τρόπο να… καμουφλάρει τις απουσίες και να ζει με αυτές γιατί έχει μονάδες… σκυλιά όπως ο απίστευτος Χουάντσο που έκανε τα πάντα στο παρκέ. Μαγνήτιζε την… μπάλα με τρομερή άνεση (15 ριμπάουντ δεν είναι και λίγα σε έναν τελικό) ενώ η συνεισφορά του στην άμυνα ήταν καταλυτική (θυμηθείτε την αλλοίωση που έκανε στον Φαλ στο τελευταίο λεπτό). Ο Ισπανός απέδειξε εκ νέου πως μπορεί να παίξει και για τους 4 συμπαίκτες του στο παρκέ κάνοντας τα πάντα και να συμφέρει.

Ο Παναθηναϊκός ήταν σαφώς νευρικός, αλλά ακόμα και μετά το 11-0 που έκανε ο Ολυμπιακός και προσπέρασε με 75-71 είχε τα ψυχικά αποθέματα και κυρίως τον σωστό δρόμο για να πάρει πίσω αυτό που του ανήκε. Διότι βάσει εικόνας ήταν η καλύτερη ομάδα στο παρκέ. Το ήθελε πολύ. Ο χαρακτήρας που έδειξε μετά το -4, ήταν χαρακτήρας ομάδας που ξέρει να απαντάει όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο γιατί έχει παίκτες όπως ο Σλούκας, ο Ναν και ο Γκραντ (έβγαλε σπουδαίες άμυνες και ειδικά το κλέψιμο και το 77-75 στο ανοιχτό γήπεδο ήταν καλάθι ψυχολογίας).

Ο Παναθηναϊκός ήταν σαφώς νευρικός, αλλά ακόμα και μετά το 11-0 που έκανε ο Ολυμπιακός και προσπέρασε με 75-71 είχε τα ψυχικά αποθέματα και κυρίως τον σωστό δρόμο για να πάρει πίσω αυτό που του ανήκε. Διότι βάσει εικόνας ήταν η καλύτερη ομάδα στο παρκέ. Το ήθελε πολύ.

Στην τελική ο Παναθηναϊκός έχει δύο σπουδαίους ηγέτες. Τον Εργκίν Αταμάν και τον Κώστα Σλούκα, Δύο winner που το λέει η… καρδούλα τους. Η μνήμη τους δεν ξέχασε ότι πέρυσι έχασαν αυτό το τρόπαιο. Φέτος ήθελαν να πάρουν μια μίνι ρεβάνς και το κατάφεραν. Διότι η πνευματική τους προετοιμασία ήταν σούπερ. Φόρεσαν την πανοπλία του… πολεμιστή, είχαν λύσεις ακόμα και όταν ο Ναν δεν είχε «μιλήσει» και πήραν αυτό που ήθελαν. Μετά το τέλος του αγώνα ο Εργκίν Αταμάν έδειξε με τα δάχτυλά του το νούμερο 8 στον κόσμο της ομάδας. Διότι τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και ο Παναθηναϊκός δεν μένει εκεί. Θα πανηγυρίσει για 1-2 μέρες και μετά δουλειά. Γιατί έχει δύο ακόμα κούπες στο μυαλό του. Ως «βασιλιάς» της Ευρώπης και της Ελλάδας θέλει να υπερασπιστεί τους τίτλους του. Να κατακτήσει την Ευρωλίγκα νο8 και φυσικά το 42^ο πρωτάθλημα της ιστορίας του.

Μετά το τέλος του αγώνα ο Εργκίν Αταμάν έδειξε με τα δάχτυλά του το νούμερο 8 στον κόσμο της ομάδας. Διότι τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και ο Παναθηναϊκός δεν μένει εκεί. Θα πανηγυρίσει για 1-2 μέρες και μετά δουλειά. Γιατί έχει δύο ακόμα κούπες στο μυαλό του. Ως «βασιλιάς» της Ευρώπης και της Ελλάδας θέλει να υπερασπιστεί τους τίτλους του.

Η ώρα του Μάριους Γκριγκόνις και του Ομέρ Γιούρτσεβεν κοντοζυγώνει. Αμφότεροι μετρούν αντίστροφα για να μπορέσουν να ενταχθούν στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας. Δηλαδή αρχές Μάρτη (πάνω-κάτω). Ο Ματίας Λεσόρ είναι λιοντάρι και το παλεύει, οπότε θα περιμένουμε. Το θέμα είναι ότι με τις επιστροφές ο Παναθηναϊκός θα μπορεί να μπει στην τελική ευθεία ακόμα πιο ενισχυμένος, πιο δυνατός, αλλά πάνω από όλα πιο πεινασμένος.