0

Ο Παναθηναϊκός περίμενε να πάρει το ματς από τις ατομικές εξάρσεις των σπουδαίων παικτών του. Ο Ουζουνίδης βρήκε τρόπους να απενεργοποιήσει τους Τετέ και Ουναϊ αλλά και τον Ιωαννίδη.

Να είναι κάποιος στοιχειωδώς εύστοχος, όχι υπερβολικά εύστοχος δεν είναι «υπέρβαση». Είναι η δουλειά του. Τετέ, Ουναϊ και Τζούρισιτς τις ξόδεψαν τις καλές στιγμές τους στο πρώτο ημίχρονο που το ματς ήταν «ανοιχτό» και ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος του αντιπάλου του. Να είναι κάποιος σε «μέτρια μέρα» είναι η δουλειά του, δεν είναι «υπέρβαση». Χθες, λοιπόν, Ιωαννίδης, Τετέ, Βαγιαννίδης (για να μην πούμε και τον Μαξίμοβιτς) ήταν… κάτω του μετρίου. Πως, λοιπόν, να πάρει ο Παναθηναϊκός έστω έναν βαθμό σ’ αυτό το ματς, στο οποίο χρειαζόταν υπέρβαση για να πάρει το τρίποντο;
Γιατί χρειαζόταν υπέρβαση; Για… δεκάδες λόγους.

Για την ποιότητα του Άρη, την ισχύ της έδρας του (αήττητος εφέτος σε ντέρμπι), τη θετική αύρα του (προερχόταν από δύο σερί νίκες και είχε μειώσει την απόσταση από τον ΠΑΟΚ στους τρεις βαθμούς), για την ικανότητα του «νοικοκύρη» Μαρίνου Ουζουνίδη και κυρίως λόγω των απουσιών της ομάδας. Όχι τόσο του Γεντβάι και του Ντραγκόφσκι. Όσο του Αράο, του Πελίστρι, του Σφιντέρσκι. Ο Παναθηναϊκός για ακόμα μια φορά πήρε ελάχιστα πράγματα από τις αλλαγές του μεσοεπιθετικά (Γερεμέγεφ, Λημνιός, Μαντσίνι) σε παιχνίδι «μονότερμα» μετά το 2-0, στο οποίο όμως δεν δημιούργησε ούτε μια μεγάλη φάση… Τίποτα δεν χάθηκε, όλα είναι πολύ πιο δύσκολα πια…

Ήταν ξεθυμασμένος. Ήταν ασύνδετος και κουρασμένος. Ο Άρης τον έριξε στο καναβάτσο γιατί έτρεχε περισσότερο και είχε σχέδιο στο παιχνίδι του. Ο Παναθηναϊκός περίμενε να πάρει το ματς από τις ατομικές εξάρσεις των σπουδαίων παικτών του. Ο Ουζουνίδης βρήκε τρόπους να απενεργοποιήσει τους Τετέ και Ουναϊ αλλά και τον Ιωαννίδη με αποτέλεσμα η ομάδα του Ρουί Βιτόρια να μην μπορέσει να φτιάξει έναν συνδυασμό της προκοπής. Με εξαίρεση το πρώτο εικοσάλεπτο, οι φιλοξενούμενοι ήταν από αναιμικοί ως εντελώς ακίνδυνοι να απειλήσουν τον Κουέστα. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο με στόχο αντεπιτεθεί για να ισοφαρίσει και να γυρίσει το ματς.

Αντί για αυτό ήταν ο Άρης που κυριαρχούσε στο γήπεδο και απειλούσε. Η εικόνα του Παναθηναϊκού στο γήπεδο κατά την επανάληψη ήταν αποκρουστική. Μια ομάδα υποταγμένη που περίμενε το μοιραίο. Ήρθε και το μαρκάρισμα του Πάλμερ Μπράουν στον Μορόν που δεν ήταν τίποτα και το παιχνίδι τελείωσε. Να ηττηθείς συμβαίνει. Να ηττηθείς χωρίς να προβάλεις ουσιαστική αντίδραση είναι πρόβλημα.

Πισωγύρισμα νοοτροπίας ο αγώνας του Παναθηναϊκού στο “Βικελίδης”

Previous article

Ανησυχία για Βαγιαννίδη που ένιωσε σφύξιμο – Σήμερα οι εξετάσεις

Next article

You may also like

Comments

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.