Όταν πριν από 117 χρόνια έλαβε σάρκα και οστά ο Παναθηναϊκός, ποιος θα μπορούσε αλήθεια να φανταστεί ότι θα εξελισσόταν στον μεγαλύτερο πολυαθλητικό σύλλογο της χώρας, θα είχε τόσο σημαντική προσφορά στην κοινωνία και τέτοια επιρροή στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων; Πιθανότατα κανείς…
Ο σπουδαιότερος σύλλογος της χώρας έχει σήμερα τα γενέθλιά του και αυτά δεν θα έπρεπε να αποτελούν σημείο αναφοράς μόνο για την «πράσινη» οικογένεια, αλλά για όλη την Ελλάδα. Η πρωτοπορία του «Τριφυλλιού» δεν περιορίζεται μόνο εντός των αγωνιστικών χώρων, εκεί όπου έχει γράψει «ολόχρυσες» σελίδες στην ιστορία του, αλλά εκτείνεται σε κάθε τομέα.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο ο Γιώργος Καλαφάτης, ο Απόστολος Νικολαΐδης, ο Άγγελος Μεσσάρης, ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο Κριστόφ Βαζέχα κι ο Τζιμπρίλ Σισέ. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο ο Γιώργος Κολοκυθάς, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Δημήτρης Διαμαντίδης κι ο Κέντρικ Ναν. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνο η Τούλα Καλέντζου, ο Σωτήρης Πανταλέων ή η Ρούξι Ντουμιτρέσκου.
Ο Παναθηναϊκός είναι και ο Χρήστος Μαρτσάκης, που συγκίνησε τους πάντες όταν με το καροτσάκι του ακολουθούσε τον ρυθμό της Θύρας 13 μέχρι να πέσει τελικά στο παρκέ. Ο Παναθηναϊκός είναι όλα τα παιδιά που αγωνίζονται στα τμήματα ΑμεΑ. Ο Παναθηναϊκός είναι το τμήμα μπάσκετ νοητικής αναπηρίας. Ο Παναθηναϊκός είναι ο Αντώνης Βρεττός, που στις 8 Οκτωβρίου του 1944 ύψωσε στην Λεωφόρο την πρώτη ελληνική σημαία στην ελεύθερη Ελλάδα!
Ο Παναθηναϊκός είμαστε όλοι μας! Ο κάθε ένας από εμάς που όταν η ομάδα κερδίσει θα έχουμε έναν λόγο να χαμογελάμε για την υπόλοιπη εβδομάδα και όταν χάνει θα στεναχωριόμαστε. Ο Παναθηναϊκός είναι αυτός στον οποίον άλλοι θα αφιερώσουν το υστέρημά τους, άλλοι τον ελεύθερο χρόνο τους και άλλοι την ζωή τους ολόκληρη.
Ο Παναθηναϊκός είναι ο μεγαλύτερος Σύλλογος της Ελλάδας, αλλά είναι και κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό. Είναι πηγή ζωής και χαράς, είναι κίνητρο και έρωτας. Και η πιο σταθερή, αγνή, αμετάβλητη και ανυστερόβουλη αγάπη που έχει ο καθένας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΕ ΜΑΣ!