By Ο Παναθηναϊκός που πέρασε μέσα απ’ τη… φωτιά για να “γυρίσει” μία παρτίδα όπου όλα είχαν στραβώσει, η ψυχραιμία του Ρουί Βιτόρια, οι πολλοί και διαφορετικοί πρωταγωνιστές και στο μεγαλύτερο από κάθε άλλο ντέρμπι ως τώρα που έρχεται την Τετάρτη (5/2) στο Φάληρο.
Όντως έχει δίκιο, πολύ δίκιο ο Ρουί Βιτόρια, ο οποίος νιώθει και καταλαβαίνει σε πόσο μεγάλο κλαμπ έχει έρθει απ’ την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τα ηνία του Παναθηναϊκού, δίχως να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Σ’ αυτό το ματς “φωτιά” (έτσι όπως εξελίχθηκε) με τον ΟΦΗ, ήταν όντως σαν να υπήρχε πάνω απ’ το ΟΑΚΑ η υπέροχη αύρα του μεγάλου Μίμη Δομάζου. Το αισθανόσουν όλο αυτό ακόμη και στο ημίχρονο, ακόμη και με το 0-2 στον φωτεινό πίνακα…
Σαν να μην ήθελε κι ο ίδιος ο “Στρατηγός” (ειδικά) σ’ αυτή τη βραδιά, να χάσει ο αγαπημένος του Παναθηναϊκός. Σαν να τους φώναζε κι ο εκείνος από εκεί ψηλά μέσα απ’ το τεράστιο πανό που είχε απλωθεί στις Θύρες 8 και 10 “…πάμε μωρέ! Και τι έγινε που χάνουμε 0-2, πάμε να το γυρίσουμε, Παναθηναϊκός είμαστε…”. Όπως φώναζε κάποτε κι ο ίδιος στους συμπαίκτες του εκείνα τα χρόνια που μεσουρανούσε στα γήπεδα και τους παρότρυνε να μην τα παρατάνε ποτέ, ακόμη κι όταν στράβωνε εντελώς ένα παιχνίδι.
Το γύρισαν “Στρατηγέ” οι “πράσινοι”. Ναι, το γύρισαν και με τη δική σου αύρα και το χαμόγελό σου από εκεί ψηλά φώτισε τις καρδιές 25.000 φιλάθλων που ήταν εκεί και τόσων άλλων που το έβλεπαν απ’ τις τηλεοράσεις τους.
Το γύρισαν γιατί στο δεύτερο ημίχρονο βγήκε στο γήπεδο μία ομάδα “πεινασμένη”, που για πρώτη φορά φέτος “γυάλιζε” τόσο έντονα το μάτι της. Άλλη μια φορά το έδειξε στο Αγρίνιο κι άλλη μία στην Τρίπολη. Τούτο το βράδυ όμως, το έδειξε αυτό περισσότερο και πιο δυνατά από κάθε άλλο ματς της εφετινής Λίγκας. Και ναι, αυτό είναι όντως ένα καλό σημάδι. Διότι για να πάρεις πρωτάθλημα, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να το δείχνεις πόσο πολύ το θέλεις, ακόμη και στις πιο δύσκολες βραδιές. Ακόμη κι εκεί που δείχνουν να σου έχουν στραβώσει όλα…
Το 0-2 έμοιαζε “βαρύ κι ασήκωτο” για τη συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού, που παρά τις απουσίες του μπήκε καλά στο ματς, το κυνήγησε με ορμή το πρώτο γκολ, πήρε συνεργασίες απ’ τους Ουναχί και Τετέ, αλλά δέχθηκε ένα τρομερά “κρύο” γκολ από μία υπέροχα εκτελεσμένη κόντρα επίθεση του ΟΦΗ. Υποδειγματική κυκλοφορία, καίριες πάσες στο σωστό timing, πολύ καλή εκτέλεση απ’ τον πιτσιρικά Γιάννη Θεοδοσουλάκη που έκανε το ντεμπούτο του σε ενδεκάδα της κρητικής ομάδας, αλλά με τις έως τώρα εμφανίσεις του έχει αρχίσει να κάνει “θόρυβο”.
Μετά το 0-1, μια δεκάλεπτη “παγωμάρα” στην εξέδρα και στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού και πάνω που είχε αρχίσει να ξαναπαίρνει λίγο… μπρος και να πιέζει για την ισοφάριση, ήρθε και το 0-2 απ’ την τέλεια σέντρα του Μπόρχα Γκονζάλες και την ακόμη πιο ωραία εκτέλεση του Φούντα με το κεφάλι. Εκεί που δεν πιάνεται η κεφαλιά που έπιασε στον… ύπνο για δεύτερη φορά την άμυνα του Παναθηναϊκού.
Τα δύο γκολ απ’ την “καρδιά” και ο αργός ρυθμός
Το να δέχεσαι δύο γκολ απ’ την “καρδιά” της άμυνάς σου, δεν είναι κολακευτικό για μία ομάδα που διεκδικεί τους τίτλους. Ναι το Σένκεφελντ – Πάλμερ-Μπράουν δεν είχε δοκιμαστεί ξανά μαζί καλά-καλά ούτε σε προπονητικό διπλό… Οι συνθήκες το έφεραν να παίξουν μαζί ελλείψει Ίνγκασον, Γεντβάι, ακόμη και του Αράο που ταλαιπωρείται απ’ την τενοντίτιδα έχοντας “τεντώσει” απ’ τα σερί ματς. Φάνηκε η έλλειψη χημείας και ισορροπίας και κυρίως οι κακές τοποθετήσεις και στα δύο γκολ των Κρητικών.
Ομως οι αντιδράσεις όλης της ομάδας απ’ την αρχή ως το τέλος των δύο φάσεων έπρεπε να είναι καλύτερες. Κι εκεί επιβεβαιώθηκε κι αυτό που τόνισε μετά στη συνέντευξη Τύπου ο Ρουί Βιτόρια: Πως όλες οι ιδέες του Παναθηναϊκού στο γήπεδο, εκτελέστηκαν σε πολύ αργό ρυθμό.
Πατήθηκε το… τούρμπο κι ακολούθησε “σφυροκόπημα”
Στο δεύτερο ημίχρονο φάνηκε απ’ την αρχή πως θα βλέπαμε άλλο “έργο”. Ο Παναθηναϊκός μπήκε με ορμή, πάτησε το τούρμπο κι άρχισε το… σφυροκόπημα. Όχι με “τρέλες” ή πανικό, αλλά με συνεργασίες, συνδυαστικό ποδόσφαιρο, ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ποδόσφαιρο! Ο Χριστογεώργος έπιασε ένα, δύο, τρία…
Ο καταπληκτικός σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου Φακούντο Πελίστρι (που γύριζε στο τέλος του ματς για να μαρκάρει και στο… άουτ) έδωσε το έναυσμα στο 57’ απ’ τη μαγική ασίστ του Ουναχί που όταν είναι “καλά” δεν έχει άλλον όμοιό του στα ελληνικά γήπεδα. Ο Σβιντέρσκι με το που μπήκε στο 46’ έδωσε τεράστιες λύσεις στο να ακουμπάει η μπάλα σωστά στην επίθεση και να μην επικεντρώνεται όλη η αντίπαλη άμυνα μόνο στον Ιωαννίδη.
Ο Σβιντέρσκι που παίζει καταπληκτικά στο όριο
Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος που ο Πολωνός παίζει πάντα στο όριο του οφσάιντ, παίρνει σωστές αποφάσεις και στο κατάλληλο timing στην κάλυψή του και στο τέλος βρίσκεται ένα βήμα μπροστά απ’ τον αντίπαλό του. Το 2-2 είναι 80% δικό του γκολ, 10% απ’ την ασίστ του Τετέ κι άλλο 10% απ’ την εκτέλεση του Φώτη. Με το… καλησπέρα σας ο Πολωνός έδωσε πράγματα που δεν είχε η επιθετική γραμμή του Παναθηναϊκού και, ναι, την έκανε πολύ πιο απρόβλεπτη. Ιδανικό ντεμπούτο και πολύ καλό intro για τη συνέχεια.
Το 3-2… ερχόταν, “φώναζε” από μακριά κι ο Τετέ με τον Βαγιαννίδη έδειξαν γιατί θεωρούνται από πολλούς ως το καλύτερο δίδυμο δεξιάς πλευράς στην Ελλάδα. Άλλο ένα “ρήγμα” απ’ τον Βραζιλιάνο, προβολή απ’ τον “Βάγια” και ξέσπασμα στο γήπεδο και στην εξέδρα.
Για να κάνει μία ομάδα μία τέτοια ανατροπή σε ένα βράδυ όπου όλα έμοιαζαν να καμώνονται στραβά και να πλησιάζει ολοταχώς η (οδυνηρή) γκέλα, πρέπει να έχει πολλούς πρωταγωνιστές. Ο Παναθηναϊκός τους είχε στο γήπεδο, αλλά και στην άκρη του πάγκου από ένα τύπο ο οποίος διατηρεί με τρομερό τρόπο την αυτοκυριαρχία του, ειδικά όταν η κατάσταση “καίει”. Και ξέρει να δίνει κίνητρα και να ανάβει την… σπίθα. Όπως έκανε στο ημίχρονο με την ομιλία του στα αποδυτήρια. Με δύο λόγια, για να υπενθυμίσει προς όλους την “πείνα” και το… γυαλισμένο μάτι που πρέπει να έχει μία ομάδα η οποία διεκδικεί τον τίτλο.
Το ματς αυτό τόνωσε ξανά, έτσι όπως εξελίχθηκε κι όπως ήρθε η ανατροπή, με ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ποδόσφαιρο και κυριαρχία στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν ότι έπρεπε για να ανανεωθούν τα… κύτταρα και τα κίνητρα όλων στον Παναθηναϊκό. Την Τετάρτη (5/2) έρχεται άλλη μία “μάχη”. Η “μητέρα των μαχών” με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο κι έπαθλο μία θέση στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Κι εκεί όλοι θα πρέπει να είναι έτοιμοι, ήρεμοι και με καθαρό μυαλό. Όπως είναι πάντα ο κύριος στην άκρη του “πράσινου” πάγκου…
Comments