By H σεζόν μοιάζει πολύ θελκτική ως προς τη συνέχειά της για τον Παναθηναϊκό μετά από αυτό το γκολ…
Η μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού από αυτό το ασύνδετο και αποπροσανατολισμένο σύνολο που παρουσίαζε από τις αρχές της χρονιάς σε μια συγκροτημένη, καλοκουρδισμένη και απόλυτα στοχοπροσηλωμένη ομάδα είναι γεγονός. Μπορεί να μην επιτεύχθηκε από τη μια μέρα στην άλλη όπως διακαώς επιθυμούσαν οι φίλοι του που θεωρούσαν πως με το υλικό των «πράσινων» θα αρκούσε απλά η αλλαγή προπονητή για να αλλάξει η εικόνα, μπορεί ο Ρουί Βιτόρια να εξέλιξε την ομάδα αργά και σταθερά αλλά πλέον μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα: το πέτυχε.
Ο έτσι κι αλλιώς ανεβασμένος Παναθηναϊκός των τελευταίων αγώνων ήθελε και μια πειστική νίκη για να επικυρώσει αυτή την μετεξέλιξή του και την πέτυχε στο ιδανικό μομέντουμ. Το δικαιότατο 2-1 κόντρα στον ΠΑΟΚ, η πρώτη του φετινή νίκη σε ντέρμπι, τον φέρνει στην κορυφή της βαθμολογίας το βράδυ της Κυριακής έστω και αν εκρεμμεί η δύσκολη αποστολή του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο την Δευτέρα.
Ακόμα ωστόσο και αν οι «ερυθρόλευκοι» νικήσουν τον Παναιτωλικό και η πρωτοπορία του Παναθηναϊκού στη βαθμολογία κρατήσει μόλις ένα 24ωρο, τα βαθμολογικά οφέλη όχι απλά παραμένουν τεράστια για το χρονικό σημείο του πρωταθλήματος αλλά δίνουν και χαρακτηριστικά turning point στην φετινή πορεία του Παναθηναϊκού: εδραιώνεται πάνω από την ΑΕΚ, την οποία υποδέχεται σε δύο αγωνιστικές στην έδρα του, αφήνει τέταρτο τον ΠΑΟΚ έχοντας το πάνω χέρι και σε ενδεχόμενη μεταξύ τους ισοβαθμία και για να μην τα πολυλογούμε μπαίνει με ουσιαστικούς όρους στο κόλπο του πρωταθλήματος από εκεί που μερικές αγωνιστικές πιο πριν περισσότερο βαθμολογικά έμοιαζε να το κυνηγά παρά ουσιαστικά: μεγάλο πράγμα αν μη τι άλλο για τον χιλιοταλαιπωρημένο φετινό Παναθηναϊκό.
Για να γίνουν όλα αυτά βέβαια έπρεπε να θυμηθούμε στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης κόντρα στον ΠΑΟΚ με τον πιο πειστικό τρόπο το γιατί είχε προκαλέσει τόσο μεγάλη αίσθηση η απόκτηση του Αζεντίν Ουναΐ τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ο Μαροκινός «καθάρισε» με την κλάση του το παιχνίδι με μια φάση πραγματική μαγεία σε ένα χρονικό σημείο που όλα έδειχναν πως οι «πράσινοι» θα κέρδιζαν τις εντυπώσεις μεν αλλά όχι το αποτέλεσμα δε.
Διότι μπορεί ο Παναθηναϊκός να πίεζε τον ΠΑΟΚ των δέκα παικτών στα τελευταία λεπτά του αγώνα αλλά ο κλασικός εφτάψυχος ΠΑΟΚ των τελευταίων χρόνων έμοιαζε πολύ σκληρός για να πεθάνει και ανταποκρινόταν στην ασφυκτική πίεση με μια ζηλευτή αυτοπεποίθηση πως μπορεί να κρατήσει την ισοπαλία και με μια ψυχραιμία που όχι απλά μεταφέρει το άγχος σε αυτόν που κυριαρχεί αλλά τον κάνει ακόμα και να μαζεύεται μπροστά στην υποψία ότι αντί να έρθει το πολυπόθητο 2-1 μπορεί από το πουθενά να γίνει και το 1-2.
Μπροστά σε αυτά τα ψυχολογικά δεδομένα που διαμόρφωνε η συνθήκη της αναμέτρησης έτσι όπως εξελισσόταν, ο Παναθηναϊκός δεν «μάσησε» και αντί να συμβιβαστεί με το αξίωμα «φύλαγε τα ρούχα σου…» έκανε ότι ήταν απαραίτητο για να αυξήσει την πίεσή του. Βγήκε ο Αράο των περιορισμένων δημιουργικών προσόντων, μπήκε ο Ουναΐ για να δώσει μέτρα στον Παναθηναϊκό, τα μέτρα ήρθαν και η πολυπρόσωπη άμυνα του ΠΑΟΚ νικήθηκε με τον τρόπο που νικούνται παραδοσιακά οι πολυπρόσωπες άμυνες: με μια ατομική ενέργεια. Γι’ αυτό ήρθε με τόσες προσδοκίες ο Μαροκινός, για να ξεκλειδώνει κάτι τέτοια ματς. Την έκανε τη δουλειά του και πλέον η σεζόν μοιάζει πολύ θελκτική ως προς τη συνέχειά της για τον Παναθηναϊκό μετά από αυτό το γκολ…
Comments