Ο Ρουί Βιτόρια είδε, έζησε και μπορεί να το μεταφέρει στο ποδόσφαιρο

Πριν ένα χρόνο, ο Φατίχ Τερίμ πήγαινε στο ΟΑΚΑ για να δει μπάσκετ. Δύο φορές. Η πρώτη ήταν με το που ήρθε στην Ελλάδα για να αναλάβει τους Πράσινους. Αρκετά λαϊκίστικη κίνηση, όμως κανείς δεν μπορεί να την κακολογήσει. Συνολικά έδειχνε την εικόνα του προσωνυμίου που τον ακολουθούσε. Αισθανόταν πως σαν άλλος… αυτοκράτορας θα αποθεωθεί. Για το παρελθόν του κυρίως, επειδή στον Παναθηναϊκό δεν χρειάζεται ανάλυση το τί πέτυχε.

Στο κλειστό του ΟΑΚΑ πήγε ξανά προπονητής του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού. Ο Ρουί Βιτόρια αυτή τη φορά. Ο Πορτογάλος όμως είχε εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Έμοιαζε πραγματικά να θέλει να περάσει… κάτω απ’ τα ραντάρ. Να ζήσει τις στιγμές, τον κόσμο, το άθλημα που επέλεξε να παρακολουθήσει.

Μαζί με τον γιο του, του μιλούσε, του εξηγούσε, το παιδί με λαχτάρα στα μάτια κοιτούσε αυτό που ζούσε πιθανότατα πρώτη φορά. Κάθε επαφή με κάμερες και δημοσιότητα, σταματούσε με ένα απλό thumps up και ένα χαμόγελο στο παιδί που το χαιρόταν. Παρουσία ανθρώπινη δηλαδή, όχι λαϊκίστικη και με «δίψα» εντυπώσεων. Κοινώς, ένας άνθρωπος που δεν πήγε για επικοινωνιακούς λόγους στο μπάσκετ.

Αυτό καθιστά επιμορφωτική την παρουσία του στο ΟΑΚΑ. Ακούγεται αστείο, αλλά ισχύει. Είδε σε πιο κοντινή απόσταση και σε πιο «ζεστή» ατμόσφαιρα, την υγεία του Παναθηναϊκού. Αυτό που είναι ο σύλλογος. Μην μπερδευτούμε, προφανώς ξέρει καλά τι είναι ο Παναθηναϊκός, δεν το έμαθε στον αγώνα με την Βίρτους Μπολόνια. Απλά εκεί βίωσε «εκρήξεις» συναισθήματος.

Είναι πανέξυπνος ο Βιτόρια. Το διαπίστωσε και το χάρηκε. Το ανέφερε μετά στα social media, χωρίς και πάλι να κάνει διαφήμιση της παρουσίας του ή να αναλύει το μπάσκετ που παρακολούθησε και να πανηγυρίζει με κασκόλ για τους 111 πόντους.

Ο Ρουί Βιτόρια σε κάθε του κίνηση απ’ την πρώτη μέρα που ήρθε στον Παναθηναϊκό, δείχνει να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος. Ταιριάζουν τα χνώτα του με το σύλλογο για να το πούμε απλά. Είναι σπουδαίο αυτό, γιατί το είχε ανάγκη το ίδιο το κλαμπ. Πέρα απ’ το τακτικό κομμάτι, το κοουτσάρισμα, τη δουλειά στις προπονήσεις. Κάτι που προφανώς παίζει τεράστιο ρόλο, αλλά από μόνο του δεν αρκεί.

Καθόλου τυχαίο ή συμπτωματικό, πως όσοι Παναθηναϊκοί σχολίασαν την παρουσία του Βιτόρια στο μπάσκετ, είχαν μόνο κάτι θετικό να πουν. Μη σας φανεί παράξενο, αλλά σε όσα αφορούν το ποδοσφαιρικό τμήμα, δεν είναι σύνηθες. Πάντα μα πάντα κάτι κακό βρίσκουμε για κατάληξη. Ο Πορτογάλος κέρδισε ήδη το δικαίωμα της θετικής αντιμετώπισης. Σπουδαίο επίτευγμα για το διάστημα που είναι εδώ.

Σπουδαίο για τον ίδιο το σύλλογο, το βίωμά του. Γιατί χωρίς να ξέρουμε, χωρίς να μας το έχει πει κανείς, χωρίς να έχουμε διαβάσει σχετικό ρεπορτάζ κάπου, μας φαίνεται προφανές ήδη να έχει στο μυαλό του αυτός ο πανέξυπνος προπονητής, το βίωμά του να το μεταφέρει μερικά μέτρα πιο δίπλα. Στο Στάδιο του ΟΑΚΑ.