By Οι αναποδιές, οι δυσκολίες και οι παθογένειες, τις οποίες καλείται να ξεπεράσει το Τριφύλλι για να εκπληρώσει τους στόχους του το 2025. Ποιοι (πρέπει να) είναι αυτοί; Πρωτάθλημα, Κύπελλο και κατάκτηση του Conference League…
Δεν είναι ούτε μελόδραμα, ούτε άλλοθι, ούτε μετάθεση ευθυνών… Ο Παναθηναϊκός διανύει το 15ο έτος δίχως Πρωτάθλημα στην Ελλάδα, μία κατάσταση που έχει εξελιχθεί σε παθογένεια στον σύλλογο. Που δημιουργεί εσωτερικές τριβές, άλλοτε λογικά και άλλοτε όχι. Σαφέστατα ευθύνες στη διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου υπάρχουν και έχουν αποδοθεί. Άλλωστε πριν την κριτική των αλλότριων καταστάσεων, οι οποίες έχουν διαμορφώσει αυτή τη ζοφερή συνθήκη, επιβάλλεται να γίνει αυτοκριτική.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, ο Παναθηναϊκός έχει χάσει το Πρωτάθλημα με ό,τι πιθανό και απίθανο τρόπο υπάρχει. Κλήθηκε να δώσει championship game στο Φάληρο, με άρρωστη, σχεδόν, όλη την ομάδα. Διαιτησίες τύπου Νταμπάνοβιτς στη Νέα Φιλαδέλφεια έκριναν πολλά. Πέρυσι, για μία σκάρτη προπόνηση της Εθνικής ομάδας δεν έγινε η 2η αγωνιστική των playoffs. Χάθηκε το momentum από την «τριάρα» στο Φάληρο, με συνέπεια ο ΠΑΟΚ να έρθει ξεκούραστος στη Λεωφόρο και να κερδίσει. Όχι με μία προπόνηση, μετά την πρόκριση εντός έδρας κόντρα στην Ντινάμο Ζάγκρεμπ.
Φέτος, οι Πράσινοι έχουν υποστεί δύο από τις μεγαλύτερες αλλοιώσεις αποτελεσμάτων. Το γκολ του Αστέρα, που δεν έπρεπε να μετρήσει ποτέ στην πρεμιέρα και το «σβήσιμο» της μπάλας με μανσέτα του Ρέτσου στο 0-0, τού ΟΑΚΑ, με τον Ολυμπιακό. Είναι η μόνη ομάδα από τις διεκδικήτριες του τίτλου, που άλλαξε προπονητή. Γενικά, είναι η μόνη ομάδα που επηρεάζεται τόσο πολύ από ό,τι συμβαίνει τριγύρω στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και αυτό οφείλεται στον αυτοσκοπό του Πρωταθλήματος, ο οποίος κάνει, πολλές φορές, το μυαλό να μην μπορεί να σκεφτεί και να λειτουργήσει καθαρά.
Για κάποιους όλο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί υπέρμετρη κλάψα… Δεν είναι. Ειδικά, όταν βλέπεις πως, από συγκεκριμένους φορείς πληροφόρησης, επιχειρείται να πλασαριστεί ο Παναθηναϊκός ως ο ευνοημένος, η σταγόνα ξεχειλίζει το ποτήρι. Ευνοημένος αυτός που δεν έχει πάρει Πρωτάθλημα από το 2010, όταν όλοι οι άλλοι – οι αδικημένοι – έχουν πάρει. Ευνοημένος αυτός που, με μηδενική επιρροή στα κέντρα εξουσίας του ποδοσφαίρου, βλέπει ανίερες συμμαχίες να σχηματίζονται και να διαλύονται γύρω του. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τη δυνατότητα ή την πολυτέλεια, αν θέλετε, να τον υπερασπίζεται ένας υβριστής του.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει το προνόμιο ή τη συνταγή, αν θέλετε, να μπορεί να επικοινωνήσει στα ενδότερά του όλο αυτό. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανεπτυγμένη την οξυδέρκεια ή τον αυτοσεβασμό στην προσπάθειά του, αν θέλετε, να βάλει επάνω από όλους και όλα το καλό του και όχι το ανούσιο δέσιμο με πρόσωπα, καταστάσεις. Τα οποία, οι οποίες μπορεί να του έκαναν πρόσκαιρο καλό, αλλά longterm εξελίχθηκαν σε φθορά. Αυτό είναι το σκηνικό, το οποίο καλείται να διαχειριστεί το Τριφύλλι για να επιτύχει τους στόχους του. Αναποδιές, δυσκολίες, παθογένειες, ένα πακέτο συνθηκών όχι, απλώς, απαιτητικό για διαχείριση. Ικανό, αν στραβώσει το παραμικρό, να του «τινάξει» μία ακόμα σεζόν στον αέρα…
Ποιοι είναι οι στόχοι, τώρα; Η επιστροφή στο Πρωτάθλημα, που θα αποσυμφορήσει πολύ την κατάσταση στο εσωτερικό του συλλόγου. Η διατήρηση των σκήπτρων στο Κύπελλο. Αφού το πέτυχε, πέρυσι, η «λαίλαπα Τερίμ» γιατί να μην το πετύχει και φέτος; Ατρόμητος, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ πέρυσι, πριν τον τελικό. Ατρόμητος, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ ή ΑΕΚ φέτος, πριν τον τελικό. Το Conference League, έστω και αν υπάρχει φέτος η Τσέλσι που δεν υπήρχε πέρυσι.
Ο Παναθηναϊκός απέτυχε, την περασμένη σεζόν, να πράξει το αυτονόητο. Να αποκλείσει την «εμπόλεμη» Μακάμπι Χάιφα και να περάσει στο Conference League. Το πέτυχε ο Ολυμπιακός, με κάκιστη πορεία στο Europa League, απέναντι στην Μπάτσκα Τόπολα και κατέκτησε το τρόπαιο. Αυτοσκοπός η «απάντηση» και, όχι, δεν μπαίνει ο πήχης ψηλά. Για τον Παναθηναϊκό, μιλάμε. Ο Ρουί Βιτόρια είναι προπονητής πρωταθλητισμού και υψηλών προδιαγραφών. Με την κατάλληλη βοήθεια και την εμπειρία του, όλα τα παραπάνω, δύναται να τα επιτύχει.
ΥΓ1: Εδώ και πέντε μήνες ο Παναθηναϊκός γνωρίζει ότι θα πρέπει να φέρει ποδοσφαιριστή στη θέση του Σπόραρ. Εδώ και πέντε μήνες εξελίσσεται μία έρευνα αγοράς, η οποία θα έπρεπε να έχει φέρει ή να φέρει άμεσα αποτελέσματα. Όσοι δεν εμπλεκόμαστε σε μεταγραφές, γνωρίζουμε ότι δεν υλοποιούνται τόσο εύκολα. Στην αντίληψη του υπογράφοντος, ο φορ θα έπρεπε να ήταν σήμερα στο Κορωπί και στην αποστολή με τον ΠΑΟΚ. Ελπίζουμε να είναι διαθέσιμος όσο πιο άμεσα γίνεται.
ΥΓ2: Αστέρας, Πανσερραϊκός, ΠΑΟΚ, Ατρόμητος. Τέσσερα κεκλεισμένων σε μία σεζόν, με τιμωρίες που «τρέχουν» από τον περασμένο Μάιο έως σήμερα. Δύσκολη συνθήκη. Τρεις χαμένοι βαθμοί με τον Αστέρα. Κομβικό ματς Πρωταθλήματος, χωρίς κόσμο, με τον ΠΑΟΚ. Δύσκολη ρεβάνς Κυπέλλου, με τον Ατρόμητο. Κατάσταση, την οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η διοίκηση των Πράσινων.
ΥΓ3: Μεταγραφές Ιανουαρίου 2024, πλην Λημνιού που ήταν επιλογή της τεχνικής διεύθυνσης: Ντραγκόφσκι, Μπακασέτας, Ούγκο, Ακαϊντίν. Οι Ντραγκόφσκι και Μπακασέτας είναι αρχηγικοί και κομβικοί έως σήμερα. Οι Ούγκο και Ακαϊντίν ήρθαν ως δανεικοί, με σκοπό να καλύψουν το κενό του τραυματία Μάγκνουσον. Κόστισαν, επίσης, ελάχιστα, αναλογικά με τα χρήματα που «πέφτουν» στην ομάδα. Να σε ενοχλεί ότι ο Ακαϊντίν μπορεί να πάει στην Αλ Σαμπάμπ του Φατίχ Τερίμ και όχι ο Πάλμερ – Μπράουν ή ο Κλέινχεϊσλερ, οι οποίοι κοστίζουν, ακόμα, πολλαπλάσια είναι πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα. Πολύ μεγάλο πρόβλημα…
Comments