Ο Ρουί Βιτόρια μας δείχνει… μεταγραφές

Ένας προπονητής μέσα από τις τακτικές του επιλογές, συχνά – πυκνά “δείχνει” τι τον απασχολεί στο αγωνιστικό του πλάνο.

Ο τρόπος που χρησιμοποιεί τους ποδοσφαιριστές του, ο ρόλος που τους δίνει και οι διορθώσεις που επιχειρεί από παιχνίδι σε παιχνίδι, φανερώνουν τι ψάχνει και δεν το βρίσκει. Στο σημερινό μας κείμενο, “βλέπουμε” τι μας “έδειξε” ο Ρουί Βιτόρια ότι χρειάζεται εν όψει της φετινής χειμερινής μεταγραφικής περιόδου.

Οι πλάγιοι μπακ καθορίζουν την διάταξη

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, οι πλάγιοι μπακ είναι αυτοί που καθορίζουν την διάταξη και την αρχική τοποθέτηση των υπόλοιπων συμπαικτών τους. Ανάλογα το ύψος που θα χρησιμοποιηθούν και το πλάτος στο τερέν, εξαρτώνται και οι θέσεις των εσωτερικών χαφ και εξτρέμ.

Ο Ρουί Βιτόρια στον Παναθηναϊκό, φαίνεται να προβληματίζεται και παράλληλα να πειραματίζεται με την αριστερή του πλευρά. Έχει χρησιμοποιήσει ότι υλικό έχει, βάζει κάτω τα χαρακτηριστικά των αθλητών του στην πλευρά και προσπαθεί να τα ταιριάξει, όμως φαίνεται πως δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος.

Ο ρόλος του Μλαντένοβιτς

Στις περιπτώσεις που ο Πορτογάλος coach ξεκίνησε ως πιο αμυτνικογενή μπακ τον Σέρβο και τον Βαγιαννίδη ψηλά, έπρεπε ως αριστερός εξτρέμ να χρησιμοποιείται ο Πελίστρι για να δίνει πλάτος.

Ο Τζούρισιτς όμως λειτουργεί εξαιρετικά ως inside forward από αριστερά, παίζει δηλαδή αρκετές φορές πιο προωθημένα και από τον Ιωαννίδη οπότε για να “στρετσάρει” κάποιος το γήπεδο, αυτός που θα αγωνίζεται κοντά στην πλάγια γραμμή και ψηλά, πρέπει να είναι ο Μλαντένοβιτς.

Αυτή η συνθήκη, φαίνεται να είναι και η ιδανικότερη για την αριστερή πλευρά καθώς ο Σέρβος δεν θα χρειάζεται να κάνει συνεχόμενα forward runs καθώς ήδη είναι ψηλά. Έχει καταπονηθεί με συνεχόμενα ματς, πρέπει τα λεπτά του να είναι ποιοτικά.

Ταιριάζει καλύτερα και στον μπακ της απέναντι πλευράς αυτή η συνθήκη, στον Βαγιαννίδη. Ο Έλληνας πλάγιος , διακρίνεται για την αντοχή του και την ταχυδύναμη του, μπορεί να ανεβοκατεβαίνει την πλευρά με μεγαλύτερη συχνότητα, χωρίς να χάνει τον ρυθμό στην ένταση.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι stoppers

Αφού είδαμε ποια είναι η καλύτερη συνθήκη με τις θέσεις των μπακ και τον Βαγιαννίδη να ξεκινά χαμηλότερα, το δεύτερο πρόβλημα που προσπάθησε να διορθώσει ο Ρουί Βιτόρια είναι η αρχική διάταξη των κεντρικών του αμυντικών.

Στην αρχή της χρονιάς, ο Ντιέγκο Αλόνσο χρησιμοποιούσε ως αριστερό stopper τον Γέντβαϊ, δεν βολευόταν όμως ο Κροάτης και υπήρχε δυσλειτουργία στο build up. Η κατάσταση άλλαξε λίγο όταν χρησιμοποίησε τον Ίνγκασον εκεί και ο Πορτογάλος νέος coach του Παναθηναϊκού έμεινε σε αυτή την συνθήκη, όμως το πρόβλημα δεν λύθηκε.

Ο Ρουί Βιτόρια με την δουλειά του διόρθωσε το build up του Παναθηναϊκού, για να το κάνει όμως αυτό, έχει θυσιάσει έναν ποδοσφαιριστή. Ξαναγυρίζουμε στον Μλαντένοβιτς λοιπόν…

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, η ιδανικότερη συνθήκη και αυτή που φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα στα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών του coach Βιτόρια, είναι ο Σέρβος να βρίσκεται ψηλά στην πρώτη φάση ανάπτυξης και ο Βαγιαννίδης χαμηλότερα. Όπως καταλαβαίνεται και επειδή δημιουργείται απόσταση ανάμεσα στον αριστερό κεντρικό αμυντικό (Ίνγκασον) και τον αριστερό μπακ (Μλαντένοβιτς), για την ορθολογική λειτουργία στην ανάπτυξη από την πίσω γραμμή, το κενό καλύπτεται προς το παρών με… μπάλωμα που δημιουργεί όμως ανισορροπία.

Το μπάλωμα

Σε αυτόν τον χώρο και αφού δεν μπορεί κανένας από Ίνγκασον και Γέντβαϊ να κάνει τα απαραίτητα, ο Ρουί Βιτόρια επιλέγει έναν χαφ να κάνει την δουλειά. Ο δεξιός κεντρικός αμυντικός μετακινείται δεξιά, ο αριστερός έρχεται κεντρικά και ο αριστερός εσωτερικός μέσος σχηματίζει τριάδα στην άμυνα με τους δύο που προαναφέραμε.

Με αυτόν τον τρόπο και την χρησιμοποίηση ενός χαφ σε χαμηλά μέτρα και αριστερά, ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά χάνει έναν ποδοσφαιριστή του από το μεσοεπιθετικό κομμάτι. Η αριστερή πλευρά με τον Τζούρισιτς σε ρόλο επιθετικού και τον Μλαντένοβιτς ψηλά, δεν υποστηρίζεται από τον χαφ της πλευράς ο οποίος μένει χαμηλά…

Το ιδανικό

Θα ήταν πολύ πιο ορθολογικό λοιπόν, για να έχει μεγαλύτερη ισορροπία η αριστερή πλευρά του Παναθηναϊκού, στην τριάδα στην άμυνα να μην είχε συμμετοχή ένας χαφ. Το πρόβλημα θα λυνόταν ευκολότερα, αν στο ρόστερ υπήρχε ένας ποδοσφαιριστής στο κέντρο της άμυνας που να είχε ευχέρεια με την μπάλα στα πόδια.

Απαραίτητος παίκτης στυλ Μάγκνουσον

Ο Ρουί Βιτόρια με τις τακτικές του επιλογές το “φωνάζει”. Φαίνεται ότι ψάχνει να βρει λύση στην αριστερή του πλευρά, όμως έχει δεμένα χέρια λόγω των χαρακτηριστικών των παικτών του. Ένας αριστεροπόδαρος stopper με ικανότητα στην πάσα, ηρεμία και καθοδήγηση από την πίσω γραμμή άμυνας, θα τον βοηθούσε να “ισοσκελίσει” την διαφορά ανάμεσα στην δεξιά και αριστερή του πλευρά.

Ξεκάθαρα, είναι ο χώρος δράσης του αριστερού stopper αυτός που χρησιμοποιεί τον Ουνάι και τον Μαξίμοβιτς και το κάνει γιατί δεν έχει λύση. Σας ρωτάω εγώ λοιπόν: Είναι δυνατόν ο Ρουί Βιτόρια να μην θέλει αριστεροπόδαρο κεντρικό αμυντικό στο ρόστερ του και να τον θέλει αύριο κιόλας στο Κορωπί;

To be continued… με τις υπόλοιπες θέσεις που χρειάζεται ενίσχυση και όχι μπάλωμα ο coach Βιτόρια.