Tο πέρασμα του Παναθηναϊκού από την έδρα της TNS και τα ευχάριστα μαντάτα που «γέννησε» αυτό το ματς για το σύνολο του Ρουί Βιτόρια.
Ο Παναθηναϊκός έκανε το αυτονόητο. Η διαφορά ποιότητας με τον αντίπαλο ήταν χαοτική. Έπρεπε να το αποδείξει στο χορτάρι. Το έκανε. Στο ρελαντί. Έβαλε τους τρεις βαθμούς στις αποσκευές για την Αθήνα και παράλληλα «έσβησε» μια σειρά από αρνητικές καταστάσεις.
- Πρώτη νίκη επί αγγλικού εδάφους στην ιστορία του. Ποτέ άλλοτε το «τριφύλλι» δεν είχε νικήσει. Έστω και αν χρειάστηκε για να συμβεί αυτό, η… μετακόμιση της TNS από την Ουαλία.
- Πρώτο «διπλό» σε φάση ομίλων μετά από δεκαπέντε χρόνια. Για έναν σύλλογο που «έχτισε» τον ευρωπαϊκό του μύθο μέσα από τις εκτός έδρας επικρατήσεις στο κορυφαίο επίπεδο. Τελευταία φορά στο Γκρατς ήταν, το 2009, με σκόρερ τον Κατσουράνη. Μία ζωή ολόκληρη. Πάει κι αυτός ο βραχνάς. Να επιστρέφουμε στην κανονικότητα.
- Πρώτο γκολ του Φώτη Ιωαννίδη με την πράσινη φανέλα μετά τις 23 Αυγούστου και το τρομερό σλάλομ επί της Λανς. Το είχε ανάγκη ο ίδιος, το είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Για να πάρει τα «πάνω» του ο κορυφαίος του, ο πιο επιδραστικός του παίκτης στη περσινή σεζόν. Έγινε και πάμε παρακάτω.
Από κει και πέρα, τούτη ήταν η έβδομη νίκη του Ρουί Βιτόρια σε εννιά παιχνίδια, για ένα σύνολο που ο Πορτογάλος τεχνικός το έχει μάθει να νικά, να επικρατεί, να ελέγχει τα παιχνίδια και να κυριαρχεί.
Το παιχνίδι με την TNS δεν χωρά ιδιαίτερη κριτική. Σημαντικό το γρήγορο γκολ, στο τέταρτο. Σου λύνει τα πόδια, σου κάνει την ζωή πιο εύκολη.
Ο σχεδόν μόνιμος σκόρερ, Φίλιπ Τζούρισιτς, το έκανε και πάλι. Οκτώ γκολ μέχρι τώρα στην σεζόν, για τον πιο σταθερό παίκτη της ομάδας από το καλοκαίρι μέχρι και σήμερα.
Πολύ καλό παιχνίδι από τον Γιώργο Βαγιαννίδη που έκανε… πάρτι από δεξιά. Έφτιαξε το πρώτο γκολ μετά από υπέροχο «1-2» με τον Τετέ, πάτησε πολλές φορές στην περιοχή, για μία επαφή παραλίγο να σκοράρει στο 58′, έχοντας περάσει τον αντίπαλο κίπερ.
Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να γίνει καλύτερα; Φυσικά.
Ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να βάλει κι άλλα γκολ. Είχε τις ευκαιρίες μετά το 2-0, δεν το έπραξε. Ο Μαντσίνι, ο Μαξ, ο Τετέ, ο Ιωαννίδης, με καλύτερες εκτελέσεις θα ερχόταν και το 3-0.
Οι οκτώ βαθμοί θα είναι αρκετοί για την πρόκριση στην επόμενη φάση, αλλά μην το συζητάμε καν αυτό. Ο Παναθηναϊκός δεν παίζει μόνο για το παρόν του αλλά και για το μέλλον του στην Ευρώπη. Να ανεβαίνει στην ειδική βαθμολογία. Να τερματίσει όσο πιο ψηλά μπορεί από το 9 μέχρι και το 24.
Οπότε, όσο αυτονόητη ήταν η νίκη, αλλά τόσο αυτονόητο είναι το happy end, το βράδυ της ερχόμενης Πέμπτης με την Ντινάμο Μινσκ στο ΟΑΚΑ. Για να φτάσει στους 10 βαθμούς, για να βάλει τους πόντους στο σακούλι και αν μπορεί να σκοράρει αρκετές φορές για να έχει το πάνω χέρι στις ισοβαθμίες.
Στο τέλος της ημέρας, ο Παναθηναϊκός είχε και πάλι εικόνα ομάδας που προοδεύει και βελτιώνεται συνεχώς, έχοντας αφήσει πίσω το κακό ξεκίνημα.
Comments