By Το κριτήριο και η πίστη του κόσμου του Παναθηναϊκού, που πολεμούσε μαζί με την ομάδα ως το τελευταίο δευτερόλεπτο στην καταιγίδα της Τρίπολης, σε ένα απ’ τα πιο σημαντικά διπλά (για πολλούς λόγους) των πράσινων τα τελευταία χρόνια.
Το ρολόι στο φωτεινό πίνακα του “Θ. Κολοκοτρώνης” έγραφε 93′ και κάτι… ψιλά πριν πάρει την εκτέλεση φάουλ λίγο κάτω απ’ τη σέντρα ο Φίλιπ Μλαντένοβιτς, στην τελευταία φάση του αγώνα με τον Αστέρα AKTOR. Λιγότερο από δύο λεπτά πριν, ο Άλεξ Γερεμέγεφ είχε χάσει ένα ανεπανάληπτο τετ-α-τετ απ’ την τρομερή ασίστ του Φώτη Ιωαννίδη και σε συνδυασμό με όλα όσα απίθανα είχε χάσει νωρίτερα στο 90λεπτο ο Παναθηναϊκός, η εξέδρα θα μπορούσε να είναι “μουδιασμένη” κι ο κόσμος να κρατάει το κεφάλι του μη μπορώντας να πιστέψει όλα όσα δεν μπήκαν…
Κι όμως, δευτερόλεπτα πριν ο διεθνής Σέρβος μπακ πάρει φόρα για να τη “γεμίσει” προς τα μέσα, σ’ όλο το γήπεδο ακούστηκε ρυθμικά μέσα στην καταρρακτώδη βροχή -πιο δυνατά από κάθε άλλη στιγμή στο ματς- ένα και μόνο σύνθημα: “Τριφυλλάρα, βάλε ένα γκολ…”. Ακόμα κι εκεί, ακόμη και στην τελευταία φάση, υπήρχε η πίστη, η επιθυμία, η θετική αύρα πως θα έμπαινε… Και μπήκε απ’ το κεφάλι του παραλίγο… μοιραίου δύο λεπτά νωρίτερα, ψιλόλιγνου Σουηδού φορ με το σουλούπι των ‘70’s!
Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για τον κόσμο κάθε ομάδας. Γι’ αυτούς που θα παρατήσουν παιδιά και οικογένειες βράδυ Κυριακής (8/12), για να πάνε μία και δύο ώρες δρόμο μακριά και να φάνε αμέτρητα κυβικά βροχής στο κεφάλι, για να στηρίξουν την αγαπημένη τους ομάδα και στα πιο δύσκολα. Ένα πράγμα σχεδόν πάντα (99 στις 100 φορές) σωστό: Το κριτήριό του.
Όταν (του) δείξεις προσπάθεια, πάθος, αυταπάρνηση, αποφασιστικότητα, όταν (του) αποδείξεις σαν ομάδα πως “πολεμάς” και ματώνεις μαζί του μέσα στη βροχή για να νικήσεις και δεν τα παρατάς, τότε θα είναι δίπλα σου σαν “ένα”, σαν κομμάτι του υπόλοιπου συνόλου σε κάθε στιγμή. Και θα πιστεύει ακόμη πιο έντονα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο πως -ναι διάολε- μπορείς και θα το κάνεις.
Αυτό δηλαδή που έγινε το βράδυ της Κυριακής (8/12) στην Τρίπολη, σε μία απ’ τις πιο δυνατές εκτός έδρας νίκες που έχουν πετύχει οι πράσινοι τα τελευταία χρόνια από πλευράς έντασης, συνθηκών κι εναλλαγής συναισθημάτων. Και το γεγονός πως κι ο κόσμος του το πίστευε πλέον ακόμη και στο 94′, ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος του Παναθηναϊκού. Και μία κατάκτηση που ξεπερνάει ίσως και την αξία και τη σημασία που έχει αυτό, καθαυτό το τρίποντο στην Τρίπολη.
Έχει περάσει πολλά η σχέση του κόσμου του Παναθηναϊκού με την ομάδα τον τελευταίο ένα χρόνο και κάτι… Το “δέσιμο” που υπήρχε και ατσαλώθηκε κάτω απ’ τις πιο δύσκολες συνθήκες απ’ το φθινόπωρο 2021 και μετά, είχε χάσει πολλούς κρίκους στη διαδρομή κι από ένα σημείο και μετά είχε αρχίσει να “σπάει”. Στην Τρίπολη, ωστόσο, “…κάτω από δυνατή βροχή” που τραγουδούσαν και τα Διάφανα Κρίνα, η σχέση αυτή βρήκε μετά από καιρό την “κόλλα” της.
Με τον κόσμο να βλέπει (επιτέλους) μία ομάδα, που μολονότι έχει ένα σωρό πράγματα να διορθώσει, δεν τα παρατάει ότι… φαλτσοστραβή κι αν βρει μπροστά της (sorry, αλλά η φάση του 39’ είναι πέναλτι του Μπαρτόλο στον Μαξίμοβιτς, ενώ ο Τριανταφυλλόπουλος στο 45’ έχει ρίξει κανονική αγκωνιά στον Ιωαννίδη, αλλά δεν δόθηκε καν φάουλ).
Και η εικόνα στο φινάλε με τους παίκτες να γίνονται ένα κουβάρι και να χαίρονται μαζί με τον κόσμο, μία απ’ τις πιο σημαντικές νίκες της σεζόν ενώ έριχνε… καρεκλοπόδαρα, ήταν απ’ τις πιο δυνατές φωτογραφίες των τελευταίων ετών.
Νίκες που “φτιάχνουν” (και) το χαρακτήρα της ομάδας
Ναι, ο Παναθηναϊκός άξιζε πέρα για πέρα αυτή τη νίκη κι ας έφτασε μία… ανάσα από μία νέα απώλεια (μετά το “Χ” με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ) που θα ήταν όχι απλά οδυνηρή, αλλά σχεδόν… καταδικαστική.
Ναι, πρέπει επιτέλους να αρχίσει να λύνει αυτό το θέμα με τα εύκολο γκολ, διότι ειδικά τώρα επί Ρουί Βιτόρια που δημιουργεί διπλά και τριπλά κυριαρχώντας σε μεγάλα διαστήματα μέσα στο γήπεδο, είναι αμαρτία να μην το εξαργυρώνει με αυτό που αξίζει να παίρνει. Πιο εύκολα κι όχι… ψυχοβγαλτικά.
Όμως νίκες σαν κι αυτή όχι μόνο φτιάχνουν και ισχυροποιούν το χαρακτήρα μίας ομάδας, αλλά δείχνουν πως (πέρα απ’ το αγωνιστικό) αν κάτι έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει είναι η ένταση, η πίστη και η αυτοπεποίθηση όλων στον Παναθηναϊκό. Μολονότι κουβαλούν (ακόμα) μεγάλο βάρος πάνω τους, βγάζουν μέταλλο και νοοτροπία νικητή.
Το έκαναν στο Περιστέρι το βράδυ της Τετάρτης (4/12), το επανέλαβαν σε ακόμη πιο αντίξοες συνθήκες στην Τρίπολη. Σε δύο έδρες που παραδοσιακά ο Παναθηναϊκός “υποφέρει”.
Ο “Ντράγκο”, ο συγκλονιστικός Τζούριτσιτς κι ο Πελίστρι
Θα μπορούσε βεβαίως, εκτός απ’ τις πάμπολλες χαμένες ευκαιρίες κατά τη διάρκεια και των δύο ημιχρόνων, να έχουν “τιμωρηθεί” οι πράσινοι για το γεγονός πως δεν είχαν βάλει νωρίτερα το νερό στ’ αυλάκι, ανοίγοντας το σκορ. Και στο μεγάλο λάθος του Αράο στο 77’ όπου ο Ντραγκόβσκι νίκησε στο τετ-α-τετ τον Μακέντα και στο 87’ στο παραλίγο αυτογκόλ του Γεντβάι, όπου ο Πολωνός έδειξε ξανά καταπληκτικά αντανακλαστικά.
Γι’ αυτό όμως ο “Ντράγκο” είναι πραγματικά σπουδαία πάστα τερματοφύλακα. Διότι στις 2-3 στιγμές του αντιπάλου ήταν “εκεί”, βάζοντας και τη δική του “υπογραφή” σ’ αυτή τη νίκη του Παναθηναϊκού.
Μαζί βεβαίως με τον σκόρερ Γερεμέγεφ, αλλά και τον Φίλιπ Τζούριτσιτς ο οποίος έκανε συγκλονιστικό παιχνίδι, αλλά και τον Πελίστρι που μπήκε στο ματς κι ανέβασε ταχύτητα στο τελευταίο 20λεπτο τη δεξιά πλευρά του Παναθηναϊκού, μετά από ένα επιεικώς μέτριο βράδυ του Τετέ, ο οποίος είχε βεβαίως την ασίστ… πάρε-βάλε προς τον Ιωαννίδη στο 55’.
Το (νέο) μήνυμα σ’ όσους τον έχουν… ξεγραμμένο
Ασφαλώς και δεν τα έλυσε όλα τα “θέματά” του ο Παναθηναϊκός μ’ αυτό το διπλό. Σαφώς και πρέπει να διορθώσει πολλά ακόμη για να γίνει συνολικά πιο αποτελεσματικός και στις δύο πλευρές του γηπέδου.
Έστειλε, ωστόσο, (νέο) μήνυμα σ’ όσους τον έχουν… ξεγραμμένο, πως αρχίζει πια να σκληραίνει και να αντέχει. Έχοντας πολύ υψηλότερους δείκτες πίστης και σιγουριάς σ’ αυτό που κάνει, διότι στην άκρη του πάγκο του έχει έναν προπονητή, ο οποίος πέρα απ’ τις πολύ σημαντικές δομικές αλλαγές που έχει κάνει στο παιχνίδι και την ταυτότητα της ομάδας, αποπνέει αυτοπεποίθηση πως γνωρίζει καλά τι πρέπει να κάνει και τι πρέπει να αλλάξει βήμα με το βήμα, μέρα με τη μέρα.
Η ίδια η εικόνα του Παναθηναϊκού, άλλωστε, επιβεβαιώνει τον κόουτς Βιτόρια και το πρώτο δείγμα της δουλειάς του…
Comments