By Η τεράστια νίκη του Παναθηναϊκού στην Τρίπολη, που ήρθε στο 93′ με τον λυτρωτή Γερεμέγεφ και η ομάδα του Βιτόρια πέρασε το μπλόκο του Αστέρα, ενώ για άλλο ένα παιχνίδι δεν της δόθηκε πέναλτι.
Αυτές οι νίκες δείχνουν, ότι αυτή η ομάδα έχει άντερα, έχει ψυχή και ξεπερνάει τα εμπόδια που τις βάζουν κάθε εβδομάδα. Mέχρι το 93′ είχαν πάει όλα στραβά στον Παναθηναϊκό. Εχασε πάλι τα άχαστα, δύο ευκαιρίες ο Φώτης, μία ο Γερεμέγεφ, είχε δοκάρι ο Τζούρισιτς, μία μεγάλη ευκαιρία ο Μλαντένοβιτς, μία μεγάλη ευκαιρία εξ’επαφής ο Ίνγκασον. Οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα είχε λυγίσει, θα είχε απογοητευτεί. Ο Παναθηναϊκός του Βιτόρια με το ποδοσφαιρό της και πάλι νίκησε και πάλι τους ξεφτίλισε και πάλι τους εξέθεσε.
Για άλλο ένα ματς διαιτητής και VAR έπαιξαν κόντρα τον Παναθηναϊκό. Στο 39′ ο Μπαρτόλο με τα δύο του χέρια γκρεμίζει τον Μαξίμοβιτς μέσα στην περιοχή, αλλά ο Πολυχρόνης δεν έδωσε τίποτα και ο Ευαγγέλου στο VAR δεν είδε ότι είδε όλη η Ελλάδα. Στις καθυστερήσεις ο Άλχο σαν καμικάζι πάει πάνω στον Λημνιό, δεύτερη κίτρινη κάρτα δεν δόθηκε ποτέ. Και το αποκορύφωμα, η πρόκληση είναι στις καθυστερήσεις. Μόλις τρία λεπτά σε ένα δεύτερο ημίχρονο, που είχε πολλές διακοπές και μόνο από τις αλλαγές οι καθυστερήσεις ήταν 2,5 λεπτά. Ο Πολυχρόνης έδωσε τρία και παίχτηκε ένα με τους παίκτες του Αστέρα να κάνουν φάουλ και να προσπαθούν να ροκανίσουν τον χρόνο. Και το γκολ ήρθε στη τελευταία φάση. Ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, θεία δίκη. Ψάχτηκε ο Ευαγγέλου να το ακυρώσει για οφσάιντ, αλλά δυστυχώς δεν του έκατσε, διότι η μπάλα πάει στον Γερεμέγεφ από το κεφάλι του Ντέλι.
Αυτή η νίκη είναι αφιερωμένη στον Μποροβήλο και τους παίκτες του Αστέρα που έπαιξαν με λύσσα, όπως κάνουν πάντα κόντρα στον Παναθηναϊκό, λες και ήταν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ (δεν θα είχα πρόβλημα αν έπαιζαν με τέτοια λύσσα και με άλλους αντιπάλους). Αυτή η νίκη δείχνει, ότι ο Βιτόρια χτίζει κάτι καλό. Φτιάχνει μία ομάδα από ατσάλι, μία ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο και κερδίζει και τους διαιτητές. Και παραμένει ζωντανή στην μάχη.
Χθες και πάλι ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο. Εχει κάνει ευκαιρίες για να βάλει τρία γκολ και έβαλε ένα. Το καλό είναι, ότι αυτό το ένα ήρθε από το φορ του. Τον Γερεμέγεφ, να σταματήσει και αυτή η κακοτυχία με τα φορ και να αρχίζουν να τα βάζουν. Ο Βιτόρια παρουσίασε μία ομάδα, που έπαιξε ποδόσφαιρο και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, είχε πολύ καλές στιγμές κόντρα σε έναν Αστέρα που έπαιζε μόνο αντιποδόσφαιρο. Και η διαχείρηση που έκανε στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν εξαιρετική. Η είσοδος των Πελίστρι, Γερεμέγεφ, Λημνιού, Τσέριν έδωσαν μεγάλη ώθηση στην ομάδα, που δημιουργούσε από τα άκρα και από τον άξονα.
Ο Ντταγκόφσκι χρειάστηκε σε δύο φάσεις και έδειξε πόσο σπουδαίος γκολκίπερ είναι. Στην μία από τρομερό λάθος του Αράο νίκησε τον Μακέντα και στην άλλη από κόρνερ απέκρουσε το παραλίγο αυτογκόλ του Γεντβάι.
Ο Παναθηναϊκός νίκησε στο 93′. Ετσι είναι πιο γλυκό και… πονάει πιο πολύ τον Μποροβήλο και την παρέα του.
Ο Βιτόρια αλλάζει τον Παναθηναϊκό και φτιάχνει μία ομάδα, που παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και κάνει κατάθεση ψυχής. Τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται συσπείρωση κόντρα σε όλους. Και τον Γενάρη να γίνουν οι μεταγραφές, που πρέπει, για να μπει ενισχυμένος ο Παναθηναϊκός στην τελική ευθεία.
*Τον Σάββα Παντελίδη τον είχα σε εκτίμηση όλα τα χρόνια. Με αυτά, που είπε μετά την λήξη του αγώνα έπεσε πολύ στα μάτια μου και έδειξε, ότι είναι σαν τους άλλους. Είδε αλλοίωση από εξωγενείς παράγοντες σε ένα ματς που η ομάδα του έμεινε στο παιχνίδι λόγω ενός πέναλτι, που δεν δόθηκε στον Μαξίμοβιτς. Το μένος που έδειξε δε για τον Παναθηναϊκό φάνηκε, όταν είπε ότι ο Παναθηναϊκός δεν άξιζε τη νίκη με τόσες χαμένες ευκαιρίες και δοκάρια. Κρίμα, τίποτα άλλο…
Comments