By Ο Παναθηναϊκός επί των ημερών του Ρουί Βιτόρια έχει βελτιώσει την ανασταλτική του συμπεριφορά, την αμυντική του επίδοση, ωστόσο, η μεγάλη «πληγή» της αποτελεσματικότητας συνεχίζει να ταλαιπωρεί την φετινή έκδοση του συλλόγου.
Ναι, προφανώς, οι «πράσινοι» δεν το έχουν πληρώσει, ναι είναι «μέσα» στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, καθώς μετά από 12 αγωνιστικές βρίσκονται στο -2 από την κορυφή και κατάφεραν να αφήσουν πίσω την ΑΕΚ και τον Άρη, σε μία μεγάλη αντεπίθεση πέντε αγωνιστικών. Το θέμα είναι το πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν οι «πράσινοι» όταν αποτελούν την ομάδα της φετινής Super League που αξιοποιεί λιγότερο τις ευκαιρίες που δημιουργεί.
Το ενεργητικό των 12 γκολ σε 12 αγωνιστικές για ομάδα πρωταθλητισμού, για ομάδα με αυτή την ατομική ποιότητα, δημιουργεί και λογικά, μεγάλο προβληματισμό. Είναι ο Παναθηναϊκός τόσο «φτωχός» δημιουργικά και για αυτό έχει σκοράρει τόσες λίγες φορές; Η απάντηση ήταν και είναι όχι.
Πρώτος σε παραγωγή ποιοτικών ευκαιριών είναι ο Ολυμπιακός με 20.99xGoals. Δεύτερη η ΑΕΚ με 19.89 και τρίτος ο Παναθηναϊκός με 18.80. Δεν είναι μεγάλες οι διαφορές, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Αν ο Παναθηναϊκός είχε την επίδοση του Άρη για παράδειγμα, δηλαδή τα 12.88xGoals, ναι θα ήταν «θέμα». Δεν βρίσκεται τόσο χαμηλά το Τριφύλλι, είναι στο top3 και με μικρή διαφορά από τους από πάνω του.
Ο Παναθηναϊκός βάσει των xG θα έπρεπε να έχει σκοράρει τουλάχιστον 19 φορές(18.80) και έχει πετύχει επτά γκολ λιγότερα! Σπαταλώντας σημαντικές φάσεις σε κάθε παιχνίδι, οι πιθανότητες να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου θα είναι ελάχιστες.
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, πέρσι ο Παναθηναϊκός τελείωσε την σεζόν με 79 γκολ σε 65xG, 14 πάνω από το προσδοκώμενο. Σε σεζόν που ο Ιωαννίδης έκανε πράγματα και θαύματα, σε σεζόν που ο Μπερνάρντ πέτυχε γκολάρες, σε σεζόν με Σπόραρ και Γερεμέγεφ να πετυχαίνουν δύσκολα τέρματα.
Ο Ολυμπιακός είχε 78 σε 70.3xG, η ΑΕΚ 80 σε 81.46xG και ο ΠΑΟΚ που πήρε το πρωτάθλημα, ίσως και να το… τερμάτισε με τρομερές εκτελέσεις και φοβερά γκολ από Ζίβκοβιτς, Τάισον, Μπράντον, κτλ, όπου δημιούργησαν κάτι μοναδικό για το ελληνικό πρωτάθλημα και γενικότερα για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Σχεδόν 23 γκολ πάνω από το προσδοκώμενο! 87 σε 64.13xG!
Ο φετινός Παναθηναϊκός, είναι η ομάδα που έχει πάρει μόνο ένα γκολ από τους σέντερ φορ της. Έναν από τον Σπόραρ. Τα υπόλοιπα έντεκα έχουν προκύψει σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα από δύο παίκτες. Πέντε ο Τζούρισιτς, 4 ο Τετέ, 1 ο Αράο και 1 ο Μπακασέτας.
Ο Τετέ για 4.71xG, έχει σκοράρει 4 φορές, κάτω από το αναμενόμενο αλλά όχι κάτι τρομερό. Θα μπορούσε βάσει της ποιότητας του να έχει σκοράρει και παραπάνω. Όπως στο Αγρίνιο σε μία από τρεις μεγάλες του ευκαιρίες.
Eδώ μπορεί να προκύψει μία άλλη ερώτηση. Φταίει η τροφοδοσία που δεν έχουν σκοράρει περισσότερο οι Ιωαννίδης, Σπόραρ και Γερεμέγεφ; Για να το δούμε.
Ιωαννίδης 2.87xG, κανένα γκολ. Γερεμέγεφ 1.83, κανένα γκολ. Σπόραρ 1.77, 1 γκολ. Πρόβλημα.
Ο μόνος παίκτης που μέχρι τώρα στη σεζόν έχει βρει τρομερά ποιοτικές εκτελέσεις είναι ο Τζούρισιτς. Ο Σέρβος εξτρέμ έχει συμμετοχή σε τελικές ίσες με 1.75 και έχει σκοράρει +3.25 παραπάνω από το προσδοκώμενο.
Πως μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση; Το γκολ πέρα από την ατομική ποιότητα, είναι θέμα φόρμας, αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας. Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που μέχρι πρότινος έπρεπε να νικήσει τον εαυτό της, τους φόβους της, δεν είχε «χτίσει» χαρακτήρα και ίσως αυτή να είναι μια εξήγηση, πέρα φυσικά από την ικανότητα του κάθε παίκτη να τελειώσει σωστά μια φάση.
Ανεξάρτητα από το πως ο Ρουί Βιτόρια θα βρει τον τρόπο να διορθώσει κι αυτό το πρόβλημα, ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη να αποκτήσει έναν σέντερ φορ τον Ιανουάριο. Το ξέρει, το γνωρίζει, το έχει παραδεχθεί. Θεωρητικά είναι στο ψάξιμο εδώ και τρεις μήνες, οπότε δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ δικαιολογία, ώστε ο εκλεκτός να βρίσκεται την 1η του Γενάρη στο προπονητικό κέντρο και στη διάθεση του Πορτογάλου τεχνικού.
Σε αυτή την συνθήκη, οι «πράσινοι» ίσως θα ήταν προτιμότερο να κινηθούν στην αγορά για κάποιον που θα έρθει με την «ταμπέλα»(βάσει πρότερου ποδοσφαιρικού βίου) εκείνου που αποκτήθηκε για να κάνει την διαφορά και να διεκδικεί την θέση με τον Ιωαννίδη στη κορυφή της επίθεσης(εκτός και αν παίζουν μαζί, ο Βιτόρια δεν είναι δογματικός και στην Μπενφίκα είχε «χτίσει» το δίδυμο Ζόνας-Μήτρογλου) και όχι κάποιου που έρχεται ως εναλλακτική, ως δεδομένη αλλαγή.
Ο υψηλός ανταγωνισμός μόνο καλό έχει να κάνει και στον Παναθηναϊκό αλλά και στον Φώτη που εδώ κι ένα χρόνο παίζει χωρίς αντίπαλο.
Για να το… προσωποποιήσουμε ως προς την επιδραστικότητα και όχι ως προς τα χαρακτηριστικά ή την χρηματιστηριακή αξία, ο φετινός Παναθηναϊκός δείχνει να έχει ανάγκη περισσότερο έναν Ελ Καμπί, έναν killer σεσημασμένο παρά έναν Γερεμέγεφ ή έναν Γιάρεμτσουκ και Πιερό.
Πηγή: gazzetta.gr
Comments