Η εφιαλτική βραδιά και η βαριά ήττα από την Τσέλσι, που ανέδειξε τα μεγάλα προβλήματα του Παναθηναϊκού.
Γράφεις, ότι η Τσέλσι δεν παίζεται οπότε έβαλε τέσσερα στον Παναθηναϊκό, όπως έβαλε και στην Γάνδη, αλλά όπως μπορεί να βάλει σε οποιαδήποτε ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ και λες πάμε παρακάτω. Εγώ δεν θα το κάνω αυτό, όχι διότι δεν συμβαίνει αυτό με την Τσέλσι. Σαφέστατα και είναι μία ομάδα άλλης κλάσης, που δεν συγκρίνεται με τον Παναθηναϊκό. Από την άλλη αν ήταν έτσι τότε στο ποδόσφαιρο δεν θα γινόντουσαν τα παιχνίδια.
Στο παρελθόν έχουμε δει ο Παναθηναϊκός να κερδίζει ομαδάρες. Άλλος Παναθηναϊκός τότε, άλλος τώρα. Η διαφορά είναι, ότι ο σημερινός Παναθηναϊκός δείχνει, ότι δεν είναι ομάδα και δεν σε πείθει. Τρεις μήνες μετά την πρόκριση επί της Λανς φαίνεται να έχει κάνει βήματα πίσω και όχι βήματα μπροστά.
Στο αποψινό παιχνίδι ο Παναθηναϊκός στάθηκε μόλις 20 λεπτά. Εχασε την ευκαιρία με τον Γεντβάι, άλλη μία με τον Μλαντένοβιτς και αυτό ήταν όλο. Στη συνέχεια όσο πέρναγε η ώρα η Τσέλσι επέβαλε το παιχνίδι της και έβαλε ένα γκολ στην πρώτη φάση και μετά έκανε προπόνηση. Το ημίχρονο έληξε και είχες την εντύπωση, ότι αν ανεβάσει ταχύτητα η Τσέλσι θα γίνει μεγάλη ζημιά. Και έγινε, διότι από όποια ομάδα δέχεται ο Παναθηναϊκός μέσα στην έδρα του τέσσερα γκολ είναι βαρύ. Ο δικός μου Παναθηναϊκός αυτός, που ονειρεύομαι δεν έχει καμία σχέση με τον Παναθηναϊκό, που είδα απόψε, και τον Παναθηναϊκό, που βλέπω από την αρχή του πρωταθλήματος.
Βλέπεις μία ομάδα, που δεν ξέρει τι θέλει, παίκτες χωρίς ρόλους, παίκτες καλούς να χάνονται μέσα στο κακό σύνολο, παίκτες μέτριους να φαίνονται πολύ κακοί για τον ίδιο λόγο. Απόψε είδαμε για ένα διάστημα μαν-του-μαν για να αντιμετωπιστεί η Τσέλσι, αλλά φώναζε από το πρώτο ημίχρονο η ομάδα, ότι έπαιζε ουσιαστικά χωρίς φορ. Ο Γερεμέγεφ δεν μπορεί να ανταποκριθεί ειδικά σε τέτοια παιχνίδια με τέτοιους αντιπάλους και φαινόταν, ότι στο ημίχρονο έπρεπε να γίνει αλλαγή και να μπει ο γρήγορος Τετέ να χτυπήσεις στην κόντρα και να έχει συμπαραστάτη ο Πελίστρι, που έμοιαζε μόνος. Ολοι το είδαμε, ο Αλόνσο δεν το έκανε, το 0-1 έγινε 0-4 μέσα σε δέκα λεπτά, από λάθη στα άκρα και έλεγες να τελειώσει το ματς, μην γράψει και άλλα. Το 1-4 μπήκε από τη συνεργασία Τετέ, Βαγιαννίδη και το πλασέ του Πελίστρι, αλλά δεν άλλαξε κάτι.
Φυσικά για το ότι στην θεση του φορ πίσω από τοιν Ιωαννίδη δεν υπάρχει άλλος αξιόπιστος παίκτης οφείλεται, στον κακό μεταγραφικό σχεδιασμό του καλοκαιριού. Τότε, που ο Σπόραρ ήθελε να φύγει ο Παναθηναϊκός δεν τον έδωσε διότι η Σλόβαν δεν έδωσε πάνω από 500.000 ευρώ και τώρα αυτό φαίνεται που απουσιάζει ο Ιωαννίδης.
Αν ο Παναθηναϊκός, ο οργανισμός του Παναθηναϊκού πει «έλα μωρέ με την Τσέλσι παίζαμε» και κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι τότε στη συνέχεια θα έχουμε και άλλες τέτοιες βραδιές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Εδώ η ομάδα χρειάζεται ένα σοκ και αλλαγές. Αυτό το ρόστερ είναι κρίμα να παίζει γενικά τόσο άσχημα και όσο περνάει ο καιρός να απαξιώνεται όλο και πιο πολύ. Δεν γίνεται να έχουμε φθάσει τέλος Οκτώβρη και να μην έχουμε καταλάβει ποια είναι η ταυτότητα του Παναθηναϊκού και στα περισσότερα παιχνίδια στην Ελλάδα να βλέπουμε μία ομάδα, που δεν πείθει κανένα.
Και κάτι ακόμα για την Ευρώπη. Αν δεν γίνει ομάδα ο Παναθηναϊκός, αν συνεχίσει να παίζει έτσι δεν είναι μακριά να πάθει κάζο και να μείνει εκτός συνέχειας στο Conference. Σήμερα δεν υπήρχε το πρέπει, στα επόμενα ματς το πρέπει είναι μεγάλο και τα παιχνίδια δεν θα είναι εύκολα, όπως δεν είναι εύκολο κανένα ματς για τον Παναθηναϊκό μέχρι τώρα.
*Το τραγούδι για τον Τζορτζ, που τραγουδούσαν οι φίλοι της Σέφιλντ έπαιξε πριν το ματς στο ΟΑΚΑ σε μία ανατριχιαστική στιγμή, μία στιγμή συγκίνησης. Καλό ταξίδι Τζορτζ.
*60.000 κόσμος έφυγε πικραμένος από το γήπεδο και να δούμε πότε θα ξαναέρθει. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού όταν βλέπει μία ομάδα, που να τον πείθει, όταν βλέπει μία ομάδα να μην τον ψήνει θα έρθει μία, δύο, τρίτη δεν θα έρθει.
Comments