By Επειδή η φράση «το dna του συλλόγου» παίζει αρκετά, είναι γελοίο να συζητάμε για Παναθηναϊκό και να σκεφτόμαστε το ματς με τον Άρη, ενώ μπροστά υπάρχει η Τσέλσι.
Κάποιες φωτοβολίδες, μπορεί να φτάσουν ψηλά. Όμως σημασία έχει η… φωτιά να καίει με συνέπεια, να την «ταΐζεις» ξύλα και να υπάρχει. Για τον Παναθηναϊκό η Ευρώπη πάντα θα είναι κάτι ξεχωριστό. Όποιο επίπεδο επιτυχιών κι αν έχουν άλλες ομάδες, ειδικά τώρα που άνοιξαν οι ορίζοντες για τα κλαμπ δεύτερης κατηγορίας στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα ελληνικά, στην… ούγια του Παναθηναϊκού γράφει Ευρώπη περισσότερο από όλους τους άλλους.
Ο καθένας έχει τη γνώμη του, θα υποστηρίξει τα πεπραγμένα της ομάδας του, το θέμα δεν είναι να διαφωνήσουμε εκεί. Ας πιστεύουν όλοι αυτό που γουστάρουν. Το ζήτημα είναι ο ίδιος ο Παναθηναϊκός που πέρασε μια «μαύρη» δεκαετία και εκτός συνόρων. Δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν πολλά χρόνια έλειπε. Γεγονός που φαίνεται και στο ranking του. Το οποίο παράλληλα λέει και ψέματα, καθώς μετρά μόνο την πενταετία. Αν για παράδειγμα ίσχυε το ίδιο και εντός συνόρων, τότε ο Παναθηναϊκός θα ήταν η τέταρτη δύναμη στη χώρα. Σκεφτείτε το λογικά και απαντήστε στον εαυτό σας τί ισχύει.
Είμαστε σε μια εβδομάδα που μέσα της έχει το ματς με την Τσέλσι και στο τέλος της το παιχνίδι με τον Άρη. Μας μοιάζει εντελώς ξένο και αποκρουστικό αν μας επιτρέπεται η λέξη, να υπάρχουν άνθρωποι που συζητούν και σκέφτονται από τώρα το παιχνίδι της Κυριακής. Δε φταίει ο Άρης σε αυτό, όποιος κι αν ήταν αντίπαλος για την SuperLeague το ίδιο θα λέγαμε. Ευρωπαϊκό ματς. Τσέλσι. ΟΑΚΑ. Εκεί σταματά η κουβέντα, «παγώνει» ο χρόνος, υπάρχει μόνο η Πέμπτη και το μετά είναι θολό δεν μπορεί να το διακρίνει κανείς.
Το ίδιο το dna του Παναθηναϊκού, όσο κι αν έχει «πληγωθεί» ευρωπαϊκά, αναγκάζει τους πάντες να «δουν» μόνο την Τσέλσι. Η οποία και είναι πιθανότατα η μεγαλύτερη ομάδα που θα επισκεφθεί την Ελλάδα αυτή τη σεζόν. Είναι το μεγαλύτερο μέγεθος που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία αρκετά χρόνια. Ειδικά στην εποχή της λειψυδρίας τίτλων εντός συνόρων.
Προφανώς και μιλάμε για αγώνα υπερβολικά δυσκολότερο από τα ματς με Άγιαξ, Λανς, Μαρσέιγ, Μπράγκα, Βιγιαρεάλ, τα οποία υπήρξαν τον τελευταίο χρόνο και κάτι. Το ρόστερ που διαθέτουν οι Λονδρέζοι, ακόμη κι αν φέρουν τα τρίτα ή και τα τέταρτα (λόγω των πολλών παικτών που διαθέτουν), έπαιρνε άνετα αήττητο πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Κλαμπ άλλων επιπέδων και ταχυτήτων σε κάθε επίπεδο.
Το τι θα συμβεί στο ΟΑΚΑ, σαφώς και δεν εξαρτάται απ’ τον Παναθηναϊκό. Η Τσέλσι θα το κρίνει και ο Παναθηναϊκός πρέπει να της κάνει τη ζωή δύσκολη. Προκειμένου αν βρεθεί σε μέτρια προς κακή βραδιά, να πάθει «ζημιά». Για αυτούς δε θα λέει και τίποτα να ηττηθούν. Για το Τριφύλλι θα είναι ιστορικό γεγονός. Όσα θέλουμε να ξέρουμε για το παιχνίδι αυτό.
Η σημασία του αγώνα, δεν πρέπει να φέρουν κανενός είδους rotation. Αλλαγές στην ενδεκάδα προφανώς και θα υπάρξουν, όμως αν δούμε τον Μαξίμοβιτς, τον Ουναϊ, τον Πελίστρι, τον Βαγιαννίδη στην ενδεκάδα, δεν μιλάμε για rotation αλλά για παίκτες που σαφώς ανήκουν στις βασικές λύσεις της ομάδας. Ένα απ’ τα λίγα καλά που έχει δείξει ο φετινός Παναθηναϊκός, είναι οι λύσεις που διαθέτει στο έμψυχο δυναμικό του. Όχι συγκριτικά με την Τσέλσι φυσικά, για τα δικά του δεδομένα.
Πρέπει να είσαι ονειροπόλος για να περιμένεις πως θα… πιάσεις την Τσέλσι απ’ το λαιμό, θα την πιέσεις και θα τη νικήσεις. Απλά δε γίνεται και με τέτοια νοοτροπία το… κοντέρ θα γράψει πολλά. Όσο μπορείς να είσαι συμπαγής και να βγάλεις σε πολύ καλό σημείο ένα παιχνίδι άμεσο, μεταβάσεων-στο transition ο Παναθηναϊκός έχει καλές λύσεις-ίσως και να έχεις λίγη περισσότερη τύχη.
Δε σηκώνει συζήτηση το πόσο δύσκολο ματς είναι αυτό της Πέμπτης. Όμως δε σηκώνει συζήτηση και το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός πρέπει να μάθει ξανά να ζει για αυτές τις αναμετρήσεις. Επειδή τα έχει κάνει όπως τα έχει κάνει εντός συνόρων μέχρι τώρα, δε σημαίνει πως πρέπει να αφήσει στην άκρη την Ευρώπη. Ειδικά όταν πρόκειται για ματς το οποίο θα στρέψει πάνω του τεράστια προσοχή πανευρωπαϊκά.
Ο Παναθηναϊκός που… ανέθρεψε σωστές γενιές, είναι αυτός που στεναχωριόταν επειδή αποκλείστηκε στο τέλος και άδικα απ’ την Μπαρτσελόνα στους «8» του ChampionsLeague. Εκείνον για τον οποίο γκρίνιαζε ο κόσμος του επειδή έχασε 3-0 στο «Μπερναμπέου» απ’ την Ρεάλ των γκαλάκτικος. Εκείνο που ξενίζει, είναι ο Παναθηναϊκός που μετέτρεψε σε ντέρμπι παιχνίδια με τη Λαμία ή τον Αστέρα Τρίπολης.
Ο Άρης είναι μετά. Όσο πρέπει νίκης κι αν υπάρχει στο ματς, όσο κι αν σε περίπτωση «στραβού» αποτελέσματος θα έχει… κατορθώσει ο Παναθηναϊκός να είναι στο -8 απ’ την ομάδα του Μάντζιου. Αυτά θα απασχολήσουν από αργά το βράδυ της Πέμπτης. Μακάρι και αργότερα, επειδή εκείνο το βράδυ θα χαιρόμαστε για ένα σημαντικό και ίσως ιστορικό αποτέλεσμα ευρωπαϊκού επιπέδου.
Μην ξεχνάμε άλλωστε, πως το ConferenceLeague είναι στόχος. Η Ευρώπη είναι δέλεαρ. Να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός, να βελτιώσει τη βαθμολογία του, να επαναφέρει το στάτους του. Κάτι τέτοια βράδυ κάνουν τη διαφορά. Κανένα ματς με τον Άρη ή τον κάθε Άρη στην Ελλάδα…
Υ.Γ. Δεν έβαλε ο Λανουά στις φάσεις τα… θαύματα Τσολακίδη στο Ηράκλειο. Ενώ αν τις είχε βάλει και τις έκρινε σύμφωνα με αυτό που είδαμε όλοι, θα άλλαζε κάτι. Επίσης, σε κάτι που διαπίστωσε όλη η Ελλάδα, χρειάζεται ο κάθε υπάλληλος της ΚΕΔ να επιβεβαιώσει πως ο συγκεκριμένος τύπος δεν πρέπει να έχει σημαία ούτε σε πολιτική συγκέντρωση;
Πηγή: sdna.gr
Comments