Δεν συζητάς για αγώνα που η… υποδοχή Γκιούρδα δε δίνεται πέναλτι

Για κάνα σεμινάριο κλεψιμάτων σε μπασκετμπολίστες της Euroleague, ή για καμιά προπόνηση στους λίμπερο του βόλεϊ, θα ήταν ιδανικός ο Ρέτσος. Με αυτό που έκανε το ΟΑΚΑ, μόνο να τον ζηλέψεις μπορείς για την ικανότητα χειρισμού της μπάλας με τα χέρια. Ακόμη πιο… ζηλευτό στοιχείο, είναι το mode Χουντίνι του Γερμανού διαιτητή και του VAR. Εξαφάνισαν με μαεστρία τη φάση μαρς πέναλτι και αλλοίωσαν αποτέλεσμα στο ντέρμπι.

Ένα ποδόσφαιρο το οποίο υποτίθεται πλέον σέβεται τον ανταγωνισμό, σέβεται την «μάχη» τίτλου που δίνουν τόσες ομάδες επενδύοντας ποσά για να γίνονται ποιοτικότερες και καλύτερες. Στην εποχή του VAR είναι τραγικό ακόμη και το να συζητάμε αν κάποιος είδε ή όχι τη συγκεκριμένη φάση. Κι αφού την είδε, έχει ενδιαφέρον να δικαιολογηθεί το γιατί η… μανσέτα δεν είναι πέναλτι. Ίσως επειδή η μπάλα ερχόταν από ψηλά και τα φώτα τύφλωσαν τον Ρέτσο.

Σε ένα ντέρμπι που ήταν καλό ποδοσφαιρικά, ειδικά για το τί παιζόταν και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και οι δύο ομάδες. Ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο ο Ολυμπιακός ισορρόπησε και θα μπορούσε να έχει σκοράρει. Όμως τί νόημα έχουν όλα αυτά; Πράσινοι και «ερυθρόλευκοι» απλά έπαιζαν για να έρθει ένας διαιτητής και να πει εσείς με το Τριφύλλι απαγορεύεται να νικήσετε.

Το πράγμα γίνεται ακόμη πιο εξοργιστικό, επειδή ο καθένας μιλάει για τη διαιτησία, φωνάζει για κάνα ανάποδο φάουλ, παίρνει ή και χάνει φάσεις. Και στην πράξη μετά την αλλοίωση αποτελέσματος στην πρεμιέρα με τον Αστέρα, ήρθαν να κάνουν το ίδιο με τον Ολυμπιακό. Ναι, τραγική ποδοσφαιρικά η ομάδα, δεν βλέπεται, θέλει να βελτιώσει τα πάντα. Πρώτοι τα λέμε κάθε τόσο. Είναι αδιανόητο όμως να έρχεται μια διαιτησία εποχής ακμής της παράγκας να σου «κλέβει» το δικαίωμα να πάρεις το αποτέλεσμα που θα σου άλλαζε τη ζωή ίσως. Αντί αυτού, σε κάνει ουσιαστικά να κυνηγάς πλέον ένα μίνι θαύμα για να μείνεις έστω στη διεκδίκηση του τίτλου.

Ας πούμε για τον Αλόνσο, για την ατυχία με τον Ιωαννίδη, για τα πάντα. Εδώ όμως έγινε ένα πέναλτι και κατά πάσα πιθανότητα στέρησε το 1-0. Σε ένα ντέρμπι αυτό το προβάδισμα στο τέλος του πρώτου μέρους, καταλαβαίνει ο καθένας τί θα σήμαινε. Τώρα αυτό το 0-0 είναι άχαρο, ξενέρωτο και φυσικά δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τον Παναθηναϊκό που έμεινε στο -7 και ακόμη μια αγωνιστική χάνει έδαφος απ’ την κορυφή.

Το VAR δεν ειδοποίησε ίσως γιατί δεν ήξερε τον κανονισμό στην πρεμιέρα. Τώρα τί έφταιξε; Δεν ξέρουν πως… τα χέρια που στοπάρουν την μπάλα είναι πέναλτι; Πρέπει να ξεσκονίσουν τους κανονισμούς; Μιλάμε για αλλοίωση αποτελέσματος, αλλοίωση πρωταθλήματος.

Ουσιαστικά σε κάνει να σκέφτεσαι και διάφορα σενάρια. Όπως για παράδειγμα το πόσους βολεύει τη στιγμή αυτή, να βυθιστεί ξανά ο Παναθηναϊκός στην εσωστρέφειά του και ουσιαστικά να μείνει εκτός διεκδίκησης τίτλου. Σα να περίμεναν την κατάλληλη στιγμή που τους δόθηκε σε αυτό το ντέρμπι το οποίο ήταν χωρίς αύριο.

Προφανώς και πάλι θα ανακαλυφθούν πενήντα δικαιολογίες, ακόμη και γι’ αυτή τη φάση. Θα έχει βρει η μπάλα πρώτα στο σώμα πριν το… στοπάρισμα και κατέβασμα με μανσέτα για παράδειγμα. Η ζωή μας όλη είναι αυτή, από τότε που η ψυχή του Ίβιτς ήταν μέσα στο πέναλτι του Παπουτσέλη, ή από τότε που το φύσημα του ανέμου έφερε «παραβάσεις» αλλά δεν έπρεπε να μιλά κανείς γιατί δεν είχε δυναμόμετρο.

Πηγή: sdna.gr