Oι μοναδικές εικόνες που πρόσφερε ο οργανισμός του Παναθηναϊκού «ταξίδεψαν» σε όλον τον κόσμο.
Όσο πλούσιο και αν είναι το ελληνικό λεξιλόγιο, υπάρχουν στιγμές που οι λέξεις στερεύουν και δεν μπορούν να περιγράψουν κάποια σπουδαία γεγονότα. Κάποια μεγαλεία. Και αν μη τι άλλο, όλα όσα συνέβησαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο ξεπερνούσαν κάθε (κοινή) λογική. Μέχρι και συνάδελφοι δημοσιογράφοι οι οποίοι είχαν έρθει από το εξωτερικό προκειμένου να το «ζήσουν» και να καλύψουν αυτό το event είχαν μείνει με το στόμα ανοικτό.
Τα κινητά και οι κάμερες ψηλά ώστε να απαθανατιστούν τα πάντα και μην χανόταν ούτε δευτερόλεπτο από τα όσα λάμβαναν χώρα στο Καλλιμάρμαρο. Μιλάμε για το απόλυτο event για τον απόλυτο ηγέτη. Τον σπουδαίο Παύλο Γιαννακόπουλο. Τον έναν και μοναδικό, Παύλο Γιαννακόπουλο. Οι εικόνες ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα έστελναν τις μοναδικές, αυτές, εικόνες παντού: «Once in a lifetime» εμπειρία…
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε. Και επέστρεψε για τα καλά. Τόσο μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ έχοντας τον τίτλο του Πρωταθλητή Ευρώπης με την κατάκτηση της Euroleague τον περασμένο Μάιο στο Βερολίνο, όσο και έξω από αυτές. Το brand του Παναθηναϊκού ήταν τεράστιο εδώ και πολλά χρόνια στην Ευρώπη. Ασχέτως εάν «βίωσε» μια σκληρή τριετία. Κάθε τέλος έχει και μια καινούργια αρχή. Και από τη στιγμή που μπήκαν οι βάσεις και έγινε η αρχή, είναι ζήτημα χρόνου να γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο ο «πράσινος» οργανισμός.
Ακούγονται λίγο υπερβολικά όλα αυτά; Μπορεί. Παρόλα αυτά και ύστερα από την μεγάλη αντεπίθεση του Παναθηναϊκού το όραμα του μεγάλου Παύλου Γιαννακόπουλου έχει και γερά «θεμέλια». Και κάθε μέρα που θα περνάει, κάθε σεζόν που θα φεύγει, αυτά τα «θεμέλια» θα γίνονται ακόμα πιο γερά. Μπετόν.
Η όρεξη υπάρχει. Η διάθεση το ίδιο. Όπως και η τρέλα για την επιτυχία. Και εδώ που έφτασε ο Παναθηναϊκός, έχοντας κατακτήσει το ευρωπαϊκό τρόπαιο και να είναι ο εν δυνάμει Πρωταθλητής Ευρώπης, πιστέψτε με σε κάτι: Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Αυτά που έγιναν στο Καλλιμάρμαρο ΔΕΝ έχουν προηγούμενο. Βραδιές που ξέρει να οργανώνει ο Παναθηναϊκός. Βραδιές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό όλων των φιλάθλων της ομάδας. Βραδιές οι οποίες δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Βραδιές που θα είναι αξιοζήλευτες ακόμα και για το οργανωμένο κι απαιτητικό NBA.
Α! μιας και είπα NBA. Θυμάστε τι είπε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στη συνέντευξη Τύπου για το τουρνουά: Ότι υπάρχει η περίπτωση να βρεθούν στο ολοκαίνουργιο και ανακαινισμένο ΟΑΚΑ και ομάδες από το καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη. Υπάρχει και το ΟΑΚΑ. Μην το ξεχνάτε. Τώρα ξεκινάει ο Παναθηναϊκός. Τώρα άνοιξε όρεξη! Και δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι. Όπως θα έρθουν οι νίκες θα έρθουν και οι ήττες. Και είναι και λογικό. Αναφέρομαι συνολικά στη λειτουργία του οργανισμού.
Ανούσιο να μιλήσουμε για μπάσκετ
Θα μου πείτε ότι έγινε και ένα ματς απέναντι στην (καλύτερη και πιο συγκεντρωμένη) Παρτίζαν. Α, ναι! Έγινε. Ουδείς ασχολήθηκε. Στην κυριολεξία όμως. Ουδείς. Παιχνίδι σε ανοικτό γήπεδο με τελείως διαφορετικές συνθήκες από αυτές που έχουν συνηθίσει οι παίκτες; Πάλι καλά που… έβρισκαν και στεφάνη με τόσο αέρα. Όσοι έβρισκαν. Και δεν ήταν μόνο οι συνθήκες του ανοικτού γηπέδου, αλλά και η όλη εορταστική ατμόσφαιρα που επικρατούσε. Που μυαλό οι παίκτες του Παναθηναϊκού για μπάσκετ. Και λογικό εδώ που τα λέμε.
Οπότε πραγματικά δεν μπορώ και δεν θέλω να κάνω καμία ανάλυση και καμία κριτική για την εικόνα των «πρασίνων». Μια εικόνα που ήταν κακή, έτσι; Όμως ήταν και ενδεικτική; Ούτε καν. Ειδικά από τη στιγμή που ήταν εκτός οι Μπράουν, Καλαϊτζάκης, ο Λεσόρ είχε διάστρεμμα και αγωνίστηκε τέσσερα λεπτά, ο Σλούκας έπαιξε μόλις πέντε λεπτά όντας ανέτοιμος ακόμα ενώ Αταμάν κράτησε στο παρκέ τους Μωραΐτη και Σαμοντούροβ. Παίκτες από το 3ο rotation της ομάδας.
Οπότε ποιος ο λόγος να αρχίσω να λέω για τα 3/23 τρίποντα και τα 18 λάθη για τις 11 ασίστ; Δεν είναι δίκαιο. Σε καμία περίπτωση. Αντίθετα θα έλεγα ότι είναι παντελώς ανούσιο να μιλήσουμε σήμερα για μπάσκετ καθώς άλλη ήταν η ουσία του τουρνουά. Και σε καμία περίπτωση το αγωνιστικό κομμάτι. Περισσότερο προπόνηση έγινε, παρά φιλικό υψηλού ανταγωνισμού. Για τα αγωνιστικά θα τα πούμε καλύτερα μετά τα δύο φιλικά στην Τουρκία.
Προς το παρόν δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί τα όποια συμπεράσματα θα είναι και λανθασμένα.
Comments