By Μια ισοπαλία απέναντι στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ιδιαίτερα όταν βρίσκεται στις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος δεν είναι ένα κακό αποτέλεσμα. Ωστόσο, δεν είναι και το ιδανικό.
Ο Παναθηναϊκός, μετά τη μόλις μια νίκη στα τρία πρώτα ματς και τις «γκέλες» με Αστέρα και Athens Κallithea, πήγε στη Θεσσαλονίκη έχοντας ως πρώτο στόχο το τρίποντο. Από τη στιγμή, όμως, που αυτό δεν ήρθε και με δεδομένη την γκέλα που προηγήθηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης» για τον Ολυμπιακό, το αποτέλεσμα δεν κρίνεται ούτε καλό, ούτε κακό.
Η εικόνα του «τριφυλλιού» έχει διπλή ανάγνωση. Στο πρώτο μέρος και κυρίως στα πρώτα 30 λεπτά η ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο ήταν πολύ κακή. Είχε ένα μη ορθολογικό τρόπο ανάπτυξης με μεγάλες αποστάσεις στη μεσαία γραμμή και πολλά γεμίσματα από την άμυνα και δέχθηκε φάσεις από τον δικέφαλο του «βορρά» με τον Ντραγκόφσκι να δηλώνει «παρών» για μια ακόμη φορά.
Οι «πράσινοι» έδειχναν μια ομάδα χωρίς συνοχή και με κακές λειτουργίες κυρίως στο κομμάτι της ανάπτυξής του. Έστω κι έτσι, όμως, ήταν αυτοί που είχαν τη μεγάλη ευκαιρία λίγο πριν από το φινάλε όταν ο Πελίστρι αστόχησε από κοντά μετά την υπέροχη ενέργεια του Ιωαννίδη, που πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και «έστρωσε» την μπάλα στον Ουρουγουανό εξτρέμ.
Στην επανάληψη και ιδιαίτερα όσο περνούσε η ώρα, η κατάσταση ήταν διαφορετική. Ο Παναθηναϊκός έδειχνε πιο «ομάδα» σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο. Δεν ήταν εντυπωσιακός, αλλά πιο «συμπαγής». Οι αποστάσεις μίκρυναν, οι παίκτες του Αλόνσο κυκλοφόρησαν καλύτερα την μπάλα είτε από τα χαφ, είτε από τα πλάγια και το παιχνίδι έμοιαζε ισορροπημένο.
Ο Τετέ δε νίκησε τον Κοτάρσκι στο 68′ από καλή ανάπτυξη του Παναθηναϊκού, ενώ στην κόντρα των γηπεδούχων το μακρινό σουτ του Σβαμπ είχε την ίδια κατάληξη με τον Ντραγκόφσκι να του λέει «όχι».
Οι αλλαγές του Αλόνσο και η χρησιμοποίηση των Μαντσίνι, Τζούριτσιτς και Ουναϊ (ντεμπούτο με τον Παναθηναϊκό) έδωσαν μια παραπάνω ενέργεια στο «τριφύλλι» που κυκλοφορούσε καλύτερα την μπάλα, έδειχνε περισσότερη αποφασιστικότητα και θα μπορούσε να φύγει με ένα μεγάλο «διπλό» αν στο γυριστό σουτ του Ιωαννίδη στις καθυστερήσεις δεν έκανε ωραία εκτίναξη ο Κοτάρσκι για να απομακρύνει.
Το 0-0 έμεινε μέχρι το τέλος με τον Παναθηναϊκό να μη φτάνει στη νίκη που θα ήθελε, αλλά και να μη χάνει σε μια έδρα που παραδοσιακά έχει τις δυσκολίες της για οποιαδήποτε ομάδα διεκδικεί τον τίτλο.
Το «τριφύλλι» έχει να βελτιώσει πολλά και αυτό φαίνεται. Η εικόνα του πρώτου μέρους, κυρίως στο κομμάτι της ανάπτυξης και των μακρινών αποστάσεων στη μεσαία γραμμή, ήταν απογοητευτική. Αυτό απαγορεύεται να επαναληφθεί και ο Ντιέγκο Αλόνσο είναι ο υπεύθυνος να το αλλάξει και να δούμε στη συνέχεια μια διαφορετική εικόνα.
Στην επανάληψη, όπως αναφέραμε και παραπάνω, η συνοχή ήταν μεγαλύτερη και αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να χτίσει η ομάδα. Υπήρχαν σωστές αποστάσεις, πιο ορθολογικό πλάνο, βελτιωμένη ανασταλτική και αν η ομάδα είχε καλύτερες αποφάσεις θα μπορούσε να βρει κάποιες καλύτερες τελικές και περισσότερες φάσεις για γκολ.
Αναμφίβολα θέλουμε και πρέπει να δούμε πολλά περισσότερα από τον Παναθηναϊκό. Ναι, η απόδοση ανέβηκε στην επανάληψη, ναι ο τρόπος που έπαιζε η ομάδα στα πρώα 30 λεπτά προβλημάτισε εκ νέου. Η συνέχεια θα δείξει για το «τριφύλλι» που έχει μπροστά του, πλέον, το ματς με τον Πανσερραϊκό, αλλά και δυο ακόμα ντέρμπι απέναντι σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Για να έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα η συνοχή του δευτέρου ημιχρόνου θα πρέπει να διατηρηθεί σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό και φυσικά η εικόνα του πρώτου 30λεπτου να μην επαναήφθεί.
Σε ατομικό επίπεδο ο Αράο ήταν παντού, πραγματοποιώντας μια πολύ καλή εμφάνιση. Ο Ντραγκόφσκι όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί, ενώ καλά τα πήγε και η αμυντική τετράδα. Ο Ιωαννίδης έδωσε πάρα πολλές μάχες με τα αντίπαλα στόπερ και είχε κάποιες ποιοτικές ενέργειες, ενώ αθόρυβη δουλειά έκανε ο Μαξίμοβις στη μεσαία γραμμή.
Ανώνυμος
Comments