Τι διόρθωσε ο Αλόνσο στο Άμστερνταμ αλλά και τις ανορθογραφίες που έχουν αφήσει τον Παναθηναϊκό χωρίς λύσεις σε καίριες θέσεις. Ο ένας έβαζε στα άκρα τον Μπέργκβαιν και ο άλλος είχε τον Μαντσίνι σκασμένο ελλείψει αλλαγής…
Ο Ντιέγο Αλόνσο προσαρμόστηκε, δούλεψε αρκετά στην τακτική του και στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του και εμφάνισε έναν Παναθηναϊκό ικανό να πάρει την πρόκριση στο Άμστερνταμ. Η διαδικασία των πέναλτι απαιτεί συνδυασμό τύχης και ικανότητας, η στελέχωση του ρόστερ όμως όχι. Ο Παναθηναϊκός (διοίκηση και τεχνικός διευθυντής) που για να βρεθεί σε ευρωπαϊκό όμιλο πρέπει να αποκλείσει ομάδες σαν την Μαρσέιγ την Λανς και τον Άγιαξ, πρέπει τουλάχιστον να σεβαστεί την ποιότητα του προπονητή του και τουλάχιστον να του δίνει τα κατάλληλα εργαλεία για να το πετύχει. Άργησαν….
Ο coach Ντιέγκο Αλόνσο κατάφερε να πάρει το maximum από το ρόστερ του, κάλυψε τις αδυναμίες του πρώτου αγώνα και δείχνει ότι δεν διστάζει να αλλάξει πράγματα όταν βλέπει πως αυτά δεν λειτουργούν. Παρουσίασε έναν Παναθηναϊκό όπως θέλουν να τον βλέπουν οι φίλαθλοι του, με πάθος, ένταση και ποδοσφαιρικό πλάνο. Στις παρακάτω γραμμές, πάμε να δούμε πως ο Ουρουγουανός προπονητής είναι ικανός να συνδέσει και πάλι το ποδοσφαιρικό αγωνιστικό τμήμα με τον κόσμο του που ξέρει να αναγνωρίζει.
Κάλυψε τον Γέντβαϊ
Στην Αθήνα, τα pressing traps του coach Φαριόλι στον Κροάτη, έδωσαν πολλές κατοχές αβίαστα στον Άγιαξ. Ο Ντιέγκο Αλόνσο στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των δύο παιχνιδιών, εντόπισε την αδυναμία, άλλαξε κάποιες συνήθειες και έκανε ότι ήταν δυνατόν να κάνει πιο «συνεχή» την κυκλοφορία του Παναθηναϊκού, δίνοντας περισσότερα στηρίγματα στον Γέντβαϊ:
1. Κράτησε σε χαμηλά μέτρα τον Μλαντένοβιτς:
Ο αριστερός μπακ του Παναθηναϊκού δεν λειτούργησε σαν εξτρέμ αυτή την φορά, έμεινε σαφώς πιο πίσω και διαγώνια πάνω στην πλάγια γραμμή, βοηθώντας με αυτό τον τρόπο τον Γέντβαϊ στις επιλογές πάσας. Ο Κροάτης είχε άλλη μια πάσα διαθέσιμη
λοιπόν. Καταλαβαίνει κανείς πως με τον Μλαντένοβιτς ψηλά από την πρώτη φάση επίθεσης, ο Γέντβαϊ στα προηγούμενα ματς είχε μόνο διαθέσιμες πάσες εσωτερικά και προς τον άξονα. Με την επιλογή του Αλόνσο να κρατήσει χαμηλά τον Σέρβο, δεν έδωσε απλά μια έξτρα βοήθεια στον αριστερό κεντρικό αμυντικό του Παναθηναϊκού, αλλά προσέθεσε έναν ακόμα παίκτη στο build up, έναν ακόμα ποδοσφαιριστή που οι παίκτες του Άγιαξ θα έπρεπε να πιέσουν.
Χρησιμοποίησε τους χαφ για στήριγμα και τους μπακ ως πρώτη επιλογή:
Ο Παναθηναϊκός για να βγάλει την μπάλα ορθολογικά, δούλεψε πολύ με τους ακραίους του αμυντικούς. Ο Κώτσιρας είχε και πάλι τον ρόλο του τρίτου στόπερ σε καταστάσεις build up και η μπάλα ακουμπούσε πολύ στα πλάγια, ώστε να μετακινηθεί η άμυνα και να δημιουργηθούν ρήγματα. Οι παίκτες του Άγιαξ ακολουθούσαν την φορά της μπάλας, οι παίκτες του Παναθηναϊκού την έφερναν και πάλι στον άξονα και στην συνέχει κάθετα, αφού οι αποστάσεις των παικτών του Φαριόλι είχαν ανοίξει. Credit στον Ντιέγκο Αλόνσο. Η κινητικότητα των Αράο και Τσέριν επίσης ήταν καταλυτικές, με σωστές τοποθετήσεις βοήθησαν στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και ο Παναθηναϊκός βρήκε ρυθμό.
Ο Ιωαννίδης και οι «δεύτερες μπάλες»
Μοναδικό ψεγάδι, οι χαμένες δεύτερες μπάλες. Όπως ήταν φυσικό, ο Άγιαξ θα έβρισκε τις στιγμές του να μπλοκάρει το build up του Παναθηναϊκού. Για αυτές τις περιπτώσεις, ο coach Ντιέγκο Αλόνσο βασίστηκε στο παιχνίδι με πλάτη του Φώτη Ιωαννίδη. Ο Ιωαννίδης έδωσε αρκετές μάχες με τον Σούταλο, κατάφερε να κάνει πολλές μπάλες διεκδικήσιμες, όμως δεν είχε την κατάλληλη υποστήριξη από τους Τζούρισιτς, Μπακασέτα και Μαντσίνι. Στις περιπτώσεις που δεν υπήρχε κάτοχος, οι παίκτες του Άγιαξ ήταν αυτοί που έπαιρναν τα ριμπάουντ και σταματούσαν την δραστηριότητα του Παναθηναϊκού. Οι δεύτερες μπάλες λοιπόν δεν έδωσαν δικαίωμα έξτρα επιθέσεων και ο Παναθηναϊκός για να απειλήσει, βασίστηκε μόνο σε παιχνίδι συνεργασιών.
Το πάθος του Αλόνσο
Ο Ντιέγκο Αλόνσο, εμφάνισε στο Άμστερνταμ έναν Παναθηναϊκό όπως φαίνεται να είναι ο χαρακτήρας του. Δυναμικός, επιθετικός, φιλόδοξος, ανταγωνιστικός. Πίεσε ψηλά ανά διαστήματα και έβαλε την αμφιβολία στον Άγιαξ, έκανε σωστά τις αλλαγές του στον χρόνο που έπρεπε, ενώ εμφάνισε αμυντικά την αριστερή του πλευρά με Τζούριτσιτς και Μλαντένοβιτς πολύ πάνω από τα ατομικά στάνταρντς των παικτών. Είναι χαρακτηριστικές οι προθέσεις των ακραίων μπακ του Παναθηναϊκού να δώσουν σε Μπεργκχάους και Φόρμπς τα αντίθετα πόδια, πράγμα που τους έκανε πιο προβλέψιμους. Υπήρχε πλάνο, στόχευση και ετοιμότητα.
Επιτέλους χρειάζεται βοήθεια
Η συνθήκη που διαμορφώνεται όμως αδικεί προπονητή και παίκτες. Ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος κάθε καλοκαίρι να κάνει υπερβάσεις για να μπει σε ομίλους Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, λόγω της χρόνιας ανυπαρξίας και ανυποληψίας που υπήρχε στο πρόσωπο του οργανισμού.
Φέτος, ο Παναθηναϊκός είχε ποιοτικές και ποσοτικές ανάγκες με τις αποχωρήσεις βασικών ποδοσφαιριστών. 16 Αυγούστου και ακόμα αναζητούνται λύσεις. Δεν υπήρχε διαθέσιμος αριστερός μπακ για αντικατάσταση του Μλαντένοβιτς, ο Τζούριτσιτς με τον Μπακασέτα είναι οι μόνοι μεσοεπιθετικοί που υπάρχουν στον άξονα, ενώ αριστερά ο Σέρβος καλύπτει την θέση γιατί δεν υπάρχει άλλος.
Το παιχνίδι με την Λανς έρχεται, το τρένο όμως και πάλι έχει χαθεί. Ο Μαντσίνι είναι τιμωρημένος, εξτρέμ υπάρχουν μόνο οι Τετέ και… Τζούριτσιτς. Υπάρχει και ο Λημνιός. Την ώρα που ο Φαριόλι έβαζε Μπρόμπι και Μπεργκουίς, ο Μαντσίνι έπρεπε να μένει μέσα γιατί δεν υπήρχε άλλος.
Μεταγραφές αν γίνουν ακόμα και σήμερα, αισθάνεται κανείς πως έχουν δοθεί τα κατάλληλα εργαλεία στον Ντιέγκο Αλόνσο; Μήπως είναι πια αργά;
Comments