By 
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να αντιμετωπίσει την προοπτική του Άγιαξ ως τη μεγάλη του ευκαιρία.
Στα χαρτιά ο Άγιαξ (σύμφωνα με τη λογική θα περάσει την Βοϊβοντίνα) ήταν η δυσκολότερη κλήρωση που μπορούσε να τύχει στον Παναθηναϊκό στον γ’ προκριματικό του Europa League. Έχοντας τα προηγούμενα παραδείγματα της σύγχρονης εποχής με Μπιλμπάο, Σλάβια Πράγας, Μαρσέιγ, δε χρειαζόταν καν να καθίσουμε να δούμε την κλήρωση. Ξέραμε
τι θα βρεθεί στο δρόμο του Παναθηναϊκού.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως δε χρειάζεται να βάζουν τα «αν» στη μέση. Δηλαδή «αν» περάσει το Τριφύλλι την Μπότεφ. Αν δεν το κάνει, είναι κάτι που δε θέλουμε να σκεφτόμαστε, οπότε το αφήνουμε αυτό το σενάριο. Το οποίο η λογική υπαγορεύει πως δεν είναι το πιθανό.
Αρχικά, επειδή κι εμείς αναφέραμε τη σειρά των δύσκολων κληρώσεων – δυσκολότερων πιθανών για την ακρίβεια – δε σημαίνει πως ρίχνουμε το φταίξιμο στην τύχη. Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να είναι στους ανίσχυρους των κληρώσεων ακόμη και σε αυτές τις φάσεις διοργανώσεων. Επειδή πληρώνει την καταστροφική ιστορία με την ποινή της UEFA
η οποία δεν «σβήστηκε» γιατί δεν δημιουργήθηκε η ομάδα να μπορέσει έστω να μπει σε
θέση ευρωπαϊκής εξόδου.
Αυτόματα λοιπόν, το πρόβλημα δεν είναι η ατυχία. Απλά δεν έχεις την τύχη που θα περίμενες ως αδύναμος στις κληρώσεις, για να αποφύγεις τις πολύ καλές ομάδες. Πιθανότατα λοιπόν, θα βρεθείς να παίζεις με τον Άγιαξ σε κάτι παραπάνω από 15 μέρες. Στα χαρτιά η χειρότερη κλήρωση, κόντρα σε ένα κλαμπ που έχει βιογραφικό το οποίο τρομάζει τους πάντες. Απ’ τα σημαντικότερα κλαμπ της Ευρώπης.
Όμως είμαστε στο καλοκαίρι. Άρα κι οι Ολλανδοί δε θα είναι έτοιμοι. Αν και έτοιμοι να είναι δείχνουν απ’ την περασμένη σεζόν να βρίσκονται σε μία απ’ τις γνωστές μεταβατικές τους περιόδους. Τί σημαίνει αυτό; Ο Άγιαξ ως ομάδα που εκμεταλλεύεται τις ακαδημίες του, έχει περιόδους στις οποίες… σχεδόν χάνεται, γιατί προωθεί παιδιά, τους δίνει χρόνο να αναπτυχθούν. Συν τοις άλλοις και ποδοσφαιρικά την περασμένη σεζόν – για το επίπεδό του πάντα – ήταν σε κακή κατάσταση. Οπότε παίζοντας σε καλοκαιρινά προκριματικά, δύσκολα θα έχει προλάβει να αλλάξει πολλά προς το καλύτερο.
Προφανώς και ο Παναθηναϊκός θα ψάξει υπέρβαση. Δεν μπορεί να μην είναι τέτοια μια πρόκριση επί ενός εκ των κορυφαίων συλλόγων της Ευρώπης. Του κορυφαίου στη λογική πως οι ομάδες φτιάχνονται και δεν αγοράζονται. Απλά όταν στη δική σου ιστορία πέφτεις πάνω στον Άγιαξ του Κρόιφ της δεκαετίας του ’70 και σε αυτόν του Φαν Χάαλ της δεκαετίας
του ’90, τότε ναι, τώρα είναι μια διαφορετική σου ευκαιρία.
Εκεί είναι και όλο το ζουμί της υπόθεσης. Πολλές φορές έχουμε αναφέρει την αρνητικότητα που υπάρχει και την έλλειψη εμπιστοσύνης. Όχι άδικα σε μεγάλο βαθμό, ίσως υπερβολικά σε κάποιες περιπτώσεις όταν αυτό κατευθύνεται προς την ομάδα. Δε θα κρίνουμε την ψυχολογία του κόσμου όμως, ειδικά όταν έχει… σμπαραλιαστεί κι έχει γίνει λάστιχο τόσα
χρόνια τώρα.
Το αγωνιστικό τμήμα του Παναθηναϊκού, περνώντας με το καλό την Μπότεφ και στο πιθανότατο συναπάντημα με τον Άγιαξ, δε χρειάζεται να κάθεται να… κλαίει τη μοίρα του. Τί μας έτυχε, γιατί σε μας κι άλλα τέτοια γελοία. Ως το αουτσάιντερ, επιβάλλεται να το δει ως μια χρυσή ευκαιρία. Σα να ήρθε η μοίρα και του είπε «δε θες να γυρίσεις το κλίμα υπέρ σου; Πάρε έναν Άγιαξ και δείξε μου αν μπορείς να το κάνεις». Τόσο απλά!
Σε όποια κατάσταση κι αν είναι οι Ολλανδοί, πιθανή πρόκριση εναντίον τους θα αποτελέσει… παράσημο. Ακριβώς όπως έγινε πριν ένα χρόνο με τη Μαρσέιγ. Με τον Άγιαξ σαν όνομα να είναι σαφώς μεγαλύτερο απ’ τους Γάλλους. Ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό και ως τέτοια πρέπει να τη δουν όλοι τη συγκεκριμένη κλήρωση.
Ασφαλώς, λέμε για την κατάσταση του Άγιαξ, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον Παναθηναϊκό. Με την Μπότεφ σχεδόν αλαζονικά διαρκώς τονίζεται πως δε χρειάζονται μεταγραφές για να την περάσεις. Χωρίς να είναι παράλογη αυτή η άποψη, όσο αλαζονική κι αν μοιάζει. Με τον Άγιαξ όμως; Εκεί ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Αν δεν έχεις την ενίσχυση
που πρέπει μέχρι τις 8 Αυγούστου που είναι το πρώτο ματς, πώς μπορείς να ελπίζεις σε
κάτι;
Θα είναι χαζό να αναφέρουμε πως ο χρόνος πιέζει, γιατί αυτό ισχύει εδώ και εβδομάδες. Τώρα είσαι στο σημείο που πρέπει να έχεις και τον αριστερό μπακ και τα δύο εξτρέμ που θες να πάρεις αν είναι δυνατόν, μέχρι το πρώτο παιχνίδι με τους Ολλανδούς. Διαφορετικά, οι λίγες πιθανότητές σου θα γίνουν ελάχιστες, ή οι ελάχιστες θα μηδενιστούν.
Προφανώς και είναι ωραίο να φαντάζεσαι πως θα είναι να έχεις στο ρόστερ αυτό τον Γιαννούλη, τον Πελίστρι και τον Ζότα Σίλβα (αναφέρουμε τα ονόματα που δεδομένα απασχολούν, χωρίς να σημαίνει πως θα αποκτηθούν). Απλά η φαντασία αν δεν γίνει πράξη, δεν υπάρχει νόημα να την έχεις. Άμεσα αποτελέσματα χρειάζονται και όχι να χαιρόμαστε για τη σωστή – ομολογουμένως – προσέγγιση τέτοιων περιπτώσεων. Αξίζει να περιμένεις αυτούς τους παίκτες, αλλά η αναμονή δε σου διασφαλίζει και την απόκτησή τους.
Τώρα λοιπόν δεν σηκώνει συζήτηση το πράγμα. Αν ο Παναθηναϊκός πάει με τον Άγιαξ χωρίς να έχει κάνει τουλάχιστον τις 2 απ’ τις 3 κινήσεις που θέλει για να ολοκληρώσει το ρόστερ του – αν δεν προκύψουν νέες ανάγκες – ας κοιτάξει να προσαρμοστεί στην ιδέα πως θα παίξει στη συνέχεια στα play offs του Conference League την ευρωπαϊκή ύπαρξή του στη
σεζόν.
Θα είναι κρίμα πάντως, γιατί με τα δεδομένα που υπάρχουν όσο κακή κλήρωση κι αν είναι ο Άγιαξ, αποτελεί παράλληλα και μια χρυσή ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό προκειμένου να… στρώσει τη σεζόν του.
Υ.Γ. Ο Ιωαννίδης δεν πωλείται παρότι έχουν προταθεί 26 εκατ. ευρώ. Καλά κάνει η ΠΑΕ. Ο Βαγιαννίδης στα 22 του, γιατί να πουληθεί με 4 εκατ. να μένουν στους Πράσινους; Ο παίκτης που είδαμε όλοι με τη Μαρσέιγ και την Μπράγκα να παίζει σα να μην… τους βλέπει τους αντιπάλους, πρέπει και να μείνει και να γίνει η βασική λύση στο δεξιό άκρο της άμυνας χωρίς δεύτερη κουβέντα. Το παιδί αυτό έχει το ταλέντο και την προοπτική να γίνει το καλύτερο δεξιό μπακ του Παναθηναϊκού στη μετά Σεϊταρίδη εποχή.
Πηγή: sdna.gr
Comments