Ο Αλόνσο προσπαθεί με μια ομάδα τσάτρα-πάτρα – η δυσπιστία μεγαλώνει μέρα τη μέρα

Το μακρύ καλοκαίρι του Ιωαννίδη δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ένας τραυματισμός σε φιλικό της Εθνικής τον κρατάει ακόμα εκτός προπονήσεων και προετοιμασίας. Ο Παναθηναϊκός παίζει το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι του σε περίπου 20 μέρες και μόνο με πλήρη ανατροπή δεδομένων υπάρχει περίπτωση να είναι διαθέσιμος ο διεθνής φορ. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι πολύ πιθανό οι “πράσινοι” να παραταχθούν σ’ αυτό χωρίς τον βασικό τους φορ και χωρίς τους περσινούς βασικούς εξτρέμ, Μπερνάρ και Παλάσιος. Δύσκολα μέχρι τις 22 του μήνα θα έχουν βρει και θα ‘χουν ενσωματώσει τους δύο βασικούς εξτρέμ που ψάχνουν…

Όσο κι αν η κλεψύδρα δεν έχει αδειάσει, η άμμος που κύλησε δείχνει πια ότι τα χρονικά περιθώρια δεν είναι απεριόριστα. Ο Αλόνσο κάνει προετοιμασία με περίπου τη μισή ομάδα, αφού λείπουν οι διεθνείς που αγωνίζονταν με τις εθνικές τους στα γήπεδα της Γερμανίας. Διαβάζουμε για το νέο που κομίζει σχετικα με τον Παναθηναϊκό σε φάση επίθεσης. Το θέμα θα μπορούσε να είναι σε ποιους θα μάθει νέα κόλπα ο κόουτς, αφού οι βασικοί απ’ τη μέση και μπροστά λείπουν. Εκτός αν νομίζει κανείς ότι π.χ. η μεσαία γραμμή θα περιλαμβάνει πέραν του Τσέριν και κάποιους απ’ όσους είναι τώρα στην Αυστρία, όπως οι βετεράνοι Ρούμπεν και Ζέκα.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός με το σχήμα που ξεκίνησε την προετοιμασία να αποκλείσει τη Μάριμπορ ή την Μπότεφ; Το ερώτημα πρέπει να μπει τώρα και όχι κατόπιν εορτής, όπως γίνεται συνήθως. Ποιος όμως μπορεί να απαντήσει “ναι”; Και ποιος κάνει τις κινήσεις που χρειάζονται για να αποφευχθεί ένα μοιραίο προς το τέλος Ιουλίου, που θα σήμαινε καταστροφικό ξεκίνημα; Ο όποιος ενθουσιασμός πήγε να δημιουργηθεί με το ενδεχόμενο να έρθει ο Σάρι, έχει πλέον εξατμιστεί. Οι μεταγραφές που έγιναν, με Μαξίμοβιτς και Μπάλντοκ, δεν συγκινούν ιδιαίτερα, ανεξάρτητα από το τι θα αποδώσουν. Η μετακόμιση στο Ολυμπιακό Στάδιο χρειάζεται παικταράδες για να τραβήξει κόσμο. Και ο Αλόνσο αναγκάζεται να δημιουργήσει μία τσάτρα-πάτρα ομάδα, με ό,τι πιο πρόχειρο υπάρχει διαθέσιμο, μπας και προλάβει…

Η είδηση γι’ αυτόν τον Ρεμπότσο οδηγεί την απογοήτευση στο αποκορύφωμά της. Ανεξάρτητα από το τι θα βγει, γελάει ο κάθε πικραμένος στο άκουσμα της επιλογής. Έρχεται στο μυαλό και η προηγούμενη… δέσμευση για “μεγάλες κινήσεις” και… “απεριόριστο μπάτζετ”, οπότε λογικό η δυσπιστία να μεγαλώνει μέρα τη μέρα. Και ο Σακίρι να κλείσει, εδώ που τα λέμε, θα αργήσει τόσο πολύ να ενσωματωθεί και να αρχίσει να προσφέρει, ώστε κάθε ιδέα για συμμετοχή στα προκριματικά του Europa να φαντάζει απίθανη.