By Η σπουδαία κίνηση του Παναθηναϊκού AKTOR με την απόκτηση του Λορέντζο Μπράουν που δεν είναι τόσο το επικοινωνιακό κομμάτι που κάνει τη διαφορά, όσο η ουσία και τα όσα μπορεί να προσφέρει.
Λένε ότι «όταν δεν μπορείς να κερδίσεις κάποιον, τότε πήγαινε μαζί του…»
Δεν ξέρω εάν και εφόσον ο Λορέντζο Μπράουν το είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του μετά τη φετινή σειρά των play off της Euroleague, αλλά σίγουρα πήρε μια καλή «γεύση» από το «τι εστί Παναθηναϊκός» και το τεράστιο «οικοδόμημα» που χτίζεται στο ΟΑΚΑ.
Μόνο και μόνο φανταστείτε που ήταν ο Παναθηναϊκός πέρυσι τέτοια εποχή. Σαν σήμερα, πριν από έναν ακριβώς χρόνο, το «τριφύλλι» μόλις που είχε αρχίσει να βάζει τις βάσεις για τη «νέα σελίδα» του συλλόγου έχοντας ανακοινώσει την πρόσληψη του Εργκίν Αταμάν. Έκτοτε ξεκίνησε και το… τσουνάμι των ανακοινώσεων με την απόκτηση 11 παικτών ωστόσο κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την ονειρική σεζόν που θα ακολουθούσε. Σε όλα τα επίπεδα.
Πλέον οι «πράσινοι» έχουν έναν στιβαρό κορμό, είναι πρωταθλητές Ελλάδας και Ευρώπης και δεν χρειάζεται να «χτυπήσουν» εκείνοι τις πόρτες των πρωτοκλασάτων ονομάτων για τις απειροελάχιστες προσθαφαιρέσεις που θα χρειαστούν. Πλέον ΟΛΟΙ θέλουν να γίνουν μέλη της μεγάλης οικογένειας του Παναθηναϊκού. Και αν μη τι άλλο ο Λορέντζο Μπράουν ένιωσε για τα καλά στο πετσί του την ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ, είδε την τεράστια δυναμική που απέκτησε και πάλι το κλαμπ και -πιστέψτε με- δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να πει το «ναι». Ξέρετε πόσοι θα ήθελαν να ήταν στη θέση του; Πολλοί. Πάρα πολλοί.
Ο Παναθηναϊκός του είχε δείξει έμπρακτα το πόσο πολύ ήθελε να τον εντάξει στο δυναμικό του. Oι «πράσινοι» είχαν προσεγγίσει τον Αμερικανό εδώ και δύο μήνες περίπου γνωρίζοντας ότι ήταν ο κατάλληλος παίκτης για να συμπληρωθεί ιδανικά το παζλ της περιφέρειας ενόψει των επόμενων χρόνων. Ναι μεν η απόκτηση του Μπράουν μπορεί να εντυπωσιάζει και να κάνει επικοινωνιακή αίσθηση ωστόσο πρόκειται πρωτίστως για μια κίνηση ουσίας. Είναι ο παίκτης με τα χαρακτηριστικά που ήθελε ο Εργκίν Αταμάν για να «γεμίσει» ακόμα περισσότερο την -έτσι και αλλιώς αγαπημένη του- περιφέρεια.
Για να μπαίνει στη ζυγαριά η περιφέρεια του 2009…
Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά αναφορικά με την backcourt του Παναθηναϊκού το 2009. Τότε που στην «πεντάδα» των γκαρντ υπήρχαν οι Σπανούλης, Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους, Νίκολας και Χατζηβρέττας. Ναι, πολύ δύσκολα να βρεθεί καλύτερη περιφερειακή γραμμή από αυτήν ωστόσο η περιφέρεια που «φτιάχνει» τώρα ο Παναθηναϊκός με τους Σλούκα, Ναν, Γκραντ, Μπράουν και Γκριγκόνις (σ.σ. αναλογικά σε ρόλο Χατζηβρέττα) κάλλιστα θα μπορούσε να μπει στην κουβέντα της σύγκρισης.
Κάτι που μέχρι πρότινος φάνταζε απίθανο να συμβεί. Και κανείς δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε η μέρα που θα έμπαινε στη ζυγαριά. Αυτό και μόνο το γεγονός καταδεικνύει και τη δυναμική που απέκτησε ο Παναθηναϊκός μετά την απόκτηση του Λορέντζο Μπράουν. Προσωπικά θεωρώ ότι ακόμα εκείνη η περιφέρεια ίσως να είναι ένα «κλικ» καλύτερη ωστόσο η φετινή backcourt των πρωταθλητών Ευρώπης και Ελλάδας ίσως και να είναι η καλύτερη της Euroleague.
Σίγουρα πρέπει να περιμένουμε και τις κινήσεις όλων των ομάδων της διοργάνωσης, αλλά κακά τα ψέματα. Με ποιους να συγκριθεί αυτή η πεντάδα; Ποια ομάδα θα μπορέσει να έχει 4+1 ΤΟΣΟ ποιοτικούς παίκτες την περιφερειακή της γραμμή; Και μάλιστα με χαρακτηριστικά ώστε να μπορούν να ταιριάξουν ΟΛΟΙ με ΟΛΟΥΣ; Αν μη τι άλλο η προσθήκη του Μπράουν, όχι μόνο λύνει τα χέρια του Αταμάν, αλλά θα μπορεί κάλλιστα να ανοίγει το rotation, να μην επιβαρύνονται οι παίκτες και να ΜΗΝ φαίνεται το «κενό» οποιουδήποτε παίκτη και αν παίρνει «ανάσες» στον πάγκο.
«Floor general» αλλά και… εκτελεστής
Ο θυμόσοφος λαός λέει «ό,τι πληρώνεις παίρνεις» και θεωρώ ότι αποδείχθηκε με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη φετινή σεζόν στον Παναθηναϊκό. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος κράτησε την υπόσχεση που είχε δώσει πριν από 14 μήνες, το budget εκτοξεύθηκε και ταυτόχρονα εκτοξεύθηκε και σύσσωμος ο οργανισμός. Εντός και εκτός παρκέ. Άλλωστε τα αποτελέσματα μίλησαν από μόνα τους.
Και επειδή «το δύσκολο είναι να μείνεις στην κορυφή» η διοίκηση των «πρασίνων» προχώρησε σε αυτήν την σημαντική και σπουδαία κίνηση με την απόκτηση του Λορέντζο Μπράουν. Ένας παίκτης ο οποίος έχει αφήσει τα διαπιστευτήριά του στην Euroleague και ο οποίος δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις αναφορικά με τα όσα μπορεί να προσφέρει στον Παναθηναϊκό.
Αν μη τι άλλο πρόκειται για έναν elite guard στη διοργάνωση ο οποίος διαθέτει ηγετικά χαρίσματα. Κάτι που έδειξε και με το παραπάνω την τελευταία διετία στη Μακάμπι, κάτι που δείχνει σε σταθερή βάση τα πέντε τελευταία χρόνια που αγωνίζεται στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ο (soon to be) 34χρονος γκαρντ ήρθε στον Παναθηναϊκό για να τον ανεβάσει ΚΑΙ ΑΛΛΟ επίπεδο.
Ίσως να πρόκειται για τον καλύτερο ball handler της Euroleague. Σε on ball άμυνα ο αντίπαλος παίκτης θα πρέπει να υπογράψει… αίτηση μήπως και καταφέρει να του κλέψει τη μπάλα. Διαθέτει υψηλό μπασκετικό IQ, πρόκειται για εξαιρετικό οργανωτή (σ.σ. κάτι που φαίνεται από τις 6.1 ασίστ που είχε φέτος και συνολικά τις 5.1 τελικές πάσες σε 161 ματς της Euroleague στο σύνολο!) και θα μπορούσε κάλλιστα να τον χαρακτηρίσει κάποιος ως «floor general».
Και η πολυτέλεια για τον Αταμάν είναι ότι θα έχει δύο «floor generals» διαθέσιμους στην ομάδα μαζί με τον Κώστα Σλούκα. Άλλωστε αυτό ήταν ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι «πράσινοι» τη σεζόν που ολοκληρώθηκε καθώς κάθε φορά που ο αρχηγός του Παναθηναϊκού αποσυρόταν στον πάγκο ή δεν ήταν διαθέσιμος για κάποιο ματς, ήταν έντονο το δημιουργικό πρόβλημα και το «καθαρό μυαλό» στην ομάδα.
Αν μη τι άλλο ο Λορέντζο Μπράουν μπορεί να εγγυηθεί τις «σωστές αποφάσεις» όταν και εφόσον το χρειαστεί η ομάδα του. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Εκτός από εξαιρετικός δημιουργός, μπορεί και να σκοράρει με την ίδια ευχέρεια. Επίσης κάτι που αποδεικνύεται από τους 13.2 πόντους που είχε φέτος και τους 13 πόντους κατά μέσο όσο καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του στην Euroleague ανά 27:41 λεπτά συμμετοχής.
Το ποικιλόμορφο παιχνίδι του η διαφορά με όλη την Euroleague
Ο Αμερικανός εκτός του ότι διαθέτει «court vision» διαβάζοντας εξαιρετικά τις αντίπαλες άμυνες, μπορεί να απειλήσει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη διάρκεια της καριέρας του στην Euroleague έχει «γράψει» ματς με 30+ πόντους ή 25+ πόντους. Κάτι που σημαίνει ότι εάν και εφόσον το χρειαστεί η εκάστοτε ομάδα του, μπορεί να το κάνει.
Είναι ιδιαίτερα απειλητικός σε pick n roll καταστάσεις, ενώ διαθέτει εξαιρετικό κάθετο παιχνίδι χάρη στην ταχύτητά του και τα πολύ καλά τελειώματα. Μπορεί επίσης να σουτάρει με υψηλά ποσοστά ύστερα από ντρίπλα, τόσο από μέση όσο και από μακρινή απόσταση. Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο superstar οποιασδήποτε ομάδας της Euroleague. Γι’ αυτό και αποτελεί ΜΕΓΑΛΗ πολυτέλεια για τον Εργκίν Αταμάν η παρουσία του στο ρόστερ.
Και φανταστείτε κάτι άλλο. Συνήθως οι ομάδες της Euroleague διαθέτουν έναν, το πολύ δύο παίκτες, οι οποίοι μπορούν να σκοράρουν και να δημιουργήσουν με ευχέρεια. Ο Παναθηναϊκός θα έχει τη νέα σεζόν… τέσσερις! Μπράουν, Σλούκα, Ναν, Γκραντ. Πώς λοιπόν να μην ανεβάσει ακόμα περισσότερο το επίπεδο του Παναθηναϊκού ο έμπειρος Αμερικανός γκαρντ;
Comments