Τι ποδόσφαιρο παίζει ο Αλόνσο, που πέτυχε και γιατί

Ο Ντιέγκο Αλόνσο είναι τελικά ο εκλεκτός του Παναθηναϊκού, ο οποίος θα αναλάβει τους «πράσινους» σε αυτή την αλλαγή σελίδας.Ψάξαμε και σας παρουσιάζουμε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τις τακτικές πεποιθήσεις του Ουρουγουανού τεχνικού που κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να γράψει ιστορία στο Μεξικό.

Ουρουγουάη σημαίνει προσωπικότητα

Όταν ακούς στην ίδια πρόταση τις λέξεις «Ουρουγουάη» και «προπονητής», σίγουρα στο μυαλό θα ξεπροβάλλουν ο Μαρσέλο Μπιέλσα, ο γνωστός μας Γκουστάβο Πογέτ, λογικά και ο Όσκαρ Ταμπάρες. Τι κοινό όμως έχουν αυτοί τρεις πέραν σίγουρα της εθνικότητας; Η απάντηση είναι η προσωπικότητα κι αυτό είναι κάτι που περισσεύει και στην περίπτωση του Ντιέγκο Αλόνσο.

Μαζί με τον προπονητή, δεν αποκτάς μόνο τις εμπειρίες του, αλλά και τα γνωρίσματα, τις προσλαμβάνουσες που έχει. Ο Παναθηναϊκός σε αυτό έχει σταθεί τυχερός, καθώς ο νέος του τεχνικός είναι ένας άνθρωπος με ιδέες και απόλυτη πίστη σε αυτές.

Η προσαρμοστικότητα του Ντιέγκο Αλόνσο, το αγαπημένο του υβριδικό 4-4-2 και η σημαντικότητα των κεντρικών μέσων

Ο Αλόνσο είναι ένας προπονητής που πιστεύει στη μεταβλητότητα του χτισίματος των επιθέσεων. Δεν είναι αυστηρός αν τα πράγματα δεν γίνονται πάντα με τον ίδιο τρόπο, ποντάροντας στον αιφνιδιασμό του αντιπάλου. Είναι μια αντίληψη που εφαρμόζει στη διάταξή του, κυρίως με το υβριδικό 4-4-2. Επίσης, δεν διστάζει να αλλάξει τον σχηματισμό του κατά τη διάρκεια του αγώνα ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί στον αγωνιστικό χώρο.

Ο 49χρονος προπονητής φημίζεται για την προσαρμοστικότητά του και τον τρόπο με τον οποίο έχει πάντα την ομάδα του έτοιμη για μεγάλες αλλαγές μέσα σε ένα παιχνίδι. Οι ιδέες του είναι ίδιες, αλλά είναι πάντα έτοιμος για να προσαρμοστεί σε ό,τι συμβεί.

Το build up βασίζεται στους 2 κεντρικούς μέσους (κι εκεί είναι που ρίχνει το βάρος του). Οι ενέργειές τους είναι ένα από τα «κλειδιά» στην τακτική του Αλόνσο και κρίνονται πολλά στο αν μπορούν οι εκάστοτε CM’s να ανταποκριθούν στο ρόλο. Αν προσέξει κανείς, οι ομάδες του αρχίζουν τις επιθέσεις τους συνήθως από το 1/3, αλλάζοντας για πολύ ώρα την μπάλα με σκοπό να εκνευρίσουν τον αντίπαλο και να τεντώσουν τις αντίπαλες γραμμές για να δημιουργηθούν κενά. Εκεί αναλαμβάνουν οι κεντρικοί μέσοι, που με μία πάσα, ή μία ατομική προσπάθεια, φτιάχνουν τις προϋποθέσεις μπροστά από την αντίπαλη εστία.

Υπάρχουν στιγμές που οι ομάδες του υποχωρούν επίτηδες χαμηλά στο γήπεδο, απορροφώντας την πίεση των αντιπάλων με πορεία προς τα πίσω. Τότε, συνήθως υπερφορτώνουν τις πτέρυγες με 4 και 5 παίκτες, οι οποίοι συνδυάζονται για να σπάσει η ομάδα την πίεση και να βρεθεί κάποιος παίκτης με χώρο στα πλάγια στα 3/3. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του, ο μεγάλος αριθμός πλαγιοκοπήσεων. Που συχνά φυσικά, καταλήγουν σε σέντρα. Ο Αλόνσο αρέσκεται στο να γεμίζει την περιοχή με παίκτες (συνήθως με 2 φορ) και οι παίκτες να μπαίνουν σε αυτή με σέντρες. Για ακόμα μια φορά, οι κεντρικοί μέσοι παίζουν κομβικό ρόλο, καθώς είναι η «κόλλα» που κρατάει μαζί την ομάδα σε αυτή τη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση.

Τέλος, ο Ουρουγουανός προτιμά την ταχύτητα και το ταλέντο στα άκρα. Δεν τον νοιάζει τόσο η αμυντική προσήλωση των πλάγιων επιθετικών του. Αυτό γιατί στην άμυνα, προσπαθεί να ελέγχει τα παιχνίδια πιέζοντας πολύ ψηλά. Η ιδέα είναι να πάρει η ομάδα του όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την μπάλα από τον αντίπαλο. Έτσι, αντιλαμβάνεται ο Αλόνσο την κυριαρχία επί ενός αντιπάλου. Με το να μην τον αφήσει να παίξει το παιχνίδι του. Συνήθως, στις ομάδες του ο ένας εξτρέμ έχει μεγάλη ταχύτητα και παίζει στον… ασβέστη ενώ ο άλλος είναι παίκτες με μεγαλύτερη τεχνική ικανότητα που συγκλίνει.

Σε ιδανικές συνθήκες, η πίεση ψηλά έρχεται από τους 4 μεσοεπιθετικούς της ομάδας, οι οποίοι βρίσκονται σε high block. Αν η πίεση εκεί σπάσει, έρχεται και δεύτερο κύμα πίεσης σε mid block από τους κεντρικούς μέσους, που προσπαθούν με επιθετική άμυνα να μην αφήσουν τον αντίπαλο να αναπτυχθεί άμεσα.

Οι τακτικές του Αλόνσο με μια πιο προσεκτική ματιά

Με λίγα λόγια, ο Αλόνσο δεν προτιμά η ομάδα του να έχει την κατοχή, αλλά να ελέγχει το ματς χωρίς την μπάλα. Με δυναμική και άμεσο παιχνίδι, του αρέσει να χτυπά σε πρώτο χρόνο. Όπως είχε δηλώσει: «Νιώθω περισσότερο άνετα όταν βλέπω την ομάδα του να φεύγει στη μετάβαση, από την άμυνα στην επίθεση, παρά να κρατά για ώρα την κατοχή».

Για αυτό και θέλει να έχει κεντρικούς αμυντικούς που να είναι καλοί με την μπάλα στα πόδια, ακραίους αμυντικούς που να μπορούν να ανέβουν ψηλά, κεντρικούς μέσους που να κάνουν τα πάντα και επιθετικούς που να συνδυάζουν φυσική κατάσταση και αποτελεσματικότητα.

Προπόνηση με φυσική κατάσταση και τεχνική…

Ο Ντιέγκο Αλόνσο σε όλες τις… μεγάλες δουλειές του ως τώρα, δεν έχει δείξει πως είναι κανένας tactic freak. Γνωρίζοντας πως αν δουλεύεις για μια ολόκληρη βδομάδα σε μια τακτική προσέγγιση, αυτή μπορεί να πάει στράφι, γιατί μπορεί να δεχθείς γκολ στο πρώτο λεπτό. Έτσι, προτιμάει στην προπόνηση να δίνει μεγαλύτερη βάση σε άλλα κομμάτια.

Για παράδειγμα, αφιερώνει πολύ περισσότερο χρόνο σε προπόνηση φυσικής κατάστασης και τεχνικής παρά στην τακτική ενός ματς. Φυσικά, θα υπάρχει ανάλυση αντιπάλου και η ανάλυση της ίδιας της ομάδας ως ένα σημείο. Θεωρεί πως αν οι παίκτες μπορούν να τρέχουν ακατάπαυστα για 90 λεπτά ενώ παράλληλα μπορούν ανά πάσα στιγμή να σπάσουν την αντίπαλη πίεση και να φύγουν στο χώρο, όλα μπορούν γίνουν. Ακόμα κι αν φας γκολ στο πρώτο λεπτό.

Για τον Ουρουγουανό, παίζει επίσης μεγάλο ρόλο και η πνευματική προετοιμασία. Στην προπόνηση είναι πάντα αυστηρός και διατηρεί μέγιστη σοβαρότητα, στα πρότυπα επίσημου αγώνα. Θεωρεί πως η συγκέντρωση, η ομαδική δουλειά και η εργατικότητα είναι το κλειδί της επιτυχίας για μια ομάδα.

Έγραψε ιστορία με Πατσούκα και Μοντερέι, συνάντησε δυσκολίες με Σεβίλλη και Ουρουγουάη

Ο Ντιέγκο Αλόνσο έχει ήδη γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στο ποδόσφαιρο της Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής και ειδικότερο του Μεξικού. Ο Ουρουγουανός είναι ο μοναδικός προπονητής που έχει κατακτήσει δύο CONCACAF Champions League με διαφορετικές ομάδες.

Με την Πατσούκα το κέρδισε το 2017 και δυο χρόνια αργότερα με την Μοντερέι. Πως το κατάφερε αυτό; Φουλ επίθεση, ατελείωτες μεταβάσεις και γρήγορο ποδόσφαιρο.

Πολύ γρήγορα όμως, αυτές οι επιτυχίες με τις δύο μεξικανικές ομάδες επισκιάστηκαν όταν ο Αλόνσο έκανε το επόμενο βήμα. Ακολούθησε το σύντομο πέρασμά του από την Εθνική Ουρουγουάης και τη Σεβίλλη. Ο Αλόνσο άμεσα αντιλήφθηκε πως έκανε λάθη, κυρίως σε ότι αφορά την αμυντική προσέγγισή του.

Στη «Σελέστε» δεν τα πήγε άσχημα, ο αποκλεισμός του όμως από τους ομίλους του Μουντιάλ του Κατάρ σε συνδυασμό με ένα ποδόσφαιρο που δεν ταίριαζε στην Ουρουγουάη, τον οδήγησαν στην παραίτηση. Το μεγάλο σοκ το έπαθε στη Σεβίλλη, όταν σε 14 ματς πήρε μόλις δύο νίκες κι αυτές στο Copa Del Rey κόντρα σε ημι-επαγγελματικές ομάδες. Είδε μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες τα σχέδιά του να καταρρέουν μπροστά στην ποιότητα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Ο Παναθηναϊκός είναι μια τέλεια ευκαιρία για τον ίδιο, να κάνει κάποιες μικρές αλλαγές στις ποδοσφαιρικές ιδέες που ακολουθεί τόσο πιστά και να αποδείξει ξανά το λόγο που στο Μεξικό του φόρεσαν το προσωνύμιο «ποδοσφαιρικός νεωτεριστής».