By 
Το καλοκαίρι του 1999, μετά από 11 συναπτά χρόνια μεγάλης προσφοράς στην ΑΒ Κοπεγχάγης, λίγο πριν κλείσει τα 30 του (γεννηθείς στις 27 Αυγούστου 1969) ο Ρενέ Χένρικσεν πήρε τη μεγάλη απόφαση: Να φύγει από την χώρα του, τη Δανία, για πρώτη φορά στην καριέρα του και να υπογράψει στον Παναθηναϊκό.
Απόφαση που τον δικαίωσε πέρα για πέρα, όπως και το «τριφύλλι» που τον ενέταξε στο δυναμικό του καταβάλλοντας τότε 20 εκατομμύρια κορόνες στο δανέζικο σύλλογο, μιας και ο παίκτης είχε ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο με την ΑΒ.
Τα επόμενα έξι χρόνια, μέχρι και το καλοκαίρι του 2005, όταν και επέστρεψε στην ομάδα που τον ανέδειξε για να κλείσει την καριέρα του, ο Ρενέ Χένρικσεν θα εξελισσόταν σε στυλοβάτη της πράσινης άμυνας.
Σε ένα παίκτη που μπορεί να μην ήταν ψηλός για κεντρικός αμυντικός, ούτε να φημιζόταν για την ταχύτητά του, αλλά ήταν τέτοιο το ποδοσφαρικό του IQ, που τον έκανε να λειτουργεί σαν… κομπιούτερ.
Πανηγύρισε το νταμπλ του 2004 με την πράσινη φανέλα, ενώ ένα Κύπελλο είχε πάρει και με την ΑΒ Κοπεγχάγης, λίγο πριν «μετακομίσει» στην Αθήνα.
Το Κύπελλο που πήρε ο Παναθηναϊκός το 2004:
Σε εποικινωνία με τον 55χρονο πρώην αμυντικό του «τριφυλλιού» ενόψει του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας Betsson με τον Άρη στις 25 Μαΐου στο άδειο Πανθεσσαλικό, με τον ίδιο να εύχεται καλή επιτυχία και στις δύο ομάδες, εκφράζοντας την επιθυμία να πάρει το τρόπαιο ο Παναθηναϊκός.
Παίζει ρόλο η τελευταία εικόνα
Με την ευγένεια που τον διέκρινε και συνεχίζει να τον διακρίνει δέχτηκε με ευχαρίστηση να μας πει τη γνώμη του για το μεγάλο ματς που ακολουθεί.
-Ρενέ, ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του σε λίγες μέρες τον τελικό του Κυπέλλου με τον Άρη, με τον οποίο θα πέσει και η αυλαία της εφετινής ποδοσφαιρικής σεζόν στην Ελλάδα. Σε μία δύσκολη χρονικά συγκυρία, μετά από ένα όχι και τόσο καλό φίνις στα playoffs…
«Σίγουρα η σεζόν δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελαν στην ομάδα, απ’ την στιγμή που χάθηκε ο βασικός στόχος, δηλαδή η κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Από την άλλη, όμως, στο ποδόσφαιρο, πολλές φορές παίζει ρόλο και η τελευταία εικόνα, η τελευταία γεύση που αφήνει μία ομάδα στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς.
Ο Παναθηναϊκός έχει λοιπόν μπροστά του έναν πολύ σημαντικό στόχο, ένα τρόπαιο το οποίο μπορεί να το κατακτήσει και να κλείσει με κάπως καλύτερες εντυπώσεις τη σεζόν, πριν ξεκινήσει το σχεδιασμό της επόμενης…»
Οι δύο δρόμοι του Παναθηναϊκού
-Θεωρείς ότι μπορεί να επηρεάσει την εικόνα, τη ψυχολογία και την προσέγγιση του Παναθηναϊκού στον τελικό, το «βάρος» της απώλειας του πρωταθλήματος;
«Πάντα, σε τέτοιου είδους καταστάσεις έχεις μπροστά σου μόνο δύο δρόμους:
Ο πρώτος είναι να “κολλήσει” το μυαλό σου μόνο σε αυτό που έχασες, με όποιον τρόπο κι αν το έχασες, όσο σκληρή κι αν ήταν η απώλεια μετά απ’ την προσπάθεια μίας ολόκληρης χρονιάς.
Έτσι όμως κινδυνεύεις να μείνεις με εντελώς… άδεια χέρια.
Ο δεύτερος δρόμος είναι να βρεις τη δύναμη σαν ομάδα και να πας στον τελικό με αποφασιστικότητα.
Να αποδείξεις σε ένα ματς που θα βλέπει όλη η χώρα πως είσαι όντως μία πολύ καλή ομάδα -γιατί αυτός ο Παναθηναϊκός είναι μία πραγματικά καλή ομάδα, με πολύ καλούς ποδοσφαιριστές- πως αξίζεις να βρίσκεσαι στην κορυφή, αξίζεις να παίρνεις τρόπαια.
Να δημιουργήσεις μία δυναμική που θα δείξει σε όλους πως παρότι δεν τα κατάφερες αυτή τη φορά στο πρωτάθλημα, θα “επιστρέψεις” την επόμενη σεζόν και θα είσαι εκεί για να διεκδικήσεις το τρόπαιο και να τα καταφέρεις.
Καταλαβαίνω απόλυτα πως δεν είναι εύκολο για τους παίκτες να αφήσουν στην άκρη την απώλεια του πρωταθλήματος, όμως έχουν μπροστά τους μία ευκαιρία να δείξουν τη δυναμική τους και να κατακτήσουν ένα τρόπαιο.
Και μέσα από τέτοια ματς χτίζεις το χαρακτήρα σου και προχωράς στο επόμενο επίπεδο».
Ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση
-Έχεις κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό πριν από ακριβώς 20 χρόνια, το 2004, στη χρονιά του προτελευταίου «πράσινου» νταμπλ. Τι χρειάζεται να έχεις σε ένα τέτοιο παιχνίδι, σε έναν τελικό;
«Για μένα είναι πάντα δύο τα “κλειδιά” σε έναν τελικό: Ηρεμία και συγκέντρωση…
Προσωπικά αυτό προσπαθούσα να κάνω πάντα πριν από κάθε τελικό, πριν από κάθε μεγάλο ματς.
Έχεις φτάσει στο τέλος της διαδρομής, έχεις κάνει τη… μισή δουλειά κι απομένει το τελευταίο βήμα. Δεν χρειάζεται να έχεις ή να νιώθεις έξτρα πίεση.
Ούτε να κάνεις… υπερβολικά πράγματα. Ξέρεις καμιά φορά το μυαλό μας κάνει περίεργα παιχνίδια κι αν αφήσεις τον παρορμητισμό ή τον ενθουσιασμό να σε κυριεύσει, μπορεί στο γήπεδο να χάσεις την αγωνιστική ισορροπία σου κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Ναι, σίγουρα είναι τελικός και είναι απαραίτητο να έχεις και πάθος και ένταση και πίστη.
Όλα όμως με μέτρο και χωρίς να… χάνεις το μυαλό σου.
Η ηρεμία στις επιλογές σου μέσα στο παιχνίδι, η συγκέντρωση σ’ αυτά που έχεις να κάνεις και η καθαρή σκέψη θα σου δώσουν όλα όσα χρειάζεσαι για να πάρεις αυτό που θέλεις μέσα στο γήπεδο».
Σημαντικό να υπάρχει ανταγωνισμός
-Τι πιστεύεις ότι έλειψε εφέτος απ’ τους «πράσινους» για να φτάσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος;
«Θα είμαι ειλικρινής… Πρώτον δεν είμαι κοντά στην ομάδα για να έχω πολύ πιο ξεκάθαρη εικόνα και δεύτερον λόγω απόστασης και υποχρεώσεων δεν έχω δει πολύ τον εφετινό Παναθηναϊκό.
Παρακολουθώ όσο μπορώ περισσότερα πράγματα μέσω του ίντερνετ. Είδα πως φέτος ήταν όλοι πολύ κοντά στη μάχη για τον τίτλο του πρωταθλητή.
Και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ. Αυτό είναι πολύ καλό.
Είναι σημαντικό να υπάρχει τόσο μεγάλος ανταγωνισμός, διότι αυτό στο τέλος θα σε κάνει κι εσένα καλύτερο σαν ομάδα.
Πολλές φορές όταν οι αποστάσεις είναι τόσο μικρές και κοντινές, παίζουν ρόλο οι λεπτομέρειες και κάποια πράγματα μπορεί να μην σου βγουν στο τέλος.
Χρειάζεται υπομονή κι επιμονή για να δικαιωθείς στο τέλος…».
Πάμε Παναθηναϊκέ…
-Θα τον δεις τον τελικό του Παναθηναϊκού με τον Άρη;
«Το θέλω πολύ! Και θα προσπαθήσω να κανονίσω το πρόγραμμά μου για να είμαι “ελεύθερος” το βράδυ της 25ης Μαΐου.
Πιστεύω ότι θα καταφέρω να βρω τον τρόπο για να το δω…».
-Υπάρχει φαβορί στο ματς;
«Όχι, σε τέτοια παιχνίδια οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Θέλω να πάρει το Κύπελλο ο Παναθηναϊκός, θα χαρώ πολύ εάν συμβεί αυτό διότι πέρασα πολύ όμορφα σε αυτή την ομάδα και δεν θα τη ξεχάσω ποτέ.
Πάμε Παναθηναϊκέ…»
Comments