By Η μεγάλη ώρα έφτασε για τον Παναθηναϊκό AKTOR, που επιστρέφει εκεί όπου ανήκει, όπως είπε και ο Κώστας Σλούκας. Σε Final Four δηλαδή. Μετά από 12 χρόνια. Αλήθεια, φαίνονται τόσα πολλά αυτά τα ρημάδια. Σαν να πέρασε ένας αιώνας…
Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι το βασικό νόημα αυτού του κειμένου, αλλά και της όλης παρουσίας του «εξάστερου» σε αυτή τη διοργάνωση κρύβεται στη λέξη «απόλαυση». Τώρα έφτασε η ώρα όπου άπαντες στο «πράσινο» στρατόπεδο θα πρέπει να γευτούν και να γεμίσουν από στιγμές που πρόκειται να βιώσουν αυτό το γεμάτο τετραήμερο, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Αυτό είναι που είχε λείψει τόσο πολύ από τον οργανισμό του «τριφυλλιού» όλο αυτό το μαρτυρικό διάστημα της αναμονής…
Από ‘κει και πέρα, οφείλουμε να σταθούμε στον άνθρωπο που έφερε μέχρι εδώ τον Παναθηναϊκό. Ο Εργκίν Αταμάν ήταν εκείνος που πίστεψε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε ότι μπορεί να οδηγήσει στα μονοπάτια της επιτυχίας την ομάδα του. Το πίστεψε και κατάφερε να το περάσει στους παίκτες του, σε όλους τους ανθρώπους του συλλόγου και στους φιλάθλους του «εξάστερου», με τους οποίους δέθηκε άμεσα. Αυθεντικά αισιόδοξος ο Τούρκος, όπως αποδεικνύει και σε κάθε δήλωσή του από την αρχή της περιόδου.
Φυσικά και σ’ όλα αυτά, δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τι… χάος παρέλαβε ο έμπειρος προπονητής το περασμένο καλοκαίρι. Μια εξασθενημένη ομάδα που είχε τερματίσει 17η στην Ευρωλίγκα και προερχόταν από μια «μαύρη» τριετία. Και πέτυχε -μαζί της- να την εκτοξεύσει παρότι είχε 11 νέα πρόσωπα στο ρόστερ και αρκετά προβλήματα με τραυματισμούς. Αυτό είναι το πιο μεγάλο παράσημο που πρέπει να καρφωθεί στους ώμους του…
Πάμε και στο αγωνιστικό σκέλος τώρα. Ο ημιτελικός με τη Φενέρμπαχτσε θα είναι «πόλεμος». Κι αυτό διότι οι Τούρκοι έχουν σκληρύνει αρκετά υπό τις οδηγίες του Γιασικεβίτσιους, που κατάφερε να παρουσιάσει ένα συμπαγές και «σφριγηλό» σύνολο, το οποίο έμοιαζε με… χαμαιλέοντα. Το λέμε αυτό διότι άλλαζε το «χρώμα» του ανάλογα με την περίσταση. Υπήρχαν στιγμές που έπρεπε να πατήσει γκάζι επιθετικά και να φτάσει σε «100άρες» και υπήρχαν ματς (π.χ. το τελευταίο της σειράς με τη Μονακό) που χρειαζόταν να παίξει σκληρή άμυνα και τα κατάφερνε περίφημα.
Βέβαια και ο Παναθηναϊκός δεν πάει… πίσω σε αυτό το κομμάτι. Κάθε άλλο θα λέγαμε, αφού πρόκειται (πιθανότατα) για την πιο two-way ομάδα της φετινής Ευρωλίγκας. Κάτι ακόμα που πιστώνεται δηλαδή στον κόουτς Αταμάν, ο οποίος βρήκε την απαραίτητη ισορροπία και στις δύο άκρες του παρκέ.
Κατά τα λοιπά, θεωρούμε ότι για το «τριφύλλι» έχει μεγάλη αξία να περιορίσει τον επιδραστικό φόργουορντ Χέιζ-Ντέιβις, ο οποίος κάνει σεζόν καριέρας. Άλλωστε είναι εκείνος που χρησιμοποιείται περισσότερο από τον προπονητή του (σ.σ. σχεδόν 32 λεπτά ανά μέσο όρο) και είναι πρώτος σκόρερ και πρώτος ριμπάουντερ στην ομάδα του! Θα έχει ενδιαφέρον η αντιμετώπισή του από το επιτελείο των «πράσινων».
Σημαντικό ρόλο θα παίξει η περιφερειακή άμυνα του Παναθηναϊκού, καθώς η Φενέρ διαθέτει δεινούς εκτελεστές (π.χ. Μπιμπέροβιτς, Γουίλμπεκιν, Ντόρσεϊ) από την περίμετρο. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από το ότι είναι η πιο εύστοχη ομάδα στη διοργάνωση στα σουτ τριών πόντων (39,5%). Γι’ αυτό και ο Αταμάν θα περιμένει από τους παίκτες του να… απλώνουν χέρια παντού και να μην αφήνουν τον Καλάθη (κυρίως) να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του.
Όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι, οι «πράσινοι» οφείλουν να εκμεταλλευτούν την αδυναμία κάποιων παικτών της τουρκικής ομάδας στην πίεση. Για παράδειγμα ο Γουίλμπεκιν έχει μια κάποια… αλλεργία στην άμυνα και υπάρχει η δυνατότητα να τον χτυπήσει εκεί το «τριφύλλι». Γι’ αυτό και επιβάλλεται να δώσουν πράγματα κι άλλοι γκαρντ του «εξάστερου», πλην Σλούκα και Ναν.
Φυσικά και στο φινάλε του αγώνα θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο η προσωπικότητα κάποιων παικτών. Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει αποδείξει ότι λατρεύει να παίζει με πίεση (για να δανειστούμε μια φράση του Γιασικεβίτσιους από τη συνέντευξη Τύπου) και έχει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει σε οριακά ματς. Θυμηθείτε πόσες και πόσες φορές έχει πάρει παιχνίδια στην Ευρωλίγκα που κρίθηκαν στη μία λεπτομέρεια…
Υ. Γ. Απαράδεκτοι οι άνθρωποι της Ευρωλίγκας, που ήταν… απόντες την Τετάρτη το βράδυ στο συμβάν με τον Αταμάν και τους οπαδούς της Φενέρ. Καμία προστασία και κανένα σχέδιο από τους ιθύνοντες της διοργανώτριας αρχής για να μην συμβεί το παραμικρό. Ας ελπίσουμε να λειτουργήσει ως καμπανάκι για το «καυτό» τριήμερο που έρχεται…
Comments