Αμέσως μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στην Euroleague ξεκίνησε ένα νέο γαϊτανάκι σκληρής κριτικής στον Εργκίν Αταμάν με την κατηγορία ότι ο ίδιος αποδομεί το ίδιο του το ρόστερ επιλέγοντας ένα πολύ σφιχτό ροτέισον περίπου 7-8 παικτών.
Αρχικά πρέπει να ειπωθεί ότι αυτό που έχει πετύχει μέχρι ώρας ο Τούρκος τεχνικός είναι κοντά στα όρια του θαύματος. Παρέλαβε το απόλυτο τίποτα και κυριολεκτικά από το μηδέν έφτασε σε μερικούς μήνες τον Παναθηναϊκό στην τετράδα της Euroleague εκτοξεύοντας τις προσδοκίες και φέρνοντας στο μυαλό των φίλων της ομάδας έντονες αναμνήσεις από το ένδοξο παρελθόν. Παράλληλα έχει την ομάδα πρώτη στο ελληνικό πρωτάθλημα εξασφαλίζοντας το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς.
Η αλήθεια είναι πως απέναντι στον Ολυμπιακό ο κοουτς δεν έχει βρει ακόμη τις κατάλληλες λύσεις για να πάρει ακόμη περισσότερα παιχνίδια. Οι Πειραιώτες δείχνουν για την ώρα πως είναι ένας αντίπαλος που καθαρά αγωνιστικά δεν κουμπώνει στο στυλ παιχνιδιού των πρασίνων και προφανώς χρειάζεται να μελετηθούν πράγματα γύρω από τον τρόπο που ο Μπαρτζώκας περιορίζει την εξαιρετική κυκλοφορία μπάλας που έχουν οι παίκτες του Αταμάν στο ρεπερτόριο τους.
Ο προβληματισμός μέχρι ενός σημείου είναι λογικός και επιβεβλημένος. Από εκεί και πέρα όμως όλα τα υπόλοιπα είναι απλά κλασσικές ελληνικές φωνασκίες χωρίς αντίκρισμα. Την ήττα δεν πρέπει να την αντιμετωπίζεις μόνο με αγανάκτηση αλλά με μυαλό, σύνεση και πείσμα.
Ο Αταμάν είναι δίκαιος προπονητής και ανεξαρτήτως ονομάτων δίνει χρόνο συμμετοχής σε αυτούς που τον κερδίζουν στο παρκέ με το σπαθί τους. Γι’ αυτό και πηγαίνει σε ένα ροτέισον 8 παικτών περίπου.
Από τη στιγμή μάλιστα που αυτό που ζητήθηκε είναι “αποτελέσματα εδώ και τώρα” το άνοιγμα του ροτέισον μπορεί να είναι ακόμη και καταστροφικό. Ο Τούρκος τεχνικός έχει την λογική “δείξε μου πράγματα για να σε βάλω, αλλιώς πέρνα στον πάγκο και στις προπονήσεις δούλεψε πιο σκληρά για να πάρεις την ευκαιρία σου”. Με τον Αταμάν τίποτα δεν χαρίζεται αλλά κατακτιέται. Οι Αντετοκούμπο και Καλαϊτζάκης αποτελούν τρανά παραδείγματα σε αυτό. Από την άλλη ο Βιλντόζα είναι σκιά του εαυτού του και ο Χουάντσο έχει ξεσπάσματα (αλλά αξίζει προφανώς στήριξης).
Τον Ολυμπιακό θα τον συναντήσουμε μπροστά μας μίνιμουμ τρεις φορές και προφανώς πρέπει να αναθεωρηθούν πράγματα και στο στυλ παιχνιδιού και ίσως με μια ακόμη κίνηση στην ρακέτα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως ο Αταμάν είναι ο άνθρωπος με τον οποίον πρέπει να πορευτούμε και του χρόνου ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.
Το μπάσκετ δεν είναι μπάλα για να βρεις νέο ικανό προπονητή από μια τεράστια αγορά. Μετρημένα κουκιά είναι η όλη φάση και δεν υπάρχουν πολυτέλειες για νέους πειραματισμούς. Ούτε από το υποσυνείδητο δεν θα πρέπει να περνάνε τέτοιες σκέψεις.
Πηγή: leoforos1908.gr
Comments