Ο Παναθηναϊκός κέρδισε άλλο ένα παιχνίδι με συνοπτικές διαδικασίες στο ΟΑΚΑ, περνώντας από πάνω από την Αρμάνι, που ήταν σχεδόν πλήρης. Οι «πράσινοι» μετά το ματς με την Μονακό, μετέτρεψαν άλλη μία αναμέτρηση σε περίπατο, βασιζόμενοι και πάλι στην άμυνα τους, βγάζοντας νέους πρωταγωνιστές, σε ένα βράδυ που έλειπε ο Κώστας Σλούκας και δεν το κατάλαβε κανείς.
Αιχμαλωσία part 2
Με τα δεδομένα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Παναθηναϊκός, ο Εργκίν Αταμάν παρουσίασε μια ομάδα που μπήκε με το «μαχαίρι στα δόντια». Μπορεί στην πρώτη περίοδο να μην είχε καλές επιλογές στην επίθεση, να ήταν λίγο βιαστικός, αλλά η σταθερά της άμυνας ήταν εκεί και έδειξε από το πρώτο δευτερόλεπτο στην Αρμάνι, ότι το βράδυ θα είναι δύσκολο. Η ομάδα του Μεσίνα, αν σε κάτι διακρίνεται από την γενικά τραγική εικόνα της, είναι η αμυντική της ικανότητα, αφού πρόκειται για παίκτες με μέγεθος, σκληράδα, που μπορούν να «δέρνουν», όλο το βράδυ.
Τελικά έγινε το αντίθετο, καθώς η άμυνα του «τριφυλλιού», έπνιξε για τα καλά τους Ιταλούς, βγάζοντας για ακόμη μια φορά στο ΟΑΚΑ, ένα πρόσωπο που θέλει να βλέπει ο κόσμος του. Πολύ μεγάλη διάθεση, χέρια παντού, deflections, τίποτα εύκολο για την Αρμάνι και τρομερή αμυντική τακτική.
Είναι κάτι αφύσικο αυτό που έχει πετύχει ο Εργκίν Αταμάν. Κατάφερε να κάνει τον Παναθηναϊκό, να έχει την 3η καλύτερη άμυνα στην Ευρωλίγκα, μέσα σε πέντε μήνες, χωρίς να έχει ξεκάθαρα καλούς αμυντικούς παίκτες στην περιφέρεια, δηλαδή στην πρώτη γραμμή άμυνας, πέρα από τον αδιανόητο Γκραντ. Είναι ένα case study πώς έχει γίνει αυτό, που βέβαια αν το δει κάποιος μπασκετικά είναι απόλυτα εξηγήσιμο, όμως κανείς δεν το περίμενε μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα. Η ομαδική λειτουργία του Παναθηναϊκού, βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα συνοχής, οι αλληλοκαλύψεις είναι εξαιρετικές και ακόμα και κάποιες αδυναμίες, καμουφλάρονται από το σύνολο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Αρμάνι να καταφέρει να πετύχει μόλις 62 πόντους και αυτό γιατί χαλάρωσε ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο τρίλεπτο και μαζεύτηκε και κάπως η διαφορά. Οι «πράσινοι» έχουν αδιαμφισβήτητο ταλέντο στην επίθεση, αλλά η άμυνα τους είναι η σταθερά, είναι η κολώνα όλου του οικοδομήματος. Το έχουμε ξαναπεί πολλές φορές. Η πυραυλοκίνητη Εφές του Αταμάν, μπορεί να είχε την τέλεια τριγωνομετρία στην επίθεση, αλλά στις καλές της χρονιές, ήταν τοπ-5 στην Λίγκα και στην άμυνα.
Η αυτοπεποίθηση φαίνεται
Πλέον ο Παναθηναϊκός αρχίζει να χτίζει winning habits και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν έχει σημασία σε τι κατάσταση θα είναι, πόσους απόντες θα έχει, αν βρίσκονται κάποιοι παίκτες σε άσχημη μέρα, θα βρίσκει τον τρόπο για να κερδίζει. Βγάζει μια σιγουριά και μια αυτοπεποίθηση ως ομάδα, ότι είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, στο τέλος, θα την βρει την άκρη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και φαίνεται στους παίκτες και στον τρόπο που παίζουν. Αν για τους θεωρητικά βασικούς, είναι κάτι φυσιολογικό, κοιτάξτε τι κάνουν οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο.
Ο Καλαιτζάκης μπαίνει μέσα με τρομερή αυτοπεποίθηση, έχει αποδεχτεί πλήρως τον ρόλο του και κάνει ακριβώς αυτά που του ζητάει ο προπονητής, δηλαδή να πιέζει σε κάθε μπάλα και να βάζει το σώμα του παντού. Έτσι νιώθει καλά και αυτό φαίνεται πλέον και στην επίθεση, όπου δεν είναι μόνο οι 10 πόντοι που έβαλε, αλλά και ότι νιώθει τόσο άνετα που μπορεί να μπει στην ρακέτα και να χορέψει τον Μίροτιτς με προσποίηση.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Αντετοκούνμπο. Έχοντας πλέον ξεκαθαρίσει και αυτός στο μυαλό του, ότι είναι ο δεύτερος σέντερ, μπαίνει και παίζει αυτό που μπορεί. Το ότι οι «πράσινοι» δεν πήγαν να πάρουν άλλο ψηλό και στήριξαν τον Κώστα, είναι δεδομένο ότι θα το καρπωθούν μέσα στο γήπεδο, για αυτό βλέπουμε και τον Έλληνα σέντερ να βγάζει φάσεις με καρφώματα, θυμίζοντας τον αδερφό του.
Καλώς ήρθες κύριε Χουάντσο
Το χθεσινό παιχνίδι, μπορεί να ήταν και το καλύτερο του Χουάντσο στον Παναθηναϊκό και στις δύο μεριές του παρκέ. Ο Ισπανός δείχνει να λύνεται σιγά σιγά, να κερδίζει τον ρόλο του μέσα στο παρκέ και στο παιχνίδι κόντρα στην Αρμάνι, θύμισε τον παίκτη της εθνικής Ισπανίας. Δεν είναι τόσο οι 12 πόντοι που έβαλε, σιγά την συγκομιδή για έναν ποιοτικό παίκτης όπως είναι. Σημασία έχει ο τρόπος. Η άνεση και η αυτοπεποίθηση που έβγαλε, δείχνει να έχει φύγει από πάνω του το βάρος που κουβαλούσε.
Αυτούς τους 10 πόντους (χωρίς τις βολές) τους έβαλε με τα στοιχεία που μας είχε δείξει στην καριέρα του ότι έχει. Πρώτο τρίποντο σε κατάσταση spot και εύκολο catch n shoot. To δεύτερο σε κατάσταση off screen, κάτι που δεν είχαμε δει στον Παναθηναϊκό, καθώς δεν έτρεχε τέτοιες δράσεις για τον Ισπανό.
Τρίτο καλάθι με προσωπική ενέργεια και step back αφού έχει κερδίσει χώρο από τον αμυντικό του. Τέταρτο, μετά από ντράιβ μέσα στο καλάθι. Αυτοί είναι οι τρόποι που σκοράρει ο Χουάντσο σε όλη την καριέρα του. Είναι θετικά τα δείγματα πλέον, όμως η σταθερότητα είναι αυτή που θα κάνει την διαφορά. Ο Ισπανός θα πρέπει να τα κάνει αυτά κάθε βράδυ όταν αγωνίζεται για να βλέπουμε το χθεσινό μοίρασμα του χρόνου με τον Μήτογλου, να πηγαίνει σχεδόν στο 20-20.
Ο Παναθηναϊκός έχει ένα δύσκολο παιχνίδι τώρα στην Λιθουανία, με την Ζάλγκιρις να βρίσκεται σε καλό μομέντουμ και θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα, ειδικά επιθετικά, αν θέλει να πάρει το διπλό. Η απουσία του Σλούκα, ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδια που χρειάζεται ο έλεγχος του ρυθμού, θα φανεί περισσότερο, αλλά ο Παναθηναϊκός μπορεί ακόμα και έτσι, να πάρει την νίκη και να εδραιωθεί στην 3η θέση.
Comments