By Ο Παναθηναϊκός AKTOR επέστρεψε από την Ισπανία με 1/2 και μια θέση στην τετράδα, δείχνοντας χαρακτήρα σε μια βραδιά που πολλά πράγματα δεν ήταν με το μέρος του.
Πριν από τη διεξαγωγή της πρώτης διαβολοβδομάδας της EuroLeague για το 2024 ήταν σαφές πως -στα χαρτιά τουλάχιστον- το παιχνίδι της Fonteta θα ήταν πιο απλό από εκείνο της Fernando Buesa Arena.
Η διαφορά στην απόδοση των δύο ομάδων το τελευταίο δίμηνο, στην πίεση που ασκεί η εξέδρα, αλλά και στον τρόπο που προσεγγίζουν οι προπονητές των ισπανικών ομάδων καθιστούσε σαφές πως το παιχνίδι της Παρασκευής 5 Ιανουαρίου θα ήταν ελαφρώς πιο απλό για τον Παναθηναϊκό AKTOR.
Στην πράξη όμως, με τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα, μόνο τέτοιο δεν ήταν. Η απουσία του Κώστα Σλούκα από το rotation (δεν υπήρχε άλλωστε ο λόγος του ρίσκου μετά από το τράβηγμα που υπέστη στη Βιτόρια και η αστοχία του Κέντρικ Ναν (3/12 σουτ) στη διάρκεια του αγώνα ανέβασαν κατακόρυφα τον πήχη για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν, η οποία -εκτός όλων των άλλων- είχε να διαχειριστεί την απογοήτευση από τη χαμένη ευκαιρία κόντρα στην Μπασκόνια.
Ακόμη κι έτσι όμως έγινε η δουλειά. Το πώς και το γιατί μικρή σημασία έχει όταν μιλάμε για ακόμη έναν αγώνα που κρίνεται σε μία βολή, σε ένα σουτ.
Το μείζον είναι πως ο Παναθηναϊκός AKTOR επέστρεψε από την Ισπανία με το μίνιμουμ, ήτοι τη μία (1) νίκη, που τον διατηρεί “από πάνω” στο γκρουπ των ομάδων που παλεύουν για να χωθούν στην τετράδα.
Σύμφωνοι, η κατάσταση παραμένει ρευστή και μεταβάλλεται πολύ γρήγορα από αγωνιστική σε αγωνιστική. Πέραν όμως της ουσίας του πράγματος (βλ. κατάταξη) η νίκη στη Βαλένθια είχε αξία γι ακόμη έναν πολύ σημαντικό λόγο: την ψυχολογία.
Η αξία της (έξτρα) επιλογής
Τίποτα δεν θα είχε συμβεί βέβαια, αν δεν έκανε ένα βήμα μπροστά (από νωρίς κιόλας) ο Λούκα Βιλντόσα. Ο 28χρονος γκαρντ κινείται επί μονίμου βάσεως στην σκιά του Κώστα Σλούκα και του Κέντρικ Ναν (εν πολλοίς ακόμη και του Τζέριαν Γκραντ), με μικρότερο χρόνο συμμετοχής και ευθύνες στην επίθεση. Τούτο όμως δεν σημαίνει πως περιορίστηκε στο ελάχιστο το ταλέντο που διαθέτει.
Το απέδειξε στη Fonteta, εκεί όπου βρήκε τον χώρο που χρειαζόταν για να εκτελέσει και να παίξει με τον δικό του τρόπο στην πράσινη επίθεση. Με τον αυθορμητισμό που τον διακρίνει και τον χαρακτηρίζει, δίχως την πίεση της… αλλαγής σε περίπτωση λάθους.
Αυτή είναι όμως η αξία της έξτρα επιλογής στην περιφέρεια, που προσφέρεται στο πρόσωπο του Λούκα Βιλντόσα για τον Παναθηναϊκό AKTOR. Να υπάρχει πάντα ένας (εν προκειμένω εκείνος) που θα δώσει τη λύση στα δύσκολα βράδια, σε αυτά τα παιχνίδια που θα υπάρχει μια απουσία και μια κακή εμφάνιση ενός συμπαίκτη του.
Το φουσκωμένο από ταλέντο ρόστερ αυτό το “συν” έχει σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Γι αυτό κιόλας κοστίζει περισσότερο…
Η συνέπεια δείχνει τον δρόμο
Στους διακριθέντες από το μεγάλο διπλό (με τον τρόπο που ήρθε) εντάσσονται επίσης ο Τζέριαν Γκραντ και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ.
Κι αν για τον πρώτο η στατιστική του (11 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 6 ασίστ) είναι… συνηθισμένο φαινόμενο, για τον δεύτερο (4 πόντοι με 0/4 τρίποντα και 3 ριμπάουντσε 16’53”) δεν λέει την αλήθεια.
Πολύ απλά γιατί όσα προσέφερε στο πίσω μέρος του γηπέδου είναι -από μόνα τους- μείζονος σημασίας και βοήθησαν στην εκτός έδρας επικράτηση.
Γενικότερα, αυτό που μπορεί εύκολα να σημειώσει κάποιος όταν αναφέρεται στον 27χρονο φόργουορντ είναι πως δεν κρύβεται όταν έχει να κάνει με την άμυνα.
Μπορεί τα πολλά μηδενικά που υπάρχουν στο συμβόλαιό του (άνω των 2.000.000€ σε ετήσια βάση) να καθιστούν υποχρεωτική τη γεμάτη στατιστική, τα πολλά τρίποντα και το πληθωρικό επιθετικό παιχνίδι, στην προκειμένη περίπτωση όμως ακόμη κι ο τρόπος που ο ίδιος διαχειρίζεται τον εαυτό του εντός της ομάδας είναι σημαντικός.
Ο χαρακτήρας του και ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να βοηθήσει το σύνολο, αφήνοντας στην άκρη το γεγονός πως είναι πολύ άστοχος (7/30 τρίποντα – 23.3%) φέτος, ειδικά μετά από τον τραυματισμό που υπέστη στα δάχτυλα (2/16 τρίποντα – 12.5%). Λειτουργεί ως team player, ως χαμάλης πολυτελείας. Κι αυτό κάνει τη διαφορά σε μια ομάδα, διατηρώντας τις (απαραίτητες) ισορροπίες εντός των αποδυτηρίων, αλλά και τις (άριστες) σχέσεις μεταξύ των μελών της ομάδας.
Το μίνιμουμ φέρνει το μάξιμουμ
Ό,τι έγινε, έγινε στην Ισπανία για τον Παναθηναϊκό AKTOR όμως. Πλέον, τη μεγαλύτερη αξία έχουν όσα έρχονται, δεδομένου πως ακολουθούν τρία σερί παιχνίδια στο ΟΑΚΑ απέναντι σε Αναντολού Εφές, Μονακό και Παρτίζαν. Δηλαδή κόντρα σε ομάδες με παρόμοιους στόχους.
Είναι προφανές πως το ιδεατό σενάριο κάνει λόγο για το 3/3 μέσα στις επόμενες δύο βδομάδες. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως η Μονακό και η Παρτίζαν βρίσκονται σε απόσταση βολής από τον Παναθηναϊκό AKTOR.
Γι αυτό, ειδικά απέναντι σε αυτές τις δύο, η νίκη μοιάζει με… υποχρέωση για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν. Τόσο για να διατηρηθεί από πάνω τους, όσο και για να τις βάλει στην κατηγορία εκείνων που θα βρίσκονται… από κάτω σε περίπτωση ισοβαθμίας στο φινάλε της regular season (σ.σ.: μην ξεχνάμε πως το παιχνίδι του Βελιγραδίου κρίθηκε στην παράταση, οπότε ακόμη και νίκη με +1 αρκεί για να υπερτερεί το τριφύλλι).
Comments