By Περίεργη και στενάχωρη κατάσταση ζει ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά απ’ το πουθενά και δεν πρέπει αυτό το συναίσθημα να «κάψει» τον Φατίχ Τερίμ γιατί απλά θα είναι άδικο.
Γράφει ο Λευτέρης Μπακολιάς.
Η πρώτη συναναστροφή του Φατίχ Τερίμ με τον κόσμο του Παναθηναϊκού, είναι γεγονός. Ο Τούρκος έκανε και την ανάλυσή του στην συνέντευξη Τύπου για την παρουσίασή του. Δε χρειάζεται σχολιασμό, επειδή είναι λόγια. Κρατάμε πως φαίνεται η προσωπικότητα που κουβαλά. Κρατάμε την ατάκα του πως σχεδόν πάντα κατακτά πρωταθλήματα. Γιατί αυτό περιμένει ο Παναθηναϊκός από εκείνον. Γι’ αυτό είναι εδώ.
Ο προπονητής των Πράσινων πρόλαβε να έχει την πρώτη του παρουσία μπροστά σε χιλιάδες κόσμου. Στον αγώνα μπάσκετ που έδωσε το παρών. Υπήρξαν συνθήματα που δεν τον αφορούσαν προφανώς, ενώ υπήρξε και η αποθέωση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Το δεύτερο σκέλος προφανώς δεν έχει να κάνει με τον Τούρκο. Αφορά το συναίσθημα του κόσμου του Παναθηναϊκού. Τον δικό του τρόπο να πει ευχαριστώ στον Ιβάν. Κυρίως τον δικό του τρόπο να δείξει πόσο τον πλήγωσε ο τρόπος συμπεριφοράς απέναντί του.
Μια σωστή ευαισθησία ενός κόσμου που απέδειξε πως δεν είναι αχάριστος. Γι’ αυτό ηθικά αισθάνθηκε και αισθάνεται άσχημα. Όχι αποκλειστικά με την απομάκρυνση του Γιοβάνοβιτς, αλλά με τον τρόπο που ήρθε αυτή. Στοιχείο που δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με τον Τερίμ φυσικά. Είναι απλά εκτός πραγματικότητας όποιος θεωρεί πως το σύνθημα για τον Γιοβάνοβιτς, ακούστηκε επειδή ήταν στο ΟΑΚΑ ο Τερίμ ή πως είχε έστω και κατά 1% αποδέκτη τον ίδιο.
Ακόμη κι αν ο τωρινός προπονητής κατακτήσει πρωτάθλημα και κύπελλο, πάλι με την ίδια συναισθηματική φόρτιση θα ακουστεί το σύνθημα για τον Γιοβάνοβιτς. Ενώ την ίδια ώρα θα αποθεώνεται και ο Τερίμ. Η στάση απέναντι στον Σέρβο καλύπτει τον σωστό τρόπο αντιμετώπισής του. Αυτόν που έπρεπε να υπάρχει ακόμη και στην απομάκρυνσή του, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με αυτή. Η ψυχή των Παναθηναϊκών έχει «σκιστεί» σε ηθικό επίπεδο. Αισθάνονται αχάριστοι χωρίς να είναι. Αισθάνθηκαν ξανά όπως με το «ψάρεμα» που είχε αναφερθεί για τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα.
Αυτός ο συναισθηματισμός είναι που μπλοκάρει οποιαδήποτε διάθεση να συζητηθεί ή να απασχολήσει το άμεσο μέλλον της ομάδας. Όμως όσο άχαρο κι αν ακουστεί, το μέλλον ήδη «τρέχει». Ο Τερίμ έπιασε δουλειά, μίλησε για τίτλους και έδειξε ως λογική να γνωρίζει τις απαιτήσεις της ευθύνης που ανέλαβε. Έρχονται και μεταγραφές, εκεί όπου θεωρούμε δεδομένο πως θα γίνουν πράγματα. Διαφορετικά απλά θα έχει αποδειχθεί πως ο… δύσκολος Γιοβάνοβιτς στις μεταγραφές, ήταν απλά ένα άλλοθι που βόλευε. Ο Τερίμ πρέπει να στηριχθεί με παικταράδες εκεί που θα τους διαλέξει. Διαφορετικά τί καταστρώνονται πλάνα αν δεν στηρίζονται δυναμικά;
Αυτό που δεν πρέπει κανείς μας να ξεχνά, είναι πως δεν ξύπνησε μια μέρα στη βίλα του στην Κωνσταντινούπολη ο Φατίχ Τερίμ και είπε «τώρα θέλω να πάω στην Αθήνα». Δεν πήρε τηλέφωνο κανέναν για να του πει «απολύστε τον Γιοβάνοβιτς να αναλάβω τον Παναθηναϊκό». Ούτε οικονομική ανάγκη είχε, ούτε η δόξα του λείπει, ούτε πάγκο δεν μπορούσε να βρει. Ειδικά τώρα που έχει ανοίξει και η αγορά της Σαουδικής Αραβίας.
Θα είναι άδικο να συνδέουμε τον Φατίχ Τερίμ με όσα συνέβησαν πριν την ανακοίνωσή του. Γιατί έτσι θα υπάρξει ένας άσκοπος και άδικος αρνητισμός απέναντί του. Κάθε άνθρωπος που αναλαμβάνει ένα έργο, όσο ικανός κι αν είναι στη δουλειά του, χρειάζεται τη στήριξη και την συμπόρευση των συνεργατών και των ανθρώπων που είναι γύρω του. Αν αυτοί δεν τον στηρίζουν επειδή είναι σε διαδικασία άρνησης λόγω του προκατόχου του, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει.
Πιθανή αποτυχία του Τερίμ, δε θα του κοστίσει τίποτα. Άντε το πολύ-πολύ να γυρίσει σπίτι του έχοντας πάρει κάποια χρήματα και περάσει ορισμένους μήνες στην Αθήνα. Η ζημιά θα είναι για τον Παναθηναϊκό. Επειδή για τους λόγους που αναφέραμε, οι φίλοι του Τριφυλλιού παραμένουν σε μια διαδικασία άρνησης απ’ τη στεναχώρια για τον Γιοβάνοβιτς, να το προσέξουν μη γίνει αυτό καλά κρυμμένη «επιθυμία» αποτυχίας, προκειμένου να μη δικαιωθεί η κίνηση απομάκρυνσης του Σέρβου.
Ας έχουμε στο μυαλό μας όλοι, τα λόγια του ίδιου του Ιβάν τα οποία πρέπει να γίνουν Παναθηναϊκό… Ευαγγέλιο αυτή την εποχή. Πρώτος αυτός θα χαρεί αν δει την ομάδα που δημιούργησε να κατακτά τον τίτλο. Στηρίξτε τον Τερίμ σα να είναι ο Ιβάν, για την τελική επιτυχία.
Μην αδικήσουμε έναν προπονητή με προσωπικότητα που δεν φταίει σε τίποτα. Μην μετατρέψουμε τη σωστή στεναχώρια για τον Γιοβάνοβιτς, σε εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό. Ο οποίος έχει ήδη πολλά να περάσει. Ας εστιάσουμε στο τώρα και στο αύριο. Χωρίς αυτό να σημαίνει προτροπή ξεχάστε τον Γιοβάνοβιτς, αλλά χωρίς να είναι και άλλοθι για να αδικηθεί ο Τερίμ. Στήριξη στην ομάδα, στήριξη στον Τούρκο τεχνικό, γιατί πάνω απ’ όλα είναι η τελική επιτυχία του Παναθηναϊκού.
Υ.Γ. Ο Δημήτρης Λημνιός έχει μόλις μία εμφάνιση φέτος κι εκεί είναι το ερωτηματικό. Όμως είναι ποδοσφαιριστής που γνωρίζουμε τι μπορεί να κάνει, είναι μόλις 25 ετών και σαφώς μπορεί να δώσει πράγματα στην ομάδα. Το ελληνικό στοιχείο χρειάζεται στον Παναθηναϊκό οπότε είναι μια προσθήκη προς τη σωστή κατεύθυνση.
Υ.Γ.1: Ως Παναθηναϊκοί που από τότε που θυμόμαστε τους εαυτούς μας ψάχνουμε γηπεδικές λύσεις, αυτό που γίνεται στο ΟΑΚΑ και ήδη έχει πάρει μορφή, η ανταπόκριση του κόσμου και οι μαγικές βραδιές εκεί, απλά κάνουν τα μάτια να δακρύζουν. Ένα μπράβο στην ΚΑΕ για όλα αυτά, είναι λίγο.
Πηγή: sdna.gr
Comments