Κέντρικ Ναν: Τον ήθελε, τον πλήρωσε, τον πήρε και τώρα απολαμβάνει… γλυκό!

Αυτό που πληρώνεις παίρνεις στη ζωή. Αν δώσεις λεφτά για Κέντρικ Ναν, τότε ξέρεις πως θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Το έκανε ο Παναθηναϊκός Aktor, επειδή πλέον κινείται σε οικονομικά επίπεδα που δύσκολα αντιμετωπίζονται. Μόλις ο Εργκίν Αταμάν αποφάσισε πως θέλει σκόρερ στην περιφέρεια, άναψε το πράσινο φως για Ναν, τότε τα πάντα ήρθαν φυσιολογικά.

Προφανώς και ο Αμερικανός είναι κλασική περίπτωση μπασκετμπολίστα που για καιρό θα περιμένει το ΝΒΑ. Μέχρι κι εκεί έχει δείξει την τεράστια αξία του, η θέση του είναι στο κορυφαίο επίπεδο, οπότε πριν τον Σεπτέμβρη δε γινόταν να πάρει την απόφαση για Ευρώπη.

Αυτό βέβαια, δε σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός στάθηκε τυχερός. Ή πως λόγω της συγκυρίας αυτής, δεν είχε ανταγωνισμό και μάλιστα μεγάλο. Απλά απ’ τη στιγμή που ήθελε τον παίκτη… ούτε τον είδε τον ανταγωνισμό.

Δεν υπήρξε καμία «κλοπή», ούτε σύμπτωση. Ο Ολυμπιακός είχε ξεχωρίσει τον παίκτη σε περίοδο που ήξερε πως δεν έρχεται στην Ευρώπη. Η ομάδα του λιμανιού θυμήθηκε να διαρρεύσει μετά τη συμφωνία του παίκτη με τον Παναθηναϊκό, πως είχε πάψει να ασχολείται μαζί του μερικές εβδομάδες πριν. Αυτό δε σημαίνει πως είναι κι αλήθεια όμως.

Τα οικονομικά επίπεδα στα οποία κινήθηκε ο Παναθηναϊκός και πήρε τον Ναν (η μεταγραφή έκλεισε την επομένη της νίκης στο ΣΕΦ) στο λιμάνι έδειξαν φέτος πως δεν τα ακολουθούν. Ο γκαρντ των Πράσινων κόστισε 2.000.000 ευρώ περίπου. Χρήματα που δεν «παίζουν» εύκολα. Και όλοι ξέρουμε πως αν πήγαινε σε πλειστηριασμό η υπόθεση, θα ανέβαινε κι άλλο το Τριφύλλι. Κάτι που ήξερε κι ο Ολυμπιακός οπότε… διέρρευσε πως δεν τον ήθελε πλέον.

Βέβαια λίγο καιρό μετά έκανε δύο μεταγραφές, η μία εκ των οποίων στην περιφέρεια με παίκτη που έχει βασικό χαρακτηριστικό το σκορ κι όχι τη δημιουργία. Πέρα απ’ την ξεκάθαρη «νίκη» επί του αιώνιου, μην ξεχνάμε πως υπήρχαν κι άλλες ομάδες στο «παιχνίδι». Μία εξ αυτών η Αρμάνι Μιλάνο. Ο Μεσίνα εκείνες τις μέρες είχε δηλώσει: «Παίκτες που θέλαμε μετακινήθηκαν αλλού. Ο ένας πήγε στον Παναθηναϊκό…».

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως ο Παναθηναϊκός δεν στάθηκε τυχερός λόγω της περιόδου και των συγκυριών. Έγινε «μάχη» εντός κι εκτός των συνόρων. Απλά όπως έχει καταλάβει όλη η Ευρώπη, δύσκολα μπορεί να ανταποκριθεί κάποιος όταν απέναντί του έχει τους Πράσινους με την τωρινή τους δυναμική και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.

Τον ξεχώρισαν, τον ήθελαν, τον πήραν, παρά τον ανταγωνισμό, παρά τη δεδομένη θέληση του αιώνιου να τον πάρει, παρά την Αρμάνι και όποιον άλλο ενδιαφέρθηκε μόλις άρχισε να βλέπει ο παίκτης προς την Ευρώπη.