Η κρίση που περνάει ο Παναθηναϊκός, που δείχνει να βρίσκεται στην πιο δύσκολη στιγμή της εποχής Γιοβάνοβιτς.
Αλλάζει γρήγορα η ψυχολογία στο ποδόσφαιρο, δύο… στραβά αποτελέσματα κι αμέσως σε πνίγουν δεύτερες σκέψεις και εσωστρέφεια.
Ο Παναθηναϊκός περνάει κρίση, ντεφορμάρισμα κι ας μην το παραδέχτηκε επίσημα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Σαφώς και υπάρχει μια σειρά προσωπικών λαθών, μέσα από τα οποία επηρεάστηκε το σύνολο, για να ακολουθήσουν ευρωπαϊκός αποκλεισμός και βαθμολογική υποχώρηση στο πρωτάθλημα, ωστόσο όταν κάτι επαναλαμβάνεται συνήθως έχει πιο βαθιές ρίζες.
Τα λάθη του Μπρινιόλι κι η ευκαιρία στον Λοντίγκιν
Τα λάθη του Μπρινιόλι, όπως και κάθε τερματοφύλακα, φαίνονται περισσότερο από αυτά των υπολοίπων ποδοσφαιριστών μιας ομάδας.
Ο Ιταλός δεν είναι καλά, φαίνεται στο βλέμμα του, ανησυχεί, δεν βγάζει αυτή την άνεση, αυτή τη σιγουριά, που ανάγκασε άπαντες να τον ψηφίσουν κορυφαίο γκολκίπερ του πρωταθλήματος. Συμβαίνει αυτό, απλά έγιναν πολλά μαζεμένα λάθη, τα οποία κόστισαν κι η κουβέντα πήρε μεγαλύτερη έκταση.
Πέραν του προφανούς, το έδαφος που χάθηκε στη βαθμολογία, το σημαντικότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η διαχείριση του Μπρινιόλι.
Μετά την Ρεν είχε στηριχθεί, συνέχισε να είναι το νούμερο ένα, τώρα θα συμβεί το ίδιο; Κι αν όχι; Ο Λοντίγκιν δεν αξίζει να πάρει τις ευκαιρίες του; Δεν θα είναι άδικο για τον Ρώσο;
Οι διαφορές σε σχέση με πέρυσι που δεν… περπατάνε
Στα δικά μου μάτια, τα λάθη του Μπρινιόλι είναι μέρος του προβλήματος, όχι το ίδιο το πρόβλημα. Περνάει μια κρίση ταυτότητας ο Παναθηναϊκός.
Έχουν αλλάξει πολύ οι πράσινοι σε σχέση με πέρυσι, αυτό το νέο, πιο επιθετικό στιλ, μέχρι και πριν από λίγο καιρό απέδιδε, στην παρούσα φάση δεν βγαίνει.
Και δεν βγαίνει διότι τα νέα… υλικά (οι παίκτες που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι) δεν ανταποκρίνονται στο βαθμό που χρειάζεται, ή για να το θέσω πιο σωστά, σε αυτό που έχει ανάγκη το σύστημα.
Ο Ρουμπέν πέρυσι δεν έβγαινε λεπτό, φέτος έχει παίξει 11 από τα 14 ματς πρωταθλήματος, στα 9 βασικός και αυτό συμβαίνει, διότι έχουν μπει στο ροτέισον παίκτες με περισσότερα δημιουργικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους, όπως ο Αράο και ο Βιλένα.
Κι εκεί που περιμένεις παραγωγικότητα και γκολ, χάνεις πράγματα στην αμυντική σου ισορροπία, έχεις αργές επιστροφές και αρκετές ακόμα δυσλειτουργίες, οι οποίες κοστίζουν.
Θέλει έναν Μάγκνουσον… χθες
Κι οι αργές επιστροφές, οι κακές αντιδράσεις, έρχονται να… κουμπώσουν στις κομβικές απουσίες στα στόπερ.
Αρχικά, φάνηκε να υπάρχουν οι λύσεις στους τραυματισμούς Μάγκνουσον και Πάλμερ-Μπράουν, αποδείχθηκε όμως πως δεν ήταν αληθές αυτό.
Ίσως η εύρυθμη λειτουργία του συνόλου να “έκρυψε” την αλήθεια, αλλά ειδικά το κενό του Ισλανού μοιάζει τεράστιο. Αυτός είναι ο πιο ικανός στις εναέριες μονομαχίες, αυτός είναι ο κουμανταδόρος στην άμυνα, αλλά κι ο παίκτης με την καλύτερη πρώτη μπάλα από την πίσω ζώνη.
Κι επειδή έχει αρκετό δρόμο μέχρι να επιστρέψει ο Μάγκνουσον, από τους υπάρχοντες κεντρικούς αμυντικούς του τριφυλλιού ουδείς μπορεί να παίξει τον ρόλο του, εκεί χρειάζεται ενίσχυση και μάλιστα πρώτης γραμμής.
Δεν είναι κακό να γυρίζεις σε αυτό που σε εκτόξευσε
Από τη μία λοιπόν, το νέο προφίλ δεν φαίνεται να αποδίδει τα αναμενόμενα, από την άλλη απουσίες,αλλά και νέοι που δεν έχουν κάνει τη διαφορά, γιατί να μην είναι μια (η) λύση η αναπροσαρμογή του σχεδίου;
Γιατί να μην εξεταστεί η επιστροφή στο περσινό αγωνιστικό πλάνο, το οποίο δεν εμφάνιζε τα προβλήματα που βλέπουμε τώρα και φαινόταν να ταιριάζει… γάντι;
Οι πράσινοι δεν έχουν βγει εκτός στόχων στην Ελλάδα, οι αλλαγές στην κορυφή λογικά θα είναι συχνές όσο βρίσκονται όλοι οι “μεγάλοι” τόσο κοντά.
Ματς σαν το χθεσινό όμως, ο περσινός Παναθηναϊκός στη χειρότερη δεν θα το έχανε από τη στιγμή που προηγήθηκε, ο φετινός δεν είναι το ίδιο στιβαρός.
Πόσα ακόμα να κάνει ο Ιωαννίδης;
Την επομένη της ήττας από τη Μακάμπι, η οποία και σφράγισε τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό, σημείωνα τον τρόπο παιχνιδιού του Ιωαννίδη, μετά και τα όσα έγιναν στο Περιστέρι, είναι ακόμα πιο επίκαιρο.
Ο διεθνής φορ μοιάζει απελπιστικά μόνος στην επίθεση, δεν έχει ένα στήριγμα. Αναγκάζεται ή του ζητείται, να βγαίνει εκτός περιοχής για να παίρνει μπάλα, μονομαχεί με δύο ή περισσότερους αντιπάλους, κουράζεται απίστευτα μέχρι να φτάσει σε θέσεις βολής, χάνει μέρος της δύναμής του, αδειάζει μέχρι να εκτελέσει.
Προφανώς ο Σπόραρ δεν είναι στην κατάσταση που πρέπει για να τον συμπληρώσει, ένας φορ που θα έχει το εύκολο γκολ, είναι τόσο αναγκαίος, όσο κι ο αντικαταστάτης του Μάγκνουσον.
Η ψύχωση για το πρωτάθλημα
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην πιο δύσκολη στιγμή της εποχής Γιοβάνοβιτς, γιατί ο ίδιος ο προπονητής μεγάλωσε (ξανά) την ομάδα και τις απαιτήσεις. Μόνο οι νίκες, θα φέρουν ηρεμία και θα δώσουν ξανά πίστη για την επίτευξη των στόχων της ομάδας.
Ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός ενόχλησε, αλλά στο μέτρο του φυσιολογικού. Η συμμετοχή στον όμιλο, ήταν από μόνη της μια αναβάθμιση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Η ανάγκη για πρωτάθλημα όμως, είναι τεράστια, όλος ο οργανισμός Παναθηναϊκός το έχει αποδεχθεί και δεν μπορεί, ούτε θέλει να ζήσει με κάτι λιγότερο, του έχει γίνει ψύχωση…
Comments