Ο Αϊτόρ ξανάρχεται…. και η ανάγκη ενίσχυσης στην άμυνα

Αυτά που συνοδεύουν την εικόνα του Παναθηναϊκού έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί και μετά τον αγώνα με την Κηφισιά.

Ηταν το πρώτο ματς που επανεμφανίστηκε ο κανονικός Αϊτόρ με την πράσινη φανέλα έστω και για ένα ημίχρονο. Ο Ισπανός μεσοεπιθετικός υπολείπεται σε αγωνιστικό ρυθμό και απολύτως φυσιολογικά η απόδοσή του έπεσε αισθητά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά το ζητούμενο στην περίπτωσή του είναι να αποβάλλει πλήρως το φόβο, την ανασφάλεια.

Προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και χρειάζεται χρόνο, αλλά είναι πλέον σαφές ότι η κλεψύδρα έχει γυρίσει και φαίνεται πως προστίθεται -επιτέλους- στα ισχυρά μεσοεπιθετικά όπλα της ομάδας.

Από πλευράς ποιότητας, εμπνεύσεων, προσωπικότητας και χτυπημάτων στη μπάλα, γνωρίζουμε όλοι τι μπορεί να κάνει ο Αϊτόρ στο χορτάρι και μαζί με τους Μπερνάρ και Τζούρισιτς δύναται να δημιουργήσει τρίγωνο «φωτιά» στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου για την εγχώρια πραγματικότητα.

Ετσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στην καρδιά των πράσινων μετόπισθεν, με τον Μάγκνουσον να τραυματίζεται σοβαρά και τον Πάλμερ-Μπράουν να είναι στα «πιτ» για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν εκ των πραγμάτων σαφές ότι θα προκύψουν θέματα.

Ο Σένκεφελντ με τον Γέντβαϊ παίζουν εδώ και καιρό στα όριά τους και δεν υπάρχει άνθρωπος να τους ξεκουράσει ειδικότερα από τη στιγμή που κάθε βαθμός μετράει και ο ανταγωνισμός βρίσκεται στο μάξιμουμ.

Ειδικότερα ο Γέντβαϊ που δεν έχει κάνει προετοιμασία και παθαίνει κράμπες σ’ όλα τα τελευταία ματς της ομάδας είναι λογικό να έχει κακές στιγμές στην διάρκεια των αγώνων, όπως και ο Σένκεφελντ σε μικρότερο όμως βαθμό. Η κόπωση αυξάνει τους παλμούς και επηρεάζει τις αποφάσεις των αθλητών.

Ως εκ τούτου, είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα για την ομάδα ενόψει της μεγάλης εικόνας για την επίτευξη των στόχων της στο φινάλε της σεζόν, η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού τον Ιανουάριο με πακέτο ανάλογο των αναγκών και των απαιτήσεων που έχουν δημιουργηθεί.