Ο Παναθηναϊκός έφυγε όρθιος από τη Λαμία και πήρε ένα σημαντικό διπλό, αλλά ήχησαν «καμπανάκια». Η γκέλα της ΑΕΚ έρχεται να υπενθυμίσει πως τίποτα δεν είναι εύκολο και δεδομένο, ενώ ο Γενάρης που έρχεται «φωνάζει» για ενίσχυση.
Το παιχνίδι στη Λαμία είναι από αυτά που βλέπεις από πριν να έρχεται… το κακό. Δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο ματς το ακολουθούσε ο χαρακτηρισμός «το πιο δύσκολο της επαρχίας». Ο Παναθηναϊκός έχει παίξει με ΠΑΣ, Παναιτωλικό, Αστέρα Τρίπολης και τώρα Λαμία. Μόνο της Τρίπολης ήταν το πραγματικά δύσκολο και σε μεγάλο βαθμό έμοιαζε με το σαββατιάτικο.
Στη Λαμία οι «πράσινοι» έπεσαν σε μία ομάδα που έπαιζε λες και δεν υπήρχι αύριο. Δεν είναι κακό αυτό, το κακό είναι όταν δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Χρειάστηκε το γκολ της ισοφάρισης από τον Καρλίτος για να καταλάβουν άπαντες στον Παναθηναϊκό πως αυτός ο αγώνας δεν θα είναι ένας… υγιεινός περίπατος, αλλά κάτι που φτάνει τα όρια της κατάθεσης ψυχής. Ηταν οι συνθήκες τέτοιες που γεννούν στοιχεία που διαφοροποιούν ό,τι πλάνο είχες στο μυαλό σου.
Μετά την αποβολή-ανέκδοτο του Αράο από τον Μανούχο, ο Παναθηναϊκός είδε μπροστά του να έρχεται… το έμφραγμα. Μέχρι εκείνο το σημείο έκανε πολλά λάθος πράγματα στο γήπεδο, άφησε τη Λαμία να πιστεύει στην ανατροπή, άφησε το VAR να ορίζει τη μοίρα της αναμέτρησης.
Το πρόβλημα του τριφυλλιού δεν ήταν μόνο αμυντικό, αλλά συνολικό. Ηταν μία κακή μέρα στη δουλειά, όπως λέμε στην καθομιλουμένη. Και ταυτόχρονα ο αντίπαλος ήταν αποφασισμένος να πάρει το ελάχιστο από το παιχνίδι.
Ειρήσθω εν παρόδω πολλά συγχαρητήρια στον Λεωνίδα Βόκολο για τη δουλειά που έχει κάνει. Διόλου υπερβολικό το κλισέ περί ευχάριστης έκπληξης του πρωταθλήματος, για τη Λαμία. Ομάδα που δεν κατεβαίνει για να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου, αλλά για να κάνει το δικό της, με ρόστερ που διαθέτει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, τους λεγόμενες game changers που λίγες ομάδες από τις θέσεις των πλέι οφ και κάτω διαθέτουν.
Αυτή τη Λαμία πήγε να αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός και έφυγε όρθιος παρά τα στραβά κι ανάποδα που του παρουσιάστηκαν. Κάνουν καλό κι αυτού του είδους οι νίκες, να προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα. Από τις «πεντάρες» με Ατρόμητο και Πανσερραϊκό στη νίκη με τη ψυχή στο στόμα είναι μία… αφύπνιση δρόμος.
Το διπλό ήρθε με «καμπανάκια», λίγο έλειψε να ακουστούν… καμπάνες αν ο Παναθηναϊκός γκέλαρε. Ειδικά τώρα που θεωρητικά έχει πιο εύκολο πρόγραμμα από τους υπόλοιπους διεκδικητές. Οπως υπάρχουν γκέλες εκτός προγράμματος, υπάρχουν και οι εμφανίσεις εκτός προγράμματος. Το θέμα είναι να μπορείς να προσαρμόζεσαι.
Kοιτάξτε γύρω σας, το κάζο της ΑΕΚ με την Κηφισιά. Γκέλα ολκής. Θα μπορούσε να είναι και ο Παναθηναϊκός στη θέση της, αλλά πήρε τους τρεις βαθμούς και την κρατάει από κάτω. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.
ΥΓ: Ο Γιοβάνοβιτς μίλησε για ενίσχυση στα στόπερ τον προσεχή Γενάρη. Εύλογη διαπίστωση, καμία έκπληξη. Ο Παναθηναϊκός θέλει λιγότερα πράγματα από τον προηγούμενο Ιανουάριο, αλλά παραμένει σε κατάσταση… εκτάκτου ανάγκης και θέλει τις μεταγραφές για να διατηρηθεί σε υψηλό και πρωταθληματικό επίπεδο. Όχι μόνο στην άμυνα.
Comments