By
Τον θυμάστε τον Παναθηναϊκό που… πέταγε ημίχρονα στα ματς με τους μικρομεσαίους αντιπάλους και μετά δεινοπαθούσε μπας και νικήσει; Εκείνον που πολλές φορές δε νικούσε τελικά, «πνιγμένος» στο άγχος και την πίεση της ανάγκης για το αποτέλεσμα. Η ομάδα που «έγραφε» αρνητικά σερί με Λαμία, ΠΑΣ Γιάννινα, Αστέρα Τρίπολης. Καλό είναι να τον ξεχάσετε. Το ποιοτικό είναι προφανές και το βλέπετε όλοι, όπως και το πνευματικό.
Η νίκη κόντρα στον Πανσερραϊκό ήταν εντυπωσιακή. Όχι επειδή… σκότωσε κάποιο μεγαθήριο το Τριφύλλι. Ήταν ένα ματς must win από κάθε άποψη. Ταυτόχρονα, ήταν παιχνίδι απέναντι σε αντίπαλο που έχει πάρει ισοπαλία στη Νέα Φιλαδέλφεια, με 10 παίκτες έχασε πέναλτι στο Φάληρο και η εικόνα του ήταν εξαιρετική για τα δεδομένα του ματς. Ακόμη και στον Άρη όπου δεν έπιασε καλά επίπεδα απόδοσης, ηττήθηκε στα… προχωρημένα χασομέρια.
Ο Παναθηναϊκός προερχόταν από υπερπροσπάθεια με τη Ρεν, ματς όπου κανείς δεν έκανε οικονομία στην ενέργεια και σπαταλήθηκε σε τεράστια επίπεδα κυνηγώντας μέχρι τελευταία φάση την ισοφάριση. Η ψυχολογία μεγάλωνε την κούραση, τη στιγμή που ο αντίπαλος ως όνομα δεν κρατούσε κανέναν σε εγρήγορση. Γι’ αυτό, όμως, έχει φροντίσει ο προπονητής. Ο Γιοβάνοβιτς γύρισε οριστικά τον πνευματικό διακόπτη της ομάδας και αυτό «φωνάζει».
Συν τοις άλλοις, ο Πανσερραϊκός έχει ενέργεια ως ομάδα και πείσμα. Στοιχεία που αύξαναν το βαθμό δυσκολία των Πράσινων. Αλλά πλέον δε μιλάμε για τον Παναθηναϊκό προ διετίας ή τριετίας. Μέχρι το 10ο λεπτό, παίζοντας στο ρελαντί, το Τριφύλλι «καθάρισε» τη νίκη. Το έκανε 3-0 πριν το ημίχρονο, ήρθε και η αφελής κίνηση του παίκτη των Σερραίων που σωστά τους άφησε με 10 παίκτες, οπότε τα πάντα τελείωσαν πολύ νωρίς.
Σαφώς και παίζει τεράστιο ρόλο το βάθος που υπάρχει πλέον στο ρόστερ. Κάνει αλλαγές στην ενδεκάδα ο Γιοβάνοβιτς και δεν παίρνεις χαμπάρι πως κάποιος λείπει. Τη στιγμή που ακόμη και την περασμένη σεζόν, «έτρεμε» η καρδιά όλων μην πάθει ίωση ο Ρούμπεν ή ο Κουρμπέλης, μην τυχόν λείψει ο Τσέριν γιατί δεν υπάρχει άλλο κεντρικό χαφ. Η διαφορά είναι χαοτική, ακόμη και τώρα που η ομάδα έχει τόσα θέματα με τραυματισμούς και δυστυχώς προέκυψε ένα ακόμη με τον Βιλένα.
Το σπουδαιότερο όλων για το Τριφύλλι, είναι η ψυχολογία που έχει πλέον όποιος σχετίζεται με την ομάδα. Από τους παίκτες μέχρι τους φιλάθλους. Σε αυτά τα ματς δεν παρουσιάζεται υπερβολικό άγχος και φοβικότητα. Στοιχεία που συνόδευαν τους Πράσινους ακόμη και την πρώτη σεζόν του Σέρβου προπονητή, όταν προσπαθούσε να γυρίσει το διακόπτη και χρειάστηκε διψήφιος αριθμός ηττών μέχρι να το πετύχει.
Ο Παναθηναϊκός αρχίζει αυτά τα ματς με το αίσθημα πως θα νικήσει γιατί είναι ανώτερος και δεν… βλέπει κανέναν απέναντί του. Όχι όμως υπεροπτικά, το ακριβώς αντίθετο. Αποφασιστικότητα και πείσμα, κάτι που επιτρέπει στην ποιότητα να κάνει τη συντριπτική διαφορά. Το 5-0 είναι ένα σκορ συνέχεια των προηγούμενων κι όχι άξιο για να ψάχνουμε πότε είχε γίνει τελευταία φορά. Μεγάλη υπόθεση γι’ αυτή την ομάδα και για κάθε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
Ακόμη σημαντικότερο μετά τον αγωνιστικό Γολγοθά, το γεγονός πως ξεμπέρδεψε με τον Πανσερραϊκό εύκολα και πηγαίνοντας με… νεκρά, ενώ τώρα ακολουθεί Λαμία και μετά Κηφισιά εντός. Ανοιχτός δρόμος δηλαδή για να μαζέψει βαθμούς όσο οι αντίπαλοί του θα «ξεμαλλιάζονται» μεταξύ τους ή θα έχουν επικίνδυνες εξόδους.
Αν πρέπει να ψάξει κάποιος ψεγάδι σε μια εμφατική κι άνετη βραδιά στη Λεωφόρο με σημαντική παρουσία κόσμου μάλιστα, τότε σαφώς θα σταθεί στο εντελώς αχρείαστο σκηνικό στο τέλος του πρώτου μέρους με το φάουλ. Προφανώς και θα μεγαλοποιηθεί, θα αρχίσει ο κιτρινισμός και τα γνωστά που πάντα είναι εύκολα στον Παναθηναϊκό. Μην τρελαθούμε, δεν δικαιολογούνται όλα. Προφανώς και είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχει τέτοια διαφωνία μέσα σε αγώνα και μάλιστα τέτοιο αγώνα.
Ο Αράο δεν είχε καμία δουλειά να φύγει απ’ την άμυνά του να πάει εκεί, οι υπόλοιποι έπρεπε να αντιδράσουν πιο ήρεμα, έγινε αυτό που έγινε. Ας σταματήσει εδώ γιατί είναι ξεκάθαρο πως το Τριφύλλι έχει εξαιρετικά αποδυτήρια. Αυτό κανείς δεν έχει δικαίωμα να το διαταράξει για κάτι τόσο ασήμαντο πραγματικά. Καλά έκανε ο Γιοβάνοβιτς και τους έβγαλε, ας μείνει εκεί η ιστορία κι ας λυθεί εσωτερικά μέσα σε δύο λεπτά όποια κι αν είναι η κατάληξη.
Comments