By Σε συνέντευξη που παραχώρησε, ο πρώην «πράσινος» τεχνικός του Παναθηναϊκού, Γιώργος Δώνης, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στην μεγάλη του αγάπη, το «τριφύλλι».
Αναλυτικά η συνέντευξη, όπως την παραχώρησε στον «Τσάρλυ»:
Για τη θητεία του στην Αραβία και την Αλ Ουάχντα: «Η ομάδα έχει έδρα στη Μέκκα. Εδώ που κάθομαι τώρα, είναι μέχρι και το σημείο που μπορεί να κάτσει κάποιος άνθρωπος άλλης θρησκείας.
Είμαστε μια ομάδα που πέρσι δυσκολεύτηκε να μείνει στην κατηγορία, χρειαζόμαστε αρκετές αλλαγές και προσπαθούμε να βελτιώσουμε κάποια πράγματα. Είχα αποφασίσει να φύγω από την ομάδα, ήταν περίεργο καλοκαίρι. Τελικά άλλαξε η διοίκηση και αποφάσισα να επιστρέψω στην ομάδα.
Αντιμετωπίζω παίκτες όπως ο Μπενζεμά, ο Φαμπίνιο, ο Καντέ. Κάποιες στιγμές νιώθω πως κοουτσάρω στο Champions League με το ΑΠΟΕΛ. Επί της ουσίας μετά τον ΠΑΟΚ και με εξαίρεση τα δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό, όλα τα χρόνια εργάζομαι στο εξωτερικό…»
Για την Εθνική Ελλάδος κι αν θα έπαιρνε τη θέση του προπονητή: «Είναι λάθος να μιλάμε τη δεδομένη στιγμή. Ο Γκουστάβο Πογέτ κάνει εξαιρετική δουλειά. Από μικρός, ήθελα να πάω στον ΠΑΟΚ, τελικά βρέθηκα στον Παναθηναϊκό.
Το όνειρό μου μετέπειτα, ήταν να γίνω προπονητής στον Παναθηναϊκό. Τελικά το ένα από τα δύο όνειρά μου πραγματοποιήθηκε. Δεν κατάφερα να παίξω μπάλα στον ΠΑΟΚ, αλλά προπόνησα τον Παναθηναϊκό.
Όταν σκέφτομαι τη θέση του προπονητή στην Εθνική Ελλάδος, με γεμίζει με μεγάλη ευθύνη. Άλλο είναι ο σύλλογος κι άλλο η εθνική ομάδα. Μου δημιουργεί μεγάλο βάρος και δε νιώθω ακόμα έτοιμος. Σαν τρόπος δουλειάς δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, γιατί προτιμώ την καθημερινότητα. Ακόμα, αισθάνομαι αρκετά νέος και δυνατός.»
Για το Ελλάδα – Ολλανδία: «Είδα το β’ ημίχρονο και νομίζω πως ήμασταν ανταγωνιστικοί. Με τα τρία φορ , ίσως, ο προπονητής ήθελε πιο άμεσο ποδόσφαιρο. Δεν ήθελε συνδυαστικό παιχνίδι. Σαν δεκάρι ήταν ο Φούντας. Ο προπονητής είχε άλλη σκέψη για το συγκεκριμένο παιχνίδι και δικαιώθηκε. Θα μπορούσε στη λεπτομέρεια να σκοράρουμε κι εμείς, δίχως να έχουν κάνει αρκετές φάσεις οι δύο ομάδες.
Υπάρχει μεγάλος βαθμός δυσκολίας για τον προπονητή που προσπαθεί να κάνει ένα σχέδιο με το 4-3-3 τις περισσότερες φορές. Σε ομάδες χαμηλού ή μεσαίου επιπέδου μπορούμε να τα καταφέρουμε. Σε ανταγωνιστικό παιχνίδι δίχως τη σκληρή άμυνα και την ατομική ικανότητα από τα άκρα (σ.σ δεν πάνε στο 1vs1), γίνεται δύσκολο το έργο του προπονητή.»
Για τον Αλεξανδρόπουλο: «Ο Παναθηναϊκός είχε κάποια στιγμή τον Αλεξανδρόπουλο. Είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά, πολλές δυνάμεις, παθιασμένο παιδί. Ήθελε τεράστια βελτίωση στο δημιουργικό κομμάτι. Δεν βλέπουμε σε αυτή τη θέση Έλληνες ποδοσφαιριστές στις μεγάλες ομάδες.»
Για τους κορυφαίους Έλληνες: «Ο καλύτερος φορ και το καλύτερο δεκάρι είναι Έλληνες. Ο Ιωαννίδης και ο Κωνσταντέλιας. Ο τελευταίος είναι αρκετά ελαφρύς, μπορεί να τρέξει και στο χώρο και να κινηθεί γρήγορα με τη μπάλα. Έχει μεγάλο ποσοστό ευφυίας. Πριν έρθει η μπάλα έχει ελέγξει το χώρο και όταν του έρχεται η μπάλα, έχει πάρει και την καλύτερη απόφαση.
Ο Ιωαννίδης δεν μου προκαλεί έκπληξη, φαινόταν και από πέρσι. Γνωρίζω και από το γυμναστή μας , το χαρακτήρα μου. Είχαμε προσπαθήσει να το φέρουμε στον Παναθηναϊκό, όταν είχαμε περιορισμούς στις μεταγραφές.
Από την τότε επικοινωνία με τον κ. Κομπότη, δεν καταφέραμε να τον φέρουμε. Εκτός από τα προσόντα του, έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση.
Όποιον κι αν έχει αντίπαλο, δεν τον υπολογίζει. Σαν προπονητής, επειδή στη θέση του φορ μετράνε οι εκτελέσεις και τα γκολ, αυτό είναι ένα κομμάτι που θα πρέπει να δουλέψει πολύ στην προπόνηση. Κάθε χρονιά πρέπει να έχει αρκετά γκολ…»
Για το πρωτάθλημα: «Έχω δει δύο παιχνίδια φέτος. Το ΑΕΚ-Ολυμπιακός και το Παναθηναϊκός-ΑΕΚ. Οι τρεις ομάδες είναι διαφορετικά δομημένες από τους προπονητές τους.
Η ΑΕΚ φαίνεται μια ομάδα πιο ευρωπαϊκή από τις άλλες δύο. Ο ΠΑΟΚ είναι σε μια διαφορετική κατάσταση με τον Λουτσέσκου να προσπαθεί να βάλει και νέους παίκτες για να ξανακάνει τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή. Νομίζω δεν είναι τόσο κοντά όσο στους άλλους τρεις. Τα χαρακτηριστικά των παικτών της ΑΕΚ είναι πιο αθλητικά και υπερτερεί στο κομμάτι της ταχύτητας.
Ο Παναθηναϊκός είναι πιο καλή ομάδα στο οργανωμένο παιχνίδι σε σχέση με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Για τον Ολυμπιακό δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη, παρότι μου έχουν πει ότι είναι καλύτερος σε σχέση με πέρυσι.»
Για το αν μοιάζει με τον Γιοβάνοβιτς ή τον Αλμέιδα: «Στο κομμάτι της δημιουργίας, είμαι με τον Παναθηναϊκό. Θέλω την κατοχή της μπάλας. Από κει και πέρα, στο κομμάτι του πρέσινγκ ή της πίεσης, παίζουν ρόλο τα χαρακτηριστικά των παικτών. Με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο έπαιζαν (σ.σ η ΑΕΚ) πρόσωπο με πρόσωπο σε φάση άμυνας.»
Για το πώς αξιολογεί τον Γιοβάνοβιτς: «Διαθέτει μεγάλη εμπειρία. Τον γνωρίζω προσωπικά και έχουμε πολύ καλή σχέση. Όταν ήταν προπονητής στο ΑΠΟΕΛ, παρακολουθούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι μετά την εποχή των Πογιάτος – Μπόλονι , δύο προπονητές εντελώς διαφορετικοί, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να φέρει την ηρεμία στον Παναθηναϊκό.
Φυσικά, στις ομάδες και δεν αφορά αυτό τους προπονητές, είναι η σταθερότητα η διοικητική και η οικονομική που ανάλογα την εποχή, μεταβάλλεται. Ο ερχομός του Γιοβάνοβιτς με τη σταθερότητα σε αυτά τα επίπεδα, έχει βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να ανεβάζει το επίπεδό του.
Όταν ήμουν μικρός, ζήλευα με την έννοια, όχι να κατεβάσω τον άλλον για να ανέβω εγώ. Ήμουν μικρός στον ΠΑΟ και έβλεπα τον Σαραβάκο και κοιμόμουν το βράδυ και έλεγα πώς θα τον φτάσω. Έβαζα πάντα έναν τέτοιον στόχο για να ξεπεράσω τα όριά μου. Το DNA μου είναι περίεργο στην προπονητική, στον ΠΑΟ ξεκίνησα από το μείον έξι.
Δεν μπαίνω στη διαδικασία να ζηλέψω. Το έβλεπα πέρα από την αγάπη μου, και ότι είναι το κατάλληλο τάιμινγκ για να πάω. Φυσικά θα ήθελα να δουλέψω στον ΠΑΟ με περισσότερα χρήματα για να δείξω το πραγματικό μέγεθος της δουλειάς μου.
Για τη συνεργασία με τον Παναθηναϊκό: «Η δικιά μου επιλογή ήταν να υπογράψω μονοετές στον Παναθηναϊκό, αλλά επέμειναν και ο κ. Νταμπίζας και ο κ. Αλαφούζος, να υπογράψω για τρία χρόνια. Εγώ δεν ήμουν τον τρίτο χρόνο, αλλά το μπάτζετ ήταν καλύτερο. Εγώ δε μασάω τα λόγια μου.
Όταν ήρθε ο Ρόκα, ήθελε να κάνει άλλα πράγματα στον Παναθηναϊκό. Να έχει τον έλεγχο του προπονητή του και να φέρει τους δικούς του παίκτες. Με τον δικό του τρόπο επηρέασε τον Αλαφούζο. Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα, έγιναν κι άλλα πράγματα, εκβιαστικά…»
Για το αν θα δούλευε ξανά με τον Γιάννη Αλαφούζο: «Δύσκολη ερώτηση. Παλιά εκνευριζόμουν πιο εύκολα. Ίσως με βοήθησε η Σαουδική Αραβία σε αυτό το κομμάτι. Θα μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε πλέον. Αρκεί να ήταν οι συνθήκες διαφορετικές. Πλέον, έχω περισσότερη υπομονή.»
Comments