Η άμυνα δεν αφήνει τον Γιοβάνοβιτς ν’ αγιάσει

Σιγά-σιγά… μαζευόμαστε μετά τις Εθνικές ομάδες. Θα αρχίσει ξανά το πρωτάθλημα, το οποίο κανείς δεν κατάλαβε γιατί είχε τόσο μεγάλη διακοπή. Λες και είμαστε στη δεκαετία του ’80 με πράσινα και μπλε καφενεία, με απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ παραμονή εκλογών μην γίνει κάνα κακό. Το ενδιαφέρον του κόσμου, έδωσε απάντηση ουσιαστικά. Καιρός είναι να τελειώσει η ιστορία αυτή με τη διακοπή κάθε δραστηριότητας επειδή υπάρχουν εκλογές.

Παράπονο ετών ήταν αυτό που εκφράσαμε και δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τον Παναθηναϊκό προφανώς. Αυτό που έχει να κάνει με το Τριφύλλι, είναι το ντέρμπι με τον αιώνιο που ακολουθεί σε λίγες μέρες. Αλλά και το σύνολο των αγώνων που έχει να δώσει η ομάδα μέσα στον επόμενο μήνα. Μετά το ντέρμπι εντός συνόρων το πράγμα γίνεται πιο βατό, αλλά υπάρχουν τα κρίσιμα ματς με τη Ρεν στο Europa League. Πάνω απ’ όλα, υπάρχει αυτή η ιστορία με την άμυνα.

Λέμε διαρκώς πως η ομάδα δεν έχει «δέσει» καλά-καλά. Ίσως να εκφράζονται και παράπονα για την ανασταλτική της λειτουργία σε κάποιες περιπτώσεις. Προφανώς το θέμα είναι συνολικό κι όχι μόνο των στόπερ. Απλά πρέπει να δούμε και το μεγάλο ελαφρυντικό που υπάρχει και δεν είναι άλλο απ’ την ιστορία των τραυματισμών. Σε ακόμη μια σεζόν έρχονται σοβαρά προβλήματα και τυγχάνει να είναι σε παίκτης της ίδιας θέσης. Από την αρχή της περιόδου, ενώ βρισκόμαστε μόλις στον Οκτώβριο, δεν υπάρχει στόπερ χωρίς κάποιο πρόβλημα τραυματισμού που τον άφησε αρκετό καιρό εκτός.

Ο Σένκεφελντ την «έπαθε» στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν με τη Ντνίπρο στην Ουκρανία. Αυτό έφερε μια αλυσίδα προβλήματος γιατί δεν είναι μόνο ένας τραυματισμός, είναι το σύνολο των αναγκών και των δεδομένων που σου δημιουργεί. Ο Ολλανδός τραυματίας, ο Γεντβάι αναγκαστικά με μόλις λίγες μέρες στην ομάδα και χωρίς προετοιμασίας, χρειάστηκε να μπει στα… βαθιά. Μαθηματικά βέβαιο πως ο Κροάτης θα έχει εκεί προς το χειμώνα περίοδο ντεφορμαρίσματος. Ενώ ήδη έχει περάσει κι αυτός τραυματισμό που τον άφησε εκτός κάποιες εβδομάδες.

Περιττό να αναφέρουμε τον Χόρντουρ Μάγκνουσον. Απ’ την τετράδα της άμυνας, ίσως αυτός που αισθανόταν πιο σίγουρος απ’ όλους στο ρόλο του βασικού. Ο Ισλανδός έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα, που δεν τα συναντάς εύκολα. Η ικανότητα με την μπάλα, το πόσο «δένει» αυτό με τον τρόπο που παίζει ο Παναθηναϊκός, αριστεροπόδαρος, ικανός μέχρι και στις στημένες φάσεις. Φυσικά κυρίως το θέμα είναι για τον ίδιο τον αθλητή ο οποίος μετά από λίγα δευτερόλεπτα στο ντέρμπι με την ΑΕΚ χάνει όλη τη σεζόν. Περίοδος πολύ δύσκολη και μακάρι να επιστρέψει καλύτερος από πριν. Για τον ίδιο πρωτίστως, αλλά και για τον Παναθηναϊκό φυσικά.

Ήρθε τώρα και το θέμα με τον Πάλμερ-Μπράουν. Καλά-καλά δεν προλάβαμε να τον δούμε και θα γυρίσει σε κάνα μήνα, το σύνολο απουσίας πάει κοντά στο δίμηνο. Όχι σε όποια να’ ναι περίοδο, αλλά στην πιο φορτωμένη και φορτισμένη με συνεχόμενα κρίσιμα ματς.

Ο Παναθηναϊκός με ρόστερ τεσσάρων στόπερ που κάλλιστα όλοι μπορούσαν να είναι βασικοί χωρίς να εκπλαγεί κανείς, έμεινε με δύο και λύση ανάγκης τον Αράο. Κι εκεί ερχόμαστε στα δεδομένα και στις δυσκολίες για τον προπονητή, επειδή ο Βραζιλιάνος με το σπαθί του κέρδισε σημαντικό ρόλο στα χαφ. Όντας αυτή την περίοδο ίσως και μπροστά απ’ τον Ρούμπεν. Τώρα θα πρέπει να το σκεφτεί διπλά ο Γιοβάνοβιτς, λόγω της διαχείρισης της άμυνας.

Μέχρι να γυρίσει ο Πάλμερ-Μπράουν υπάρχουν 6 ματς που πρέπει να τα «βγάλουν» Σένκεφελντ και Γεντβάι. Τα 3 απ’ αυτά με Ολυμπιακό και τα εντός-εκτός με τη Ρεν. Είναι καταστάσεις που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως λεπτομέρειες στην οικονομία μιας σεζόν. Η πιο απαιτητική περίοδος του Παναθηναϊκού στο πρώτο μισό της περιόδου, τον βρίσκει ουσιαστικά με δύο στόπερ. Ο ένας εκ των οποίων δεν έχει κάνει προετοιμασία.

Έχουμε αναφέρει ξανά πως δε θέλουμε να μιλάμε για «κατάρες», ατυχίες κι άλλα τέτοια. Η τύχη του καθενός ορίζεται απ’ τον ίδιο. Σε αυτή την περίπτωση όμως, πραγματικά πώς αλλιώς θα μπορούσε να ορίσει την τύχη του ο Παναθηναϊκός; Να ζητούσε ο Γιοβάνοβιτς άλλους δύο στόπερ για παν ενδεχόμενο;

Η ομάδα μέχρι στιγμής έχει ανταποκριθεί πολύ καλά. Με τα δύο άσχημα αποτελέσματα κόντρα σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, με την εξής μία κακή εμφάνιση σε μεγάλο διάστημα του ματς. Αυτή κόντρα στην Ένωση. Ακόμη κι εκεί, μπορούσε να μη χάσει. Αλλά και πάλι, έχοντας το μακράν δυσκολότερο και απαιτητικότερο πρόγραμμα απ’ όλους, μια χαρά τα… έφερε βόλτα ο Παναθηναϊκός.

Ας δώσουμε στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, στα παιδιά και την ομάδα συνολικά, το ελαφρυντικό της… αναποδιάς. Γιατί αυτό που έχει γίνει με την άμυνα, είναι πραγματικά απ’ τα αξιοσημείωτα. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία για τα ματς που έρχονται. Άλλωστε ουδείς μπήκε στη διαδικασία να ψάξει δικαιολογίες. Αλλά και πάλι, οι απαιτήσεις που λογικά έχουμε απ’ την ομάδα, ας έχουν στο τέλος και τον συγκεκριμένο αστερίσκο. Για να είναι ευκολότερη και σωστότερη η κριτική που θα ασκείται.