Μα σοβαρά τώρα;;…Τέσσερις βαθμοί χωρίς ήττα και “χαλιόμαστε” επειδή χρειάστηκε ο Μπρινιόλι;

Παναθηναϊκός και ικανοποίηση-ηρεμία, δεν μπορούν να συναντηθούν εύκολα. Ακόμη και σε βραδιές, που πραγματικά θα έπρεπε. Όπως συνέβη στη Χάιφα. Ένα ματς εκτός έδρας, γνωρίζουμε όλοι την… παράδοση των ελληνικών ομάδων κόντρα σε αυτές του Ισραήλ. Στο τέλος μιας περιόδου απίστευτα απαιτητικής, φουλ στα ματς… ξεζούμισμα ενέργειας, σε μια «καυτή» έδρα. Η Μακάμπι είναι και ιδιαίτερα έμπειρη ευρωπαϊκά, συγκριτικά με τον τωρινό Παναθηναϊκό. Μην το ξεχνάμε κι αυτό.

Οι Ισραηλινοί ήξεραν πως σε αυτή την αναμέτρηση, ίσως να έπαιζαν τα… ρέστα τους. Το Τριφύλλι με εκπληκτικό Μπρινιόλι, κράτησε και έφυγε με το μηδέν. Είχε δοκάρι, είχε καλές στιγμές, είχε τη φάση του Σπόραρ που θα μπορούσε να δοθεί πέναλτι. 0-0. Στους 4 βαθμούς μετά από δύο αναμετρήσεις και κορυφή. Δηλαδή πραγματικά, τι μας… χαλάει σε αυτό;

Ειδικά στο δεύτερο μέρος η έλλειψη ενέργειας είναι φυσιολογική από ένα σημείο και μετά. Μην ξεχνάμε και που ήταν το παιχνίδι, δεν είναι απλές οι συνθήκες για έναν ποδοσφαιριστή. Κι όμως ο Παναθηναϊκός πήρε βαθμό. Γιατί έχει τον καλύτερο τερματοφύλακα στην Ελλάδα. Συγγνώμη αλλά δε θα… χαλαστεί κιόλας γι’ αυτό. Αντίθετα πρέπει να το χαρεί κιόλας.

Αυτό το 4-1 στη διαφορά των βαθμών με τη Μακάμπι, ενώ έχεις βγάλει τη Χάιφα απ’ το πρόγραμμά σου, είναι τεράστια υπόθεση. Ο πρώτος στόχος για τον Παναθηναϊκό που ήταν στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας μην ξεχνάμε, ήταν να βάλει από κάτω τουλάχιστον μία ομάδα. Γιατί έτσι εξασφαλίζει τη δεδομένη ευρωπαϊκή συνέχεια έστω στο Conference League.

Δεν είναι μόνο η εικόνα του ομίλου μετά από δύο αγωνιστικές. Είναι η ίδια η παρουσία της ομάδας που δίνει ελπίδα για τη συνέχεια. Στο 1/3 της πορείας, οι Πράσινοι είναι πρώτοι. Κι έχουν μπροστά τους τα ματς με τη Ρεν. Εκεί τους δίνεται η δυνατότητα να παίξουν για την πρόκριση. Εύκολο προφανώς δε θα είναι. Ο Παναθηναϊκός άρχισε τον όμιλο χωρίς να είναι φαβορί. Μόνος του κάνει τον εαυτό του… αφεντικό στο γκρουπ.

Το να κάτσουμε να σκεφτόμαστε γιατί δεν ήταν καλύτερο το Τριφύλλι απ’ την αντίπαλό του, δεν έχει καμία ουσία. Για Ευρώπη μιλάμε, όχι ελληνικό πρωτάθλημα. Πόσα ματς-ειδικά εκτός έδρας-στην Ευρώπη, σου δίνεται η δυνατότητα να είσαι καλύτερος απ’ την αντίπαλο και να νικάς με άνεση; Κάτι που πάντα έκανε τους Πράσινους να ξεχωρίζουν ευρωπαϊκά, είναι η γνώση των δυνατοτήτων τους. Όσο σκεφτόμαστε με έπαρση που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί τα τελευταία χρόνια, μόνο αποτυχίες θα έχουμε.

Σπουδαίο αποτέλεσμα σε μια σπουδαία έδρα. Στο τέλος-τέλος πείτε μας εσείς εδώ και μια δεκαετία πόσους εκτός έδρας βαθμούς έχει πάρει ο Παναθηναϊκός σε φάση ομίλων. Έναν στο Καζάν το 2010-11, έναν στο Αϊντχόφεν το 2014-15, έναν στη Λιέγη το 2016-17. Σε ομίλους όπου κυνηγούσε απ’ την αρχή και δεν πλησίασε ποτέ την πρόκριση.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο απλό και κυρίως τόσο εύκολο για να μπορείς να «σαρώνεις» τους πάντες, εντός-εκτός, Ελλάδα-Ευρώπη, αλλιώς δεν είσαι καλή ομάδα. Ο Παναθηναϊκός έχοντας παίκτες του σε κακή βραδιά, χωρίς την καλύτερη εμφάνισή του σαφώς, με την ενέργειά του να έχει «σκορπίσει» στα συνεχόμενα απαιτητικά παιχνίδια, έφυγε με 0-0 από την έδρα της Μακάμπι Χάιφα. Εκεί όπου έχουν νικήσει τα τελευταία πέντε χρόνια η Παρί Σεν Ζερμέν, η Μπενφίκα και η Ουνιόν Βερολίνου. Αυτές και τέλος.

Με το καλό τώρα να περάσει νικηφόρα και το παιχνίδι με τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο, για να πάρει ανάσες η ομάδα, να επιστρέψουν στο 100% τα παιδιά που προέρχονται ή ταλαιπωρούνται από τραυματισμό. Γιατί μέσα σε όλα υπήρξαν κι αρκετά προβλήματα τον τελευταίο καιρό. Και μετά, ας έρθει η Ρεν στη Λεωφόρο για ένα ακόμη ομολογουμένως δύσκολο ματς, όμως με μεγάλη πίστη πως αυτός ο Παναθηναϊκός μπορεί να την κάνει να υποφέρει ποδοσφαιρικά.