Οι νέες εμφανίσεις μπάσκετ του Παναθηναϊκού, η υπενθύμηση και η σύνδεση με τις ρίζες του

Πολυεπίπεδη η επιστροφή του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Το προφανές είναι το αγωνιστικό σκέλος. Μεταγραφές, τοπ προπονητής, τα υπόλοιπα στο παρκέ. Νέο κι αυτό, ΟΑΚΑ σταδιακά αλλάζει σε επίπεδα που συμβαδίζουν με τις ανάγκες της εποχής για την εξυπηρέτηση και την ευχαρίστηση των φιλάθλων. Η πιο βασική απ’ όλες τις επιστροφές, είναι η ίδια η κουλτούρα του κλαμπ.

Ακριβώς πάνω σε αυτό το πλαίσιο και η εντυπωσιακή παρουσίαση των νέων εμφανίσεων. Στο μουσείο της Ακρόπολης, στη σκιά του ιερού βράχου των Αθηνών, με τον Παρθενώνα ορατό μόλις σήκωναν οι παρευρισκόμενοι το βλέμμα. Υπενθύμιση του μεγαλείου, της πρωτοπορίας που επιβάλλει ο Παναθηναϊκός και φυσικά η σύνδεση με τις… ρίζες του. Η ομάδα της πρωτεύουσας, εκείνη για την οποία στις μεγάλες επιτυχίες της φωταγωγήθηκε η πόλη, εκείνη που «κουβαλούσε» απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ευρώπη την προέλευσή της.

Το να συμφωνήσουν οι Παναθηναϊκοί σε κάτι, είναι πιο σπάνιο απ’ το να κερδίσει κάποιος το ΤΖΟΚΕΡ. Οπότε σε επίπεδο γούστου ήταν αδύνατο να υπάρξει ίδια γνώμη. Σε άλλους άρεσαν οι νέες εμφανίσεις, σε άλλους όχι, κάποιοι είναι στη μέση. Γούστα είναι αυτά. Απλά κοιτώντας το αν ταιριάζει καλά το ανοιχτό με το σκούρο πράσινο, αν το σημείο που έχει τοποθετηθεί ο Παρθενώνας είναι το σωστό, χάνεται το δάσος προσέχοντας το δέντρο.

Το βασικό ζητούμενο ήταν ακριβώς η συνολική δήλωση επιστροφής, αλλά κυρίως η «σφραγίδα» της σύνδεσης πόλης-συλλόγου. Ο Παρθενώνας και ο ιερός βράχος, δεν μπήκαν στην φανέλα για να την κάνουν απλά όμορφη και να πουλήσει στον κόσμο. Αυτές τις εμφανίσεις θα τις δει όλη η Ευρώπη. Εκεί ο Παναθηναϊκός θα θυμίζει σε όλους πως είναι ο εκπρόσωπος των Αθηνών. Μίας πόλης-μύθου για την Ευρώπη και τον πλανήτη ολόκληρου.

Όπως ακριβώς και το ίδιο το Τριφύλλι είναι μια ομάδα-μύθος, σύμβολο για το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Η πόλη που γεννήθηκε ο σύλλογος, η πόλη που θα είναι η αιώνια ρίζα και ορμητήριό της. Έχοντας στη φανέλα το σύμβολο της ακμής και του μεγαλείου της πόλης. Ακριβώς όσα θέλει να έχει ξανά ο Παναθηναϊκός από αυτή τη σεζόν και πέρα. Αφήνοντας πίσω του τα άσχημα τελευταία χρόνια.

Το συμβολισμό αυτό, τον εντοπίζει κανείς κι απ’ τους ίδιους τους ξένους αθλητές, τον Αταμάν, όλους τους μη Έλληνες. Αυτοί ήταν που το χάρηκαν περισσότερο, που εντυπωσιάστηκαν περισσότερο. Γιατί από παιδιά, ή μεγαλώνοντας, άκουγαν και μάθαιναν την Ακρόπολη, τον Παρθενώνα, ως τα ιερά σημεία/μνημεία μιας λαμπρής Ελλάδας, εκεί όπου γεννήθηκε η δημοκρατία και σε μεγάλο βαθμό ο δυτικός πολιτισμός.

Τεράστια η ευθύνη αλλά και η τιμή γι’ αυτά τα παιδιά, να έχουν ως ορμητήριο αυτό το μέρος. Να αγωνίζονται επαγγελματικά, να πληρώνονται καλά, στην ομάδα που προέρχεται απ’ την Αθήνα και την έχει εκπροσωπήσει επάξια διεθνώς. Δοξάζοντάς την επανειλημμένα. Και τώρα είναι η στιγμή να προσπαθήσει να το κάνει ξανά…